ทูนหัวช่วยที ... ฉันหยุดไม่ได้??

โดย... ธนวัฒน์ เพ็ชรล่อเหลียน

อย่าเพิ่งตีตราอย่าเพิ่งตราหน้า ไม่ว่าใครก็ไม่มีสิทธิพิพากษาชีวิตใครอย่างง่ายๆ โดยพล่อยๆ

แม้แต่โบราณเองก็เถอะ ถือดียังไงมาว่าไว้ว่าพฤติกรรมมากชู้หลายผัวเป็นหญิงชั่ว ... ขอร้องกันตรงนี้เลยว่า กรุณาอย่าพูดสั่วๆ ถามว่าโบราณเคยรู้จักโรค “Nymphomania” บ้างไหม?

หญิงหลายคนต้องชอกช้ำตกระกำลำบาก มีอาการทุรนทุรายอยู่ในบ่วงที่ไม่รู้ว่าใครดักเอาไว้ทุกครั้งที่พบผู้ชาย อารมณ์มันพลุ่งพล่านควบคุมตัวเองไม่ได้ ความต้องการมีมากเกินกว่าจะยับยั้ง สุดท้ายก็ต้องหาทางตอบสนอง

รู้ไหม? เธอกำลังถูกบงการด้วยอาการของโรค โรคที่เรียกว่า “นิมโฟมาเนีย” หรือโรคขาดผู้ชายไม่ได้

คำว่า Nymphomania มาจากคำว่า Nympho ซึ่งหมายถึงผู้หญิงที่มีความต้องการทางเพศสูง และ Mania ที่หมายความว่าคลั่งไคล้หรือความบ้าคลั่ง เมื่อนำมารวมกันแล้วหมายถึงอาการของผู้หญิงที่มีความต้องการทางเพศสูงเกินปกติ หรือคลั่งไคล้ในเพศสัมพันธ์เกินกว่าปกติ

ลักษณะอาการของ Nymphomania คือ การไร้ความสามารถที่จะระงับอารมณ์ในเรื่องเซ็กซ์ และมีความไม่สมบูรณ์ทางจิต จะต้องได้รับการตอบสนองทางเพศตลอดเวลาไม่ว่าจะเป็นกับใครก็ได้และไม่สนใจผลที่จะเกิดตามมา ถึงแม้ว่าจะได้รับการตอบสนองทางเพศหลายครั้งแล้วก็จะเกิดความต้องการทางเพศขึ้นอีก

ผู้หญิงที่เป็น Nymphomania จะเปลี่ยนคู่นอนบ่อยจนมักถูกเรียกว่าสำส่อนทางเพศ รวมไปจนถึงการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองหลายครั้งต่อวันด้วย

สาเหตุของการเกิดโรคชนิดนี้ มีทั้งจากปัจจัยทางกายภาพและทางจิตใจ กล่าวคือมีความผิดปกติของกลีบสมองส่วนขมับ และอาจเกี่ยวพันกับการเสพติดยาหรือสารเสพติด จนกระทั่งทำให้สภาพจิตใจมีปัญหา

นอกจากนี้ ผู้ป่วยที่มีความต้องการทางเพศมากเกินไปมักเป็นผู้ป่วยที่มีอาการซึมเศร้า เนื่องจากสารเคมีในสมองที่เปลี่ยนไปมีผลต่ออารมณ์และความต้องการ หรือแม้แต่ผู้ที่มีบาดแผลทางจิตใจในวัยเด็ก สำหรับผู้ชายที่มีอาการในลักษณะเดียวกันจะเรียกว่าโรคสไตเรียซิส (Satyriasis)

ผลพวงที่จะตามมาจากอาการป่วย คือ ความเสี่ยงติดเชื้อเอชไอวี (HIV) หรือโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ การตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ การเผชิญกับความเครียด ความโศกเศร้า และอาการทางจิตที่หนักขึ้นเรื่อยๆ นานวันเข้าจะรู้สึกด้อยค่าและจมดิ่งลงสู่การตัดสินใจคิดสั้นในที่สุด

สำหรับแนวทางการรักษามีด้วยกันหลากหลาย และไม่ใช่เรื่องยุ่งยาก ประกอบด้วย การบำบัดเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยสามารถรับมือต่อสิ่งกระตุ้นให้เกิดความต้องการได้ การใช้ครอบครัวบำบัด สังคมบำบัด หรือการพูดคุยบำบัด รวมไปถึงการรับประทานยา ซึ่งมีผลช่วยควบคุมความต้องการทางเพศ

อาการป่วยไม่ใช่เรื่องที่น่าอาย เมื่อบาดเจ็บก็เข้ารับการรักษาให้หายขาด... การเดินไปพบจิตแพทย์ไม่ใช่เรื่องแปลก นี่มันโลกปัจจุบัน ไม่ใช่โบราณเหมือนในอดีตแล้ว