ฟาร์มปลาสวยงามเบอร์ช่อง 1 จากแดนลอดช่อง

โดย...ณัฏฐญา เมฆสมณะศักดิ์

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่า ประเทศที่มีพื้นที่เล็กๆ อย่างสิงคโปร์ จะเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ปลาสวยงามชั้นดีของโลก ซึ่งคิดเป็นสัดส่วนการส่งออกถึง 20% ของอุตสาหกรรมปลาสวยงามโลกเลยทีเดียว แต่ทว่าที่เหลือเชื่อยิ่งกว่าคือ มีบริษัทเพียงแห่งเดียวในสิงคโปร์ที่คิดเป็นสัดส่วนถึง 5% ของสัดส่วนการส่งออกทั้งหมดของโลก

บริษัทดังกล่าวก็คือ “เฉียนหวู่” ธุรกิจเลี้ยงปลาสวยงามเพื่อส่งออกไปยังพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำทั่วโลกมากกว่า 80 ประเทศ ที่ดำเนินธุรกิจโดย “เคนนี่ ยัป” นักธุรกิจหนุ่มแดนลอดช่อง

คำถามก็คือว่า ภายในประเทศเล็กๆ เช่นนี้ ที่อาจจะดูไม่เหมาะกับการเลี้ยงปลาสวยงาม และการแข่งขันในอุตสาหกรรมที่ค่อนข้างมาก เคนนี่ประสบความสำเร็จได้อย่างไร

เคนนี่ยกให้ความสำเร็จนั้นมาจากความช่วยเหลือจากพี่ชาย 2 คน และลูกพี่ลูกน้อง 2 คน ที่ร่วมหัวจมท้ายด้วยกันมาตั้งแต่เริ่มต้น โดยในทีแรกนั้นพ่อและลุงของเคนนี่เคยเป็นเกษตรกรเลี้ยงหมูมาก่อน ทว่าในยุคของรัฐบาลสิงคโปร์ช่วงปี 1980 ระบุว่า อุตสาหกรรมดังกล่าวเป็นมลพิษ จึงต้องล้มเลิกการเลี้ยงหมูไป

ต่อมา ทางอังกฤษจึงได้แนะนำการเลี้ยงปลาหางนกยูงให้กับเคนนี่และครอบครัว ธุรกิจเลี้ยงปลาจึงถือกำเนิดขึ้นภายใต้ชื่อ “ยัป บราเธอร์ ฟิช ฟาร์ม” ทว่าเมื่อเริ่มทำธุรกิจอย่างจริงจัง เส้นทางกลับไม่ได้สวยหรูอย่างที่คาด

เพราะพี่น้องตระกูลยัปได้นำปลาหางนกยูงเลี้ยงไว้ในบ่อดินเพื่อเพาะพันธุ์ ทว่าในปี 1989 เกิดฝนตกหนัก จึงส่งผลให้บ่อดินนั้นกลายเป็นบ่อน้ำขนาดใหญ่ ก่อนที่ปลาเหล่านั้นจะหายไปกับน้ำ

หลังจากนั้น ด้วยความที่ครอบครัวมีเชื้อสายจีน เคนนี่จึงได้เดินทางเข้าไปปรึกษาหมอดูเพื่อสร้างความมั่นใจให้กลับมาอีกครั้ง หมอดูคนดังกล่าวจึงแนะนำว่าให้เปลี่ยนชื่อธุรกิจเป็นไป “เฉียนหวู่” ซึ่งมีความหมายว่า ทะเลสาบหมื่นแห่ง รวมไปถึงยังมีความหมายมงคลว่า ความมั่งคั่ง อีกด้วย

กระนั้นก็ตาม แม้ว่าหลังจากเปลี่ยนชื่อแล้วก็ยังประสบปัญหาครั้งใหญ่ เพราะเคนนี่และพี่ชายได้ตัดสินใจที่จะเลี้ยงปลาหมูกระโดงสูง ซึ่งเป็นปลาจากมณฑลเสฉวนที่กำลังได้รับความนิยม ทว่าพี่น้องตระกูลยัปกลับไม่มีความรู้ว่าปลาชนิดดังกล่าวอ่อนไหวอย่างมากกับเสียงดังและเสียงรบกวนจากการสร้างแท็งก์น้ำของธุรกิจ จึงได้ส่งผลให้ปลาที่ซื้อมา 4,000 ตัวตายทั้งหมด และเคนนี่ก็เกือบล้มละลาย

แต่ในขณะเดียวกัน เคนนี่ก็ได้เรียนรู้ถึงความหลากหลายและการทำวิจัยเกี่ยวกับสินค้าที่ได้กลายเป็นเคล็ดลับความสำเร็จของเฉียนหวู่มาจนถึงทุกวันนี้

เพราะนับตั้งแต่นั้น ทางบริษัทได้ว่าจ้างหัวหน้าทีมฝ่ายวิจัย ซึ่งจะทำหน้าที่ในการเพิ่มจำนวนปลาที่บริษัทสามารถเลี้ยงได้ ขณะเดียวกันก็ช่วยในการแก้ไขปัญหาเรื่องข้อจำกัดด้านพื้นที่ของสิงคโปร์อีกด้วย ฉะนั้นแล้ว “นวัตกรรม” จึงเปรียบเสมือนหัวใจของเฉียนหวู่เลยก็ว่าได้ เนื่องจากฟาร์มในสิงคโปร์นั้น จะเป็นแท็งก์น้ำที่พัฒนาพิเศษโดยเฉียนหวู่เอง ซึ่งจะเรียงกันตั้งขึ้นไป 4 ชั้น โดยที่จะเปิดให้มีการหมุนเวียนของน้ำสะอาดทุกๆ 1 ชั่วโมง จากระบบท่อน้ำที่ถูกออกแบบโดยทางบริษัทเอง

อีกส่วนหนึ่งของความสำเร็จก็คือ เคนนี่นั้นมักจะโปรโมทธุรกิจ รวมถึงตนเองให้ออกสู่ที่สาธารณะเสมอ เพื่อให้ผู้คนได้รู้จักและเข้าถึงได้ง่ายอีกด้วย