‘ป้ากีตาร์’ จากแม่บ้านเสียหมา สู่ ‘นักแคสเกม’ ขวัญใจเด็ก

เพราะหมาที่รักตายลง ลูกกลัวจะฆ่าตัวตายจึงชวนเล่นเกม ทำให้ ‘นองนันท์ จันทร์เทียน’ แม่บ้านวัย 52 กลายมาเป็นนักแคสเกมขวัญใจเด็กๆ

**************************

โดย...รัชพล ธนศุทธิสกุล

“กีตาร์-นองนันท์ จันทร์เทียน” สาวใหญ่อายุ 52 ปี เป็นเพียงชื่อที่รู้จักในวงแคบครอบครัว เพื่อนและญาติ ตลอดเวลา 30 ปี  

กระทั่งในช่วง 2 ปีให้หลัง หมาที่รักตายลง ความเหงาและเศร้าทำให้เธอมาเล่นเกมออนไลน์กับเด็กๆ แต่ด้วยความเป็นคนเฟรนด์ลี่ ขี้เล่น เด็กจึงให้การยอมรับและสนิทสนม เรื่องในเกมจึงไม่เพียงอยู่แค่หน้าจอเท่านั้น บ่อยๆ ที่เธอทำหน้าเป็นเสมือน ‘ป้าแท้ๆ’ คอยรับฟัง แนะนำและปลอบประโลมปัญหาชีวิตของเด็กเหล่านั้น

และนั้นทำให้ ‘คุณป้า เล่นเกม’ ที่เปิดเพจแค่ 4 เดือน เป็นที่รู้จักจนมียอดคลิปแคสเกมวิวกว่าแสนครั้ง และนั้นทำให้แม่บ้านสูงวัยกลายเป็นนักแคสเกมสุดเฟี้ยวสายฮาและความสุขขวัญใจเด็กๆ   

เกิดเป็นนักเล่น รักสนุกตั้งแต่โนเกี้ย

ความสนใจในการเล่นเกมจนนำมานักแคสเกมในวัย 52 ของป้ากีตาร์ ไม่ใช่เพิ่งจู่ๆ เกิด แต่แววสาวนักเล่นฉายออกเป็นตัวตนตั้งแต่สมัยเด็กเล็กอยู่ชั้นประถม-มัธยม เล่นทั้งแบบสนุกเอามันตามประสาเด็ก หรือจะเล่นเอาสาระในกิจกรรมของโรงเรียน “นองนันท์” ยืนหนึ่งไม่เป็นสองรองใคร   

“ชอบเล่นมาก เล่นหมดที่ขวางหน้าที่เด็กๆ เราจะเล่นได้ โดยเฉพาะกระโดดยาง กระโปรงป้านี้ปลิวตามมาด้วยตลอด

“เรียนป้าไม่เท่าไหร่ แต่ก็เพราะชอบเล่น กิจกรรมอะไรสนุกก็ไปเล่น พ่อแม่ก็เลยไม่ว่าเพราะมีคะแนนช่วย มันก็ติดตัว”

และก็ติดมายังบุคลิก ยิ่งโตยิ่งร่าเริงแจ่มใส ป้ากีตาร์จึงเลือกเป็นเด็กนิเทศ ม.กรุงเทพฯ แต่ความสนุกรักในการเล่นและทำกิจกรรมต้องหยุดชะงักจากอาการป่วยโรค

“ตอนเรียนปี 3 ป่วยโรคปากมดลูก ประจำเดือนไหลตลอดเวลาจนทำอะไรไม่ได้ จากนั้นพี่ผู้กำกับ (สามียศในปัจจุบัน) จบนายร้อยพอดี เขาขอเราแต่งงาน เลยไม่ได้กลับไปเรียนต่ออีกเลย มาทำหน้าที่ภรรยาตั้งแต่ตอนนั้นแทน” เธอกล่าว

เหงานักเลยซักเกม

หลังอาการป่วยทุเลาและหายปกติจากการขูดมดลูกออกเมื่อคลอดลูกสาว ป้ากีตาร์มีหน้าที่เป็นแม่บ้านเลี้ยงลูกและดูแลงานบ้านเพียงอย่างเดียว

ซึ่งแรกๆ ทั้งงานบ้านและดูแลลูกยังเล็กสองอย่างนี้ก็พาเวลานาทีแทบหมดวันแล้ว แต่เมื่อลูกโตถึงเกณฑ์เรียนหนังสือ หลังส่งเข้าโรงเรียนในช่วงเช้าและกลับมาทำงานบ้าน แต่เมื่อตกบ่ายความเหงาก็เข้ามาเยือนเพราะหมดกิจกรรมให้ทำ

“มีไปคุยกับเพื่อนๆ บ้างระหว่างรอเย็นรับลูกและเตรียมอาหารเย็น แต่ก็น้อยเพราะเราเป็นแม่บ้าน หลักๆ ก็ต้องอยู่กับบ้าน”

จากที่เคยง่วนอยู่กับลูกและงานบ้านกว่า 6 ปี เหลียวซ้ายแลขวาไม่มีอะไรให้ทำ ป้ากีตาร์รู้สึกเวลานั้นเดินช้า จึงซื้อเกมกดมาเล่นและสนุกสนานกับพวกเกมเตอร์ติสฆ่าเวลาเหงา

“ทีนี้เล่นไปเล่นมาลูกสาวกลับมาจากโรงเรียนพอเขาทำการบ้าน ทบทวนวิชาที่ไม่เข้าใจเสร็จ พอดีกับเตรียมข้าวปลามื้อค่ำ ก็มาเล่นด้วยกันทั้งบ้าน”คุณป้านักแคสเกมวัยเก๋ายิ้มเขิน หลังเล่นกันไปเล่นกันมา รู้ตัวอีกทีก็เล่นทั้งเกมตลับ เกมบอย เกมเพลย์สเตชั่น เกมคอมแบบออฟไลน์ เสียแล้ว

“เกมปลูกผักชอบกันทั้งบ้าน ป้าว่างก็จะมาเก็บผัก ลูกว่างมาปลูกผัก แฟนวันหยุดบางมาช่วยขัดวัว เก็บไข่ไก่ให้”

อัพเลเวลเปลี่ยนคลาสเป็น ‘นักแคสเกม’

“10 ปีที่แล้วช่วงกำลังเข้ามหาลัย เกมออนไลน์เข้ามาบ้านเรา เป็นเกมแนวประเภท2D ป้าเห็นลูกเล่นเกมเมเปิลสตอรี ก็อยากเล่นมั่งจัง ลูกก็บอกให้ลองเล่น” คุณป้าเผย จุดเริ่มต้นเข้าวงการโดยที่ไม่รู้เนื้อรู้ตัวว่าจะเป็นนักแคสเกม

“เราก็เล่นสนุกๆ กันได้ราวๆ 5 ปี เกมปิดตัวลง และลูกทำงานไม่มีเวลาเล่นเกมกับเรา ก็กลับมาเหงาอีกครั้งหนึ่งต้องเล่นคนเดียว ป้าก็เล่นพวกเกมออนไลน์ง่ายๆ ในแอพฯ ที่มีให้เล่นไปเรื่อยหลายปี

“จนหมาตาย เสียใจมาก เพราะรักเหมือนลูก ตื่นมาก็ร้องไห้ ทีนี้ลูกกลัวว่าเราจะฆ่าตัวตาย ก็บอกว่าลองเล่นเกมเมเปิลสตอรีอีกไหม มาเปิดใหม่อีกแล้ว ป้าก็ลองเล่น แต่เล่นไม่เป็นแล้ว เพราะเกมอัพเดททั้งไอเทม ปรับรูปแบบการเล่นเวอร์ชั่นใหม่”

ป้ากีตาร์อธิบายว่า ลูกสาวเลยให้สร้างเพจเฟซบุ๊ก ‘คุณป้า เล่นเกม’ ชื่อเดียวกับตัวละครในเกม เพื่อพูดคุยสอบถามวิธีการเล่น

ซึ่งแรกๆ เด็กๆ ก็มองเป็นเรื่องแปลกประหลาดที่คนแก่อายุ 50 มาเล่นเกมกับเด็กจึงเริ่มแชร์ และยิ่งแชร์มากขึ้นเมื่อรู้จักตัวตนนิสัยของป้ากีตาร์ จนคลิปแคชเกมขวัญใจมียอดวิวหลักแสน ทั้งที่เพิ่งจะสร้างเพจได้เพียง 4 เดือนเท่านั้น

“เขาเข้ามาสอน พาไปตีมอนเตอร์ ล่าบอส บางทีก็หลอกเราไปตายแล้วหัวเราะ ‘ว้าย...ป้าตาย’ เราก็หัวเราะไปกับเขา”

และพอเริ่มคุ้นเคยกันเด็กๆ ก็มักจะถามเมื่อเจอหน้าป้าเปิดไลฟ์ กินข้าวหรือยัง? วันนี้ป้าให้ผมช่วยอะไรไหม? ใช่ป้ากีตาร์? เวลาบังเอิญเดินเจอกันที่ห้าง

ยิ่งเวลาไม่สบาย ป้ากีตาร์บอกจะหยุดไลฟ์ เด็กๆ ยิ่งเข้ามาถามไถ่ความห่วงใย “ป้าป่วยเป็นอะไร ป้าหายไวๆ นะป้า”

 “ทั้งที่เราไม่ได้เป็นอะไรกับเขาเลย แต่ทำไมเขาถึงให้ความรักเรา เราก็เลยรู้สึกว่าเราอยากให้ความรักกับเขา ก็จะบอกตลอดใครมีปัญหามีอะไรมาคุยกัน บางทีหยุดเล่นเกมเลย มานั่งคุยฟังเรื่องที่เขาอยากระบาย” นักแคสเกมวัย 52 กล่าวถึงมิตรภาพระหว่างคนวัย 50 และ 20 ต้นๆ ที่เป็นจุดเริ่มและจุดที่ทำให้เธอตัดสินใจที่จะแคสเกมต่อไปจนกว่าจะไม่ไหว

สุขที่เลือก

“ก็มีคนรอบข้างมองว่าไร้สาระ เพี้ยนหรือเปล่า ที่เราเล่นเกมตอนแก่” นักแคสเกมรุ่นป้าเผยมุมที่คนนอกกลุ่มมอง แต่เธอกลับไม่คิดอย่างนั้น เธอบอกว่าชีวิตคนเราห้ามคนคิดไม่ได้ ‘ถูก-ผิด” ขึ้นอยู่ที่มุมมองแต่ละคน

“คนเราไม่มีใครดีร้อยเปอร์เซ็นต์ อยู่ที่เราเลือกมากกว่า ป้าเลือกเล่นเกมเพราะมีความสุขในการเล่นเกม ใครบอกหลอกตัวเองหรือเปล่า ไม่ได้หลอก” เธอย้ำ

เพราะไม่มีใครมาสุขกับเราทุกข์สำหรับมุมมองชีวิตของป้ากีตาร์ อยู่ที่เราเลือกว่าเราอยากสุขหรือทุกข์ ถ้าเราอยากจะสุข เราก็ควรมองในส่วนของสุข ส่วนที่ทุกข์รู้อยู่แล้วว่าทุกข์ ก็ไม่ต้องไปอยู่กับมัน

“ถ้าเราคิดว่าเราทำอะไรแล้วเรามีความสุข เราอยากจะทำ เราคิดว่าอย่างนี้มันดีสำหรับเรา เราก็อยู่ในแบบของเรา เพราะเวลาเราทำในสิ่งที่รัก ไม่ว่ารักจะทำอะไรก็ตามมันมีประโยชน์ ให้ประโยชน์กับเราทั้งนั้น” คุณป้านักแคสเกมกล่าวทิ้งท้าย

 

 

ภาพเพจเฟซบุ๊ก 'คุณป้า เล่นเกม'