พระจับเงินได้?

มีพระผู้ใหญ่ท่านหนึ่งเคยพูดเกี่ยวกับเรื่องเงินกับพระหนุ่มรูปหนึ่ง... เวลาจับเงินให้นึกเสียว่าเราจับเศษกระดาษ เวลาใช้เงินก็ให้นึกเสียว่าเราใช้สักว่าเป็นเศษกระดาษใบหนึ่งเท่านั้น

และท่านก็สอนว่า ในการใช้นั้นก็ให้ใช้ในสิ่งที่จำเป็นจริงๆ เช่น ซื้อสบู่ ยาสีฟัน ซื้ออาหารฉันเมื่อบิณฑบาตไม่ได้ ซื้อยาฉันเมื่อป่วย จ่ายค่าเรียน ซื้อผ้าห่มเมื่ออากาศหนาวมาก ไม่ใช้ในสิ่งที่เกินความจำเป็น เช่น ซื้อเครื่องเสียงมาฟังเพลง แต่ถ้าเอามาฟังเกี่ยวกับบทเรียนก็ไม่เป็นปัญหา

มันอยู่ที่การบริโภคของพระด้วยว่าบริโภคแบบไหน ถ้าบริโภคเพื่อเกิดกิเลส เพื่อความอยากยิ่งๆ ขึ้นไป หรือเพื่อความหรูหราอันนี้ก็ไม่เหมาะ แต่ก็เป็นท่าทีอย่างหนึ่งเหมือนจะบอกให้รู้ว่าเงินพระจับต้องไม่ได้ก็จริงอยู่ เพราะเป็นอาบัติแต่ก็อาบัติเล็กน้อย ไม่ได้รุนแรงถึงขั้นขาดจากความเป็นพระ

แต่ถามว่า ถ้าพระไม่มีเงินใช้จะอยู่อย่างไรในสมัยปัจจุบัน ฆราวาสอย่างเราท่านคิดอย่างไรบ้างกับประเด็นพระจับเงิน หรือรับเงินรับทอง เหมาะหรือไม่เหมาะ ซึ่งตามพระวินัยทรงบัญญัติห้ามไว้อยู่

มีการพูดว่าพระธรรมยุตของไทยเราไม่จับเงิน เวลาโยมจะถวายเงินต้องไม่เอาเงินใส่ซอง เอาเป็นใบปวารณาแทน เวลาจะรับเงินจะใช้เงินก็ให้ไวยาวัจกรจัดการให้

ส่วนพระมหานิกายจับเงิน รับเงินได้ โยมใส่ซองถวายรับประเคนได้เลย ไม่ต้องเปลี่ยนเงินเป็นใส่ใบปวารณาเหมือนพระธรรมยุต ตรงนี้หากมองภาพจะเป็นอย่างที่เข้าใจ แต่ในความเป็นจริง เชื่อหรือว่าเป็นอย่างนี้

พระธรรมยุตส่วนใหญ่อาจไม่จับเงิน แต่บางรูปอาจไม่เคร่งก็ได้ จับเงินได้ ใช้เงินเป็น และใช้เงินเก่ง อย่างพระที่เป็นข่าวดังข่าวฉาวในเวลานี้ก็สังกัดธรรมยุต

หรือพระรูปอื่นๆ ล่ะ เวลาออกไปข้างนอก เช่น ไปเรียนหนังสือ ไปทำธุระนอกวัด หรือเดินทางไปต่างจังหวัด ไม่มีเงินติดตัวกระนั้นหรือ แล้วถ้าไม่เงินติดตัวจะเอาเงินจากที่ไหนจ่ายค่ารถ ค่าแท็กซี่?

หรือเวลาจะไปที่ไหนก็ต้องมีศิษย์วัดไปด้วยตลอด เงินค่ารถศิษย์วัดเป็นคนจ่าย แล้วศิษย์วัดมีเงินหรือ เอามาจากที่ไหน มิได้เอามาจากพระเหรอ อันนี้ไม่ได้ว่า แต่พูดถึงความเป็นไปได้ พูดถึงสภาพความเป็นจริง

ฝ่ายมหานิกาย ส่วนใหญ่รับเงินอยู่แล้ว แต่หลวงพ่อชาท่านก็เป็นพระมหานิกาย แต่เป็นพระปฏิบัติที่เคร่งมาก ไม่จับเงินจับทอง เคร่งกว่าพระธรรมยุตหลายรูปด้วยซ้ำ สำนักของท่านวัดหนองป่าพง ไม่มีหรอกพระใช้เงิน เพราะทางวัดมีฆราวาสที่ไว้ใจดูแลให้ จัดการทุกอย่าง จะไปไหนไวยาวัจกรจัดการหมด

เรื่องเงินพระจับได้ไม่ได้นี้ ไม่มีใครอยากพูดหรอก เพราะพูดแล้วก็เหมือนจะถูกจับโยงได้ว่า ไปว่าฝ่ายนี้ดีกว่า ฝ่ายนี้ไม่ดี ความจริงไม่ใช่อย่างนั้น ไม่ต้องบอกว่าใครเคร่งกว่าใคร

แต่อยากถามจริงๆ ชาวบ้านอย่างเรารับได้ไหมที่พระรับเงิน รับได้ไหมที่พระใช้เงิน ไม่ต้องมาพูดว่าพระสายนี้เคร่งไม่จับเงิน สายนั้นหย่อนถวายเท่าไหร่รับหมด

เพราะก็ไม่ทราบว่าเคร่งขนาดไหน และก็ไม่รู้ว่าหย่อนจนยานลากถูไป เรามามองประเด็นที่ว่ารับเงินมาแล้วเอาไปใช้อะไรในทางไหน ถูกต้อง ไม่ถูกต้อง เหมาะสมไม่เหมาะสม ไม่ดีกว่าหรือ

ทุกวันนี้ปัญหาของพระเกี่ยวกับเรื่องเงินไม่ได้อยู่ที่รับไม่รับ แต่อยู่ที่ว่ารับมาแล้วเอาไปทำอะไร ตรงนี้ต่างหากที่ต้องให้ความชัดเจน เชื่อชาวบ้านจะเข้าใจ

บางรูปท่านก็ใช้เงินเป็น เช่น อย่างหลวงพ่อคูณ พระอาจารย์พยอม หลวงพ่อแพ วัดพิกุลทอง หรือหลายต่อหลายรูป ใช้เงินไปสร้างวัด สร้างโรงเรียน โรงพยาบาล ให้งานทำกับคนยากจน หาอาชีพให้คนทำ ฯลฯ

แต่บางรูปก็ใช้เงินอย่างกามบริโภค คือ ใช้เงินอย่างฆราวาส เช่น ใช้จ่ายในสิ่งที่ไม่เหมาะสมกับสมณะ เอาไปปรนเปรอผู้หญิง ส่งเสียค่าเรียนผู้หญิง เปลี่ยนรถยนต์เป็นว่าเล่น ซื้อกระเป๋าหรูใช้ทั้งที่ตัวเองก็มีย่าม เอาเงินวัดเข้าบัญชีตัวเอง

พูดถึงพระจับเงินไม่ได้สนับสนุนให้ฝ่าฝืนบัญญัติของพระพุทธเจ้านะครับ แต่ยังจำได้ไหมก่อนที่พระพุทธเจ้าปรินิพพาน ท่านตรัสเกี่ยวกับพระวินัยว่า หากภิกษุจะถอนสิกขาบทเล็กน้อย (เล็กน้อยคือไม่ถึงขั้นขาดจากความเป็นพระ) ก็สามารถถอนได้

แต่ทางพระมหากัสสปะ ประธานทำสังคายนาครั้งที่ 1 ท่านไม่ถอนเพราะมองว่าแม้สิกขาบทเล็กน้อย แต่ก็เป็นไปเพื่อละกิเลสได้

ท่านผู้อ่านเห็นว่าไงกับเรื่องนี้