เลือกเครื่องประดับให้เหมาะ สวยด้วยรวยได้...
ออม-ศิริพล กิจโสธร ผู้อำนวยการบริหารธุรกิจลูกค้า บริษัทโฆษณา-โอกิลวี่ แอนด์ เมเธอร์ แอ็ดเวอร์ไทซิ่ง เล่าว่า
โดย...อณุสรา ทองอุไร
อำพันยิ่งนานวันยิ่งเพิ่มค่า
ออม-ศิริพล กิจโสธร ผู้อำนวยการบริหารธุรกิจลูกค้า บริษัทโฆษณา-โอกิลวี่ แอนด์ เมเธอร์ แอ็ดเวอร์ไทซิ่ง เล่าว่า เขามักจะเลือกเครื่องประดับที่บ่งบอกไลฟ์สไตล์ของเขาเพราะเป็นคนชอบแต่งตัว ชอบเครื่องประดับที่มีสีสันเป็นเอกลักษณ์และไม่โหล เขาจึงชอบพวกหินและอำพันเนื่องจากเป็นเครื่องประดับที่มีเอกลักษณ์ มีราคา และหินบางชนิดหายาก
“อย่างอำพันนี้ถือว่าเป็นของมีราคา เส้นเล็กเป็นสร้อยข้อมือนี่ราคาก็หลายพัน ถ้าร้อยยาวเป็นสร้อยคอราคาเป็นหมื่น และราคาสูงขึ้นทุกปี ยิ่งเก็บไว้นานยิ่งมีราคาเพิ่ม ถือว่าเป็นเครื่องประดับที่มีความคลาสสิกสวยด้วย เก็บไว้ก็สร้างมูลค่าเพิ่ม ถือเป็นแอ็กเซสที่สร้างราคาสูงขึ้นเรื่อยๆ คือราคาไม่เคยตก และวันหนึ่งถ้าเบื่อเราสามารถไปขายต่อได้ มีร้านรับซื้อแถวจตุจักร หรือร้านรับซื้อของเก่าก็มักจะรับซื้อเครื่องประดับประเภทนี้ด้วย”
นอกจากเขาจะใส่พวกเครื่องประดับเป็นอำพัน หินสี ลูกปัดแอฟริกาที่หายากและค่อนข้างมีราคาแล้ว เขายังนำอัญมณีมีค่าและพลอยดิบที่เลี่ยมเป็นก้อนกลมมาร้อยสลับคั่นกับลูกปัดหินสีและอำพันของเขาให้ดูสวยและมีค่ามีราคาขึ้นไปอีก จากหลักพันก็ถีบตัวเป็นหลักหมื่นทันที จากหลักหมื่นก็กลายเป็นหลายหมื่น ซึ่งกลุ่มคนที่เล่นเครื่องประดับแบบนี้ก็มีกลุ่มใหญ่พอสมควร
เขาบอกว่า ในวัย 30 กว่าอย่างเขาจะมาให้ใส่เพชรหรือใส่ทองมันก็ดูยังไม่ค่อยเหมาะ ทองใส่มากก็เป็นอันตรายเพราะล่อตาล่อใจโจร อีกทั้งใส่แล้วก็ดูจะเข้ากับเสื้อผ้ายาก ดูเป็นเสี่ยเป็นป๋าใหญ่ใจดี (หัวเราะ) ดูน่าจะเป็นเครื่องประดับของคนสูงวัยมากกว่า ส่วนเพชรมันก็วูบวาบเกินไปคงต้องอายุสัก 50 กว่าไปแล้วค่อยใส่ แต่ถ้าเป็นเพชรชิ้นเล็กๆ ก็ใส่บ้าง แต่อนาคตแน่นอนว่าหากจะซื้อเพชรก็ต้องชิ้นใหญ่ไปตามอายุและหวังต่อยอดเป็นมูลค่าเพิ่มได้อีกด้วย
ศิริพล กล่าวว่า ที่สำคัญทองมันเป็นเครื่องประดับที่ไม่มีดีไซน์เท่าไหร่ การออกแบบดีไซน์ดูจะเหมือนๆ กันไปหมด ไม่มีความเป็นเอกลักษณ์ ไม่บ่งบอกความเป็นตัวตนของเขาเท่าไหร่ เพราะการสวมใส่เครื่องประดับไม่ใช่แค่เอาสวยงามอย่างเดียว “ต้องแสดงถึงความเป็นตัวตนของเรา เป็นเอกลักษณ์ที่ใครก็รู้ว่านี่ใช่เลยสไตล์ศิริพล ต้องแบบนี้เท่านั้น คือต้องไม่โหล ต้องหายาก ต้องมีไม่กี่ชิ้น ใส่แล้วมั่นใจได้ว่าไม่ไปซ้ำกับใคร นี่เป็นเหตุผลที่เลือกหาเครื่องประดับขึ้นมาใช้เองคือซื้ออำพันดิบมาแล้วมาร้อยผสมพลอย ผสมหิน เอาลูกปัดเก่ามาคั่นกลาง จะใส่ก็ได้จะเก็บเป็นสมบัติไว้ขายก็ดี” เขากล่าวอย่างมั่นใจ
เลือกชิ้นใหญ่ได้ราคา
วัลลภา ลีฬหะบำรุง อดีตตัวแทนจำหน่ายสินค้าอุปโภคจากต่างประเทศ นอกจากลงทุนด้านอสังหาริมทรัพย์แล้ว เธอยังสะสมเครื่องประดับเพื่อการลงทุนเป็นงานอดิเรกอีกด้วย เธอเล่าว่า เครื่องประดับที่มีอยู่ทั้งมุก พลอย และเพชร นั้นจุดประสงค์แรกที่ซื้อก็เพื่อใส่เป็นเครื่องประดับตอนสมัยสาวๆ แต่พออายุมากขึ้นก็อยากได้ของชิ้นใหญ่ที่ดูเป็นชิ้นเป็นอันมากขึ้น
“พออายุใกล้เลข 5 ถ้าซื้อมุกก็จะเลือกมุกขนาดใหญ่ขึ้นอย่างน้อยต้อง 12 มิลลิเมตรขึ้นไปที่เรียกว่า มุกเซาท์ซี พลอยก็จะเลือกขนาด 3 กะรัตขึ้น โดยจะเลือกซื้อพลอยร่วงเพื่อจะได้เลือกขนาดความสดใสน้ำงามวาวได้อย่างละเอียดแล้วนำมาเข้าตัวเรือนเอง
“ส่วนเพชรก็จะเลือกขนาด 1 กะรัตขึ้นไป คือมองว่าหากอนาคตขัดสนร้อนเงิน ของชิ้นใหญ่หน่อยจะมีค่ามีราคา จะไปเปลี่ยนเป็นเงินราคาก็ไม่ตกมากนัก หรือถ้าจะเก็บไว้เป็นสมบัติให้ลูกให้หลานก็ดูเป็นชิ้นเป็นอันดี ถ้าเลือกเครื่องประดับชิ้นเล็กๆ กระจุ๋มกระจิ๋มมันได้แค่ใส่สวยๆ ไปงั้น แต่ถ้าจะไปแลกเปลี่ยนหรือขายมูลค่าจะตก”
สำหรับทองคำนั้น วัลลภา กล่าวว่า โดยส่วนตัวแล้วไม่ชอบเพราะรู้สึกว่าการใส่ทองชิ้นใหญ่ๆ เข้ากับเสื้อผ้ายาก ที่สำคัญใส่แล้วดูอันตรายล่อตาล่อใจพวกฉกชิงวิ่งราว หากจะเก็บเพื่อการลงทุนก็ต้องเก็บเป็นทองก้อน ซึ่งก็เอามาใส่มาใช้ไม่ได้ต้องเก็บเข้าเซฟอย่างเดียว ไว้ที่บ้านก็อันตราย
“จุดประสงค์ของเราคืออย่างแรกมาใส่เป็นเครื่องประดับเพื่อสวมใส่ออกงานให้สวยงามเสริมบุคลิก จุดประสงค์รองลงมาก็เพื่อต่อยอดเป็นเงินได้คล่อง ขายไม่ขาดทุน ราคาไม่ตก คือซื้อแบบสร้างมูลค่าเพิ่ม เหมือนซื้อ 1 ได้ 2 เป็นของแถมขึ้นมา สมัยสาวๆ เราซื้อเพราะเป็นเครื่องประดับแค่นั้น ตอนนั้นกำลังซื้อก็ยังไม่ค่อยมีเพราะลูกก็ยังเล็กๆ แต่พอลูกๆ โตกำลังซื้อเริ่มมี เราก็มองว่าถ้าจะซื้ออะไรสักชิ้นมันควรมีประโยชน์มากกว่า 1 อย่าง ถ้าจะเป็นเครื่องประดับก็ควรมีมูลค่าได้ในอนาคตเมื่อขัดสนก็ไปแลกเปลี่ยนเป็นเงินเป็นทองได้อย่างรวดเร็วคือใช้เงินต้องให้ได้ประโยชน์สูงสุด” เธอกล่าวด้วยรอยยิ้ม
วัลลภา กล่าวต่อไปว่า การลงทุนของเธอมี 2 อย่างคือ 1.ลงทุนแบบต่อยอดคือซื้อเพื่อใช้แต่ให้ได้มูลค่าเพิ่มอย่างอื่นเข้ามา กับอีกข้อคือถ้าจะสะสมเพื่อเป็นการลงทุนจริงๆ ก็จะเลือกซื้อที่ดิน บ้าน หรือตึกแถวไปเลย
