In My Bag

โดย...เรือนแก้ว บำรุง – สัมภาษณ์/เรียบเรียง

อภิชญา เอนกสัมพันธ์/อายุ 26 ปี

อาชีพ นักศึกษาปริญญาโท สาขา Sustainable Resource Engineering

ที่อยู่ Sapporo ญี่ปุ่น/ตั้งแต่เดือน ต.ค. 2013

แหล่งซื้ออาหาร

“ตอนนี้แก้วอยู่หอของนักเรียนต่างชาติของมหาวิทยาลัยฮอกไกโดค่ะ เป็นหอใหม่ แต่ค่อนข้างไกลจากคณะที่แก้วเรียน โชคดีที่ขี่จักรยานจากหอไปแค่ 3 นาที มีซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่ขายของในราคาถูกกว่าที่อื่นๆ ชื่อ Super Arcs ที่นี่จะมีแคมเปญซื้อ 2 ชิ้น จะได้ในราคาถูกลงประมาณ 10 เยน วันเสาร์อาทิตย์เขาจะมีของราคาปกติมาลดราคาลง 30% แก้วจะซื้ออาหารจากที่นี่มากที่สุด ส่วนใหญ่เป็นอาหารสำเร็จรูป เต้าหู้ (ที่ไม่ต้องทำอะไรมาก) พวกอาหารปรุงสำเร็จ ซูเปอร์มาร์เก็ตในญี่ปุ่นหลังสองทุ่มจะลดราคาอาหารปรุงสำเร็จ แก้วมักจะกลับจากคณะช่วงนั้นพอดี จะไปแย่งชิงอาหารถูกกับแม่บ้านชาวญี่ปุ่นเขาบ่อยๆ ค่ะ

พวกผักผลไม้บางทีแก้วจะซื้อร้านโลคัล ขี่จักรยานจากบ้านไปประมาณ 7 นาที เป็นร้านคุณลุงคุณป้าใจดี มีผักสดผลไม้ขายในราคาถูกและสดกว่าในซูเปอร์มาร์เก็ต ผลไม้ไทยที่ซัปโปโรนี่ยังไม่เห็นนะคะ แต่สมัยอยู่โตเกียวมีทั้งทุเรียน มังคุด เงาะ แต่ราคาแพงมาก เงาะ 5 ลูก ราคา 600 เยน มังคุดลูกละ 200 เยน ทุเรียนลูกละหลายพันเยน ผักทั่วไปราคาไม่แพงมาก ถ้าเทียบกับค่าครองชีพของคนที่นี่ แต่ก็มีพวกผลไม้ของนำเข้าบ้าง เช่น กล้วย ส้ม แอปเปิล เพราะคนเยอะ บางช่วงผลิตผลในประเทศออกไม่ทัน ไม่พอ หรือของในประเทศบางทีแพงมากกว่าของนำเข้าค่ะ (ตลาดจีนตีทุกประเทศจริงๆ ค่ะ)

ซูเปอร์มาร์เก็ตที่ญี่ปุ่นค่อนข้างชาตินิยม เขามี Coop เป็นคล้ายๆ สหกรณ์ที่มีอยู่ในมหาวิทยาลัยทั่วประเทศ และมีร้านแยกออกมาต่างหาก แต่ละภาคก็จะมีดังๆ ของเขาต่างกันไป เจ้าใหญ่สุดคงเป็น AEON (Jusco) เจ้านี้มีกระจายไปทั่วญี่ปุ่นเลย เป็นซูเปอร์มาร์เก็ตที่ใหญ่มาก มีพื้นที่ให้ร้านค้ามาเช่าของขายด้วย Maxvalue ก็มีค่ะ รองลงมามีตามภาค เช่น แถวคันไซ อาจจะเป็น Oasis ของเครือสายรถไฟเขตคันไซ Hankyu หรืออย่างที่นี่ก็มี Super Arcs กับ Diner Bells คนที่นี่ส่วนใหญ่ก็นิยมเข้า Convenient Store (คนญี่ปุ่นเรียก Combini) มาก เจ้าดังๆ เช่น 7eleven, Lawson, Family Mart, Seico Mart แต่ละเจ้าก็จะมีอาหารปรุงสำเร็จขาย อุ่นให้ด้วย เหมาะเป็นที่ฝากท้องยามดึก เพราะส่วนใหญ่จะเปิดตลอด 24 ชั่วโมง (ร้านอาหารเครือข่ายสาขา จำพวกขายง่ายขายคล่อง อย่างร้านข้าวหน้าเนื้อก็เช่นกัน มักจะเปิด 24 ชั่วโมง ให้คนทำงาน กะกลางคืน กะเช้า ได้ซื้อกินกัน)

ถ้าเป็นเครื่องปรุงหรืออาหารไทยสำเร็จรูปบางอย่าง แก้วจะไปซื้อที่ร้านนำเข้าชื่อ Cafe Kaldi ที่ Aeon แต่อยู่ค่อนข้างไกล กับร้าน Jupiter อยู่แถวสถานีซัปโปโรค่ะ”

การเลือกซื้ออาหาร หีบห่อ บรรจุภัณฑ์

“ปกติสินค้าอาหารของที่นี่จะมีหีบห่อบรรจุภัณฑ์ที่เรียบเก๋ ดึงดูดใจ ดูน่ากินมาก เวลาเห็นรูปหน้าแพ็กเกจจิ้งสำหรับตัวแก้วเอง อันไหนที่เขาเน้นว่าใช้เส้นสดหรือมีเพิ่มสารอาหารโน่นนี่ จะโดนใจให้ซื้อมาลองชิมได้ง่ายๆ เช่น พวกพาสตาสำเร็จแบบเส้นสด หรือพวกขนมที่ออกมารสชาติใหม่ๆ เช่น ป๊อกกี้รสช็อกโกแลตนมสำหรับผู้ใหญ่ เนื้อป๊อกกี้เป็นพายกรอบ อันนี้อร่อยมาก

ของที่ญี่ปุ่นมักจะมีสินค้ารสชาติใหม่ๆ ตามฤดูกาล เช่น ช่วงฤดูใบไม้ผลิ คนชอบกินมันเผาหรือเกาลัด ก็จะมีขนมรสชาติใหม่ๆ ที่ผสมมันเผา เช่น Kitkat หรือ ขนม Kinokonoyama กับ Takenokonosato แบบในรูปที่ออกเป็นรสมันม่วงกับเกาลัด ส่วนตัวแก้วชอบขนมของฤดูหนาวที่สุด ชอบที่มีผงช็อกโกแลต เช่น ป๊อกกี้กับอัลมอนด์เคลือบช็อกโกแลตของ Glico ที่จะเริ่มเห็นออกมาวางขายช่วงเริ่มต้นฤดูหนาว จะเป็นช็อกโกแลตเนื้อนุ่มๆ เคลือบด้วยผงช็อกโกแลตอีกที อร่อยมากๆ ค่ะ ส่วนขนมอื่นๆ เขาจะเปลี่ยนแพ็คเกจจิ้งตามฤดูกาล เรียกลูกค้าให้อยากซื้อเพราะหน้าตาแปลกไป (แม้ของข้างในส่วนใหญ่จะเหมือนเดิม)

 

ที่ฮอกไกโด Kitkat กับ Pocky รสชาติประจำเมือง คือ รสเมลอน เพราะที่นี่ดังเรื่องเมลอนของเขตยูบาริ แต่แก้วไม่กินเมลอน เลยเล่าให้ฟังไม่ได้ว่ารสชาติเป็นเช่นไร ที่นี่จะดังเรื่องราเมงใส่เนยและข้าวโพด ข้าวโพดที่นี่ดังค่ะ สดและหวานมาก กินสดๆ ไม่ต้องต้มก็ได้ ส่วนนมสด เนย และชีสของฮอกไกโดก็ราคาถูกมากๆ เมื่อเทียบกับทางโตเกียว คนจะซื้อนมสดฮอกไกโดดื่มกันมากกว่า ที่ว่าถูกกว่า คือ นมสดฮอกไกโดปกติจะราคาสูงกว่านมสดของที่อื่นน่ะค่ะ (จะการแปะบอกไว้หน้ากล่องเลยว่า “นมฮอกไกโด”) เพราะนมสดของเขารสชาติหอม มัน อร่อย พอมาอยู่ที่นี่พบว่าถูกกว่าที่เขาวางขายที่อื่น แล้วยังมีร้านขายขนมชื่อดังของที่นี่ชื่อ LeTao มีทั้งชีสเค้ก โรลเค้ก และขนมต่างๆ ที่ทำจากวัตถุดิบจากฮอกไกโดล้วนๆ ด้วย

เริ่มเข้าช่วงฤดูหนาว ร้านค้าจะมีลูกพลับ (มีมาตั้งแต่ใบไม้ร่วง) กับพวกลูกแพร์ องุ่นเห็นน้อยลง เพราะเริ่มหนาวจริงๆ แล้ว

ซูชิของที่นี่จะสด คุณภาพดีตามเกณฑ์ทั่วไป ส่วนใหญ่เป็นร้านเครือข่ายสาขา แต่ฮอกไกโดได้เปรียบเพราะที่อยู่ใกล้ทะเล ของจะสดกว่า หน้าซูชิถูกๆ มีตั้งแต่คำละร้อยเยน เช่น พวกแซลมอน หอยเชลล์ หรือโทโร่ แต่ถ้าเข้าร้านอย่างหรูจะมีตั้งแต่คำละ 1,000 เยนจนถึงคำละเหยียบหมื่นเยนเลยค่ะ

ที่หากินยากที่เมืองไทย (แล้วแก้วเองก็ไม่กล้าลอง) คือ ซูชิเนื้อม้ากับเนื้อวาฬค่ะ พวกนี้จะคำละหลายพันเยน ส่วนหน้าซูชิที่คนไทยนิยมกินกัน คือ อูนิ (คนไทยรู้จักกันในชื่อไข่หอยเม่น) ซึ่งมากินที่นี่จะสดและหวาน ราคาคำละ 300–400 เยน ก็โอเคแล้วค่ะ หรืออย่างดีก็คำละพันกว่าเยน ของที่นี่จะมีหลายเกรดเหมือนเมืองไทย ถ้าร้านดังๆ เกรดดีๆ ต้องจอง บางร้านไม่รับจองถ้าพูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้ บางร้านไม่รับลูกค้าเกินวันละ 20 คนก็มีค่ะ ร้านพวกนี้คือส่วนใหญ่จะอยู่ในโตเกียว ในซัปโปโรมีร้านดังๆ หลายร้าน เท่าที่แก้วเคยลองกินตกหัวละหมื่นเยน กินซูชิและซาซิมิกันได้เต็มที่

พวกวากาชิ ที่นี่จะมีร้านดังเป็นขนมมันอบค่ะ มีขายอยู่แถวสถานีรถไฟ วันก่อนแก้วเพิ่งกินเอกิเบน (อาหารที่ขายในสถานีรถไฟ สำหรับนั่งรถไฟไปกินไป) ที่ฮอกไกโดจะเน้นพวกเอกิเบนที่มีอาหารทะเลเป็นหลัก อาทิ พวกหอยโฮตาเตะ ปูทาราบะ ไข่หอยเม่น หรือไข่แซลมอน

ขนมชื่อดังของที่นี่มี Shiroi Koibitoเป็นบิสกิตรสนมสอดไส้ White Chocolate กับของกินเล่นที่กำลังเป็นที่นิยม Jyaga Pokkuru เป็นมันฝรั่งหั่นแท่งๆ ทอด อร่อยมาก กินเล่นคล้ายมันฝรั่งเลย์ อะไรแบบนี้ค่ะ”

ในถุงกับข้าววันนี้

“ตอนนี้ซูเปอร์มาร์เก็ตที่นี่ใช้นโยบายค่อนข้างคล้ายกันหมด คือ ถ้าเอาถุงพลาสติกต้องเสียเงินเพิ่ม 3 เยน (โดยเฉพาะซูเปอร์มาร์เก็ตที่ขายของราคาถูก ถ้าซูเปอร์มาร์เก็ตหรูหน่อยอย่างไดมารู หรือมิตซึโคชิ ก็ยังให้ถุงอยู่ค่ะ) แก้วจะมีถุงใส่ของสองใบได้แถมมาจากซื้อนิตยสารทั้งคู่ ใบแรกลายแมว จะเอาไว้ใส่อาหารปรุงสำเร็จ หรือพวกของที่ต้องวางนอนไม่ให้หก หรือหกก็ไม่เป็นไรเพราะซักได้ ส่วนอีกใบเอาไว้ใส่ของตั้งๆ ทรงสูง พวกของแช่แข็งและของแห้งค่ะ

ถุงกับข้าววันนี้ มีอาหารยังชีพประจำวัน เพราะเรียนทุกวัน แถวบน คือ กาแฟดำชงสำเร็จ (ซื้อมาในราคาขวดละ 89 เยน) นมฮอกไกโด น้ำผัก 30 ชนิด ซีเรียลแนวญี่ปุ่นที่กินประจำ ถุงแรกเป็นพวกผักผสมคอร์นเฟลกอบแห้ง อีกถุงจะเป็นพวกถั่วเขียวถั่วเหลืองถั่วดำอบแห้ง ผสมกับน้ำเต้าหู้อบแห้ง สองถุงนี้มาค้นพบว่าดูเฮลตีดีค่ะ รสชาติไม่หวานมากจนเกินไปด้วย ต่อมาก็จะเป็นขนมปังเอาไว้กินตอนเช้าสลับกับซีเรียล เผื่อวันไหนตื่นสาย กับขนม Takenokonosato รสมันสีม่วง

แถวสอง เต้าหู้ ที่นี่จะมีให้เลือกหลายแบบ แก้วชอบแบบแข็งหน่อย ก็เลือก Momen มา บลูเบอร์รี่แช่แข็งไว้ใส่ในโยเกิร์ต ได้ส้มมาจากร้านคุณลุงคุณป้า ต่อมาเป็นสแน็กของ Kiri เป็น Cracker กับ ชีส Dip เอาไว้พกไปกินที่คณะหรือเวลารีบมากๆ เด็กโข่งคนนี้ชอบค่ะ ส่วนข้างๆ เป็นเนยแข็ง 2 ชนิดผสมกัน (ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็น Gouda กับ Camembert) เอาไว้ทาขนมปัง จะนึ่งหรือปิ้งก็ได้ แล้วก็มีโยเกิร์ตกับขนมกูลิโกะอัลมอนด์เคลือบช็อกโกแลตเวอร์ชั่นหน้าหนาว กับ Kinokonoyama รสเกาลัด ขนมประจำฤดูใบไม้ร่วงค่ะ

แถวสุดท้ายเป็นอาหารแช่แข็งกับอาหารสำเร็จรูป มีบิบิมบับ (ข้าวผัดเกาหลีแช่แข็ง) มียากิโซบะแบบถ้วยกับซุปไข่ก้อน 2 กล่องที่วางข้างๆ เป็นนมถั่วเหลืองรสจืดกับรสกาแฟ แล้วก็ข้าวกล้องสำเร็จรูปเข้าไมโครเวฟแล้วกินได้เลย สุดท้ายเป็นขนมอีกแล้ว ป๊อกกี้เวอร์ชั่นฤดูหนาว

อาหารส่วนใหญ่จะเน้นง่าย เร็ว กินสะดวก เพราะแก้วทำอาหารไม่ค่อยเป็นและไม่ค่อยมีเวลา วันเสาร์อาทิตย์ส่วนใหญ่จะนัดไปทำอาหารที่บ้านเพื่อน หรือออกไปกินข้างนอก ที่เห็นขนมเยอะเพราะชอบกินขนมมาก ผสมกับแพ็กเกจจิ้งที่เขาขยันออกมาล่อตาล่อใจทุกฤดูกาล ในถุงกับข้าวเลยมีแต่ขนมมากมายแบบที่เห็น จะมีน้ำผักเอามากินให้บาลานซ์ จะได้ไม่เสียสุขภาพมาก เพราะทุกวันนี้ไม่ค่อยมีเวลาออกกำลังกายเท่าไหร่เลยค่ะ”