วัฒนธรรมจับเด็กแต่งงาน พบใน 100 ประเทศทั่วโลก

จากการสำรวจของยูเอ็นร่วมกับเอกชนพบว่า หลายร้อยประเทศมีกฏหมายอนุญาตให้เด็กแต่งงานได้ หากได้รับการยินยอมจากผู้ปกครอง

กว่า 700 ล้านคนของจำนวนผู้หญิงทั่วโลกล้วนพบเจอกับประสบการณ์ถูกจับแต่งงานตั้งแต่อายุยังน้อยทั้งสิ้น รายงานจากกองทุนสหประชาชาติประชากร (UNFPA) และกองทุนฉุกเฉินเพื่อเด็กแห่งสหประชาชาติ (UNICEF) ระบุว่าตัวเลขเหล่านี้จะเพิ่มขึ้นเป็นจำนวน 1 พันล้านคน ภายในปี 2030 หากปัญหาการจับเด็กแต่งงานยังคงเกิดขึ้นซ้ำๆ

การถูกจับแต่งงานตั้งแต่เด็กนั้น ส่งผลกระทบโดยตรงต่อสุขภาพของฝ่ายหญิง รวมถึงมีผลให้ได้รับการศึกษาที่ต่ำ และรายได้ประจำด้วยเช่นกัน นอกจากนั้นยังถือว่าเป็นความรุนแรงทางสิทธิมนุษยชนอีกด้วย จากการวิจัยโดย Pew Research พบว่ากว่า 116 ประเทศทั่วโลกมีกฏหมายที่อนุญาตให้เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีแต่งงานได้

จากจำนวน 198 ประเทศ พบว่าในจำนวนนี้มี 153 ประเทศที่มีกฏหมายระบุให้การแต่งงานจะเกิดขึ้นได้เมื่อมีอายุ 18 ปีขึ้นไป อย่างไรก็ตามหากได้รับการอนุญาตจากพ่อแม่แล้ว บางประเทศกฏหมายก็เอื้อให้การแต่งงานเกิดขึ้นก่อน 18 ปีได้

เช่นในสหรัฐอเมริกา ถึงแม้ว่ากฏหมายจะแตกต่างกันไปตามรัฐก็ตาม แต่ในส่วนใหญ่การแต่งงานโดยไม่จำเป็นต้องได้รับความยินยอมจากผู้ปกครองนั้นอยู่ที่ 18 ปี แต่หากผู้ปกครองยินยอม และอนุญาตล่ะก็ เด็กอายุ 16 ปีก็แต่งงานกันได้ กฏหมายลักษณะนี้ยังพบในประเทศแองโกเลีย, อุรุกวัย, เบลารุส, อิรัก, จาไมกา และโคลอมเบียอีกด้วย

ในขณะที่ฟิลิปปินส์อายุต่ำสุดที่จะสามารถแต่งงานได้ โดยไม่ต้องได้รับอนุญาตจากพ่อแม่นั้นอยู่ที่ 21 แต่กฏหมายดังกล่าวมีข้อยกเว้นสำหรับชาวมุสลิม ให้เด็กสาวชาวมุสลิมสามารถแต่งงานได้ตั้งแต่วัยแรกรุ่น ในขณะที่เด็กชายมุสลิมช่วงวัยต่ำสุดที่แต่งงานได้นั้นอยู่ที่ 15 ปี

ในประเทศตรินิแดดและโตเบโก ซึ่งตั้งอยู่ในแถบแคริบเบียน ช่วงอายุต่ำสุดของชาวคริสต์ที่แต่งงานได้คือ 18 ปี ส่วนชาวมุสลิมชายอยู่ที่ 16 หญิงอยู่ที่ 12 และหากเป็นชาวฮินดูสามารถแต่งงานได้ตั้งแต่เด็กผู้ชายอายุ 18 ปีขึ้นไป ส่วนเด็กผู้หญิงตั้งแต่อายุ 12 ปีเลยทีเดียว

นอกจากนั้นในบางประเทศกฏหมายก็มีลักษณะแปลกๆเช่น ในออสเตรเลียหากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีอายุเกิน 18 ปี ก็จะสามารถแต่งงานกับผู้ที่มีอายุต่ำกว่าเช่น 16 ปีได้ หากได้รับการอนุญาตจากศาล

จะเห็นได้ว่าช่วงอายุต่ำสุดที่แต่งงานได้ของเด็กผู้หญิงในหลายประเทศนั้น ต่ำกว่าเด็กผู้ชายทั้งสิ้น และที่ยิ่งไปกว่านั้นในประเทศซูดานใต้, ซาอุดิอาระเบีย, สาธารณรัฐอิเควทอเรียลกินี, แกมเบีย, โซมาเลีย และเยเมน ต่างก็ไม่มีกฏหมายที่ระบุอายุต่ำสุดของเด็กที่แต่งงานได้

ปัญหาการแต่งงานแต่เด็กนี้ยังพบในค่ายของผู้ลี้ภัยเช่นกัน หนึ่งในผู้อาศัยในค่ายผู้ลี้ภัยที่มีชื่อว่า Saba เล่าให้ฟังว่า จำนวนเด็กๆที่ถูกจับแต่งงานนั้นเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในค่ายผู้อพยพ ลองจินตนาการถึงครอบครัวที่ต้องอาศัยอย่างแออัดในเต้นท์ 1 เต้นท์ ดังนั้นวิธีการลดจำนวนสมาชิกในครอบครัวด้วยการให้ลูกๆของพวกเขาไปแต่งงานกับครอบครัวอื่นจึงเป็นหนึ่งในทางเลือก