มะขามจี๊ดจ๊าด…จี๊ดสะท้านเกาะฟิลิปปินส์

โดย...เจริญ ผู้สัมฤทธิ์เลิศ กรรมการบริหาร เคพีเอ็มจี ประเทศไทย [email protected]

ในช่วงระยะเวลา 5 ปีที่ผ่านมา บริษัทของไทยขนาดกลางและเล็กหลายแห่งให้ความสนใจในการไปลงทุนในต่างประเทศ ซึ่งมีทั้งที่ประสบความสำเร็จ และที่เงียบหายไป นอกจากนี้ยังมีอีกหลายบริษัทที่ยังอยู่ในระหว่างการศึกษาความเป็นไปได้ของการลงทุน ปัจจัยหนึ่งที่ผมสังเกตเห็นคือ บริษัทส่วนมากมักให้ความสำคัญในการพิจารณารูปแบบการลงทุน เช่น การลงทุนที่ดิน บุคลากร ภาระภาษีต่างๆ ฯลฯ ซึ่งยิ่งพิจารณามาก ก็ยิ่งไม่กล้าตัดสินใจเสียที

การศึกษาข้อมูล การเตรียมความพร้อม เป็นสิ่งที่ควรทำ แต่บริษัทไทยควรจะพิจารณาขอบเขตของการลงทุนเป็นสำคัญ ไม่เช่นนั้นจะมีประเด็นอื่นแตกไปเรื่อยๆ ให้ขบคิดไม่รู้จบ

วันนี้ ผมอยากแนะนำท่านให้รู้จักกับ คุณเจริญ หิรัญตระกูล (คุณรอน) นักธุรกิจไทยที่ปัจจุบันลงทุนและพักอาศัยอยู่ในประเทศฟิลิปปินส์ คุณรอนไม่ได้คิดใหญ่ แต่คิดเล็กแบบมีตรรกะ แล้วลงมือทำให้เกิดขึ้นจริง 

หลายๆ ท่านคงเคยทานมะขามกัน ยิ่งมะขามแปรรูปปรุงรสถูกใจที่นำมาวางขายในร้านสะดวกซื้อมากมาย      ยิ่งทำให้เราเห็นเป็นสินค้าธรรมดา แล้วมะขามแปรรูปธรรมดานี้กลายเป็นสินค้าพรีเมี่ยมในตลาดฟิลิปปินส์ได้อย่างไร

เป็นไปได้หรือ…เป็นไปแล้วครับ มะขามจี๊ดจ๊าดวางขายในฟิลิปปินส์มาแล้วเป็นเวลามาเกือบ 5 ปี

มะขามจี๊ดจ๊าด ขนมขบเคี้ยวที่ทานกันได้ทุกวัย เมื่อนำไปวางขายในร้านสะดวกซื้อหรือห้างร้านต่างๆ ในฟิลิปปินส์มีราคาเพิ่มขึ้นเฉลี่ย 50-80 เปอร์เซ็นต์ และติดตลาดเป็นที่นิยมของหนุ่มสาววัยทำงานที่นั่นกันอย่างแพร่หลาย คุณรอนมองเห็นอะไรถึงได้เริ่มส่งออกมะขามจี๊ดจ๊าด และทำไมเลือกส่งไปยังตลาดฟิลิปปินส์ แน่นอนว่าการจะนำเข้าไปขาย ต้องมีการจ่ายภาษี ค่าขนส่ง ค่าประกัน และขั้นตอนต่างๆ เหล่านี้ล้วนเป็นภาระต้นทุนที่เพิ่มขึ้น ซึ่งน่าสนใจว่า คุณรอนทำให้มะขามจี๊ดจ๊าดนี้แข่งขันได้ในตลาดฟิลิปปินส์ได้อย่างไร

1.มองเห็นว่าฟิลิปปินส์เป็นตลาดที่ขับเคลื่อนด้วยการบริโภคภายในประเทศ

นอกจากจะมีจำนวนประชากรมากกว่า 100 ล้านคนแล้ว ฟิลิปปินส์ยังเป็นสังคมบริโภคนิยม มีค่าใช้จ่ายของประชากรต่อหัวสูงกว่าประเทศไทยเรา จึงทำให้ฟิลิปปินส์เป็นตลาดที่สินค้าอุปโภคบริโภคมีอัตราการขยายตัวสูงอย่างต่อเนื่อง และที่เป็นข้อได้เปรียบสำหรับสินค้าไทย คือ คนฟิลิปปินส์นิยมสินค้าไทย และมีความเชื่อมั่นในคุณภาพของสินค้าไทย

2.การนำเข้าคุ้มกว่าสร้างฐานการผลิต

เนื่องจากในฟิลิปปินส์มีต้นทุนการผลิตสูง ทั้งในเรื่องแรงงาน และค่าใช้จ่ายต่างๆ อีกทั้งมีเรื่องสหภาพแรงงานที่ต้องพิจารณา หากมีจำนวนพนักงานถึงเกณฑ์ที่กฎหมายกำหนด ดังนั้น คุณรอนจึงตัดสินใจนำเข้าสินค้าเพื่อมาจำหน่ายแทนการสร้างโรงงานหรือฐานการผลิตเอง

3.Walk-in เข้าหาห้างใหญ่ ร้านสะดวกซื้อ และออกบูทแสดงงานสินค้า

มะขามจี๊ดจ๊าด เป็นสินค้าไทยที่บุกเบิกโดยคุณรอน และปัจจุบันมะขามจี๊ดจ๊าดมีวางขายในห้างสรรพสินค้า และร้านสะดวกซื้อใหญ่ๆ มากมายในตลาดฟิลิปปินส์ นอกจากนี้ การออกบูทในงานแสดงสินค้าจากประเทศไทย ยังเปิดโอกาสให้คุณรอนได้สร้าง connection ให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น สร้างการรับรู้ถึงแบรนด์และเพิ่มโอกาสทางธุรกิจ

นอกจากมะขามจี๊ดจ๊าดแล้ว คุณรอนได้นำเข้าแผ่นกันรองเท้ากัดยี่ห้อ Hello Heel รวมทั้งเครื่องประดับ และของตกแต่งสำหรับผู้หญิงภายใต้ยี่ห้อ Stella อีกด้วย ทั้งนี้เนื่องจาก มีช่องทางจำหน่ายที่ดีและแข็งแรงอยู่แล้ว และความต้องการสินค้าอุปโภคบริโภคของชาวฟิลิปปินส์มีสูง และมีฐานกำลังบริโภคใหญ่ จึงไม่เป็นการยากที่จะต่อยอดการขายผลิตภัณฑ์อุปโภคบริโภคอื่นๆ อีกมากมาย

มาถึงตรงนี้ ผู้อ่านคงสงสัยว่า การนำสินค้าเข้าสู่ตลาดฟิลิปปินส์ง่ายอย่างนี้เลยจริงหรือ

คำตอบ คือ ไม่ง่าย และไม่ยาก ประเทศฟิลิปปินส์มีกฎระเบียบที่ผู้นำเข้าควรศึกษาและปฏิบัติตาม ผู้ประกอบการต้องดูเป้าหมายของธุรกิจตนเอง และศึกษาปัจจัยที่เกี่ยวข้องให้รอบคอบ

อย่างไรก็ตาม ในช่วงปีที่ผ่านมารัฐบาลฟิลิปปินส์ ได้ทำการเชื่อมระบบของกรมสรรพากร กรมศุลกากร และองค์การอาหารและยา เพื่อรองรับกับการเข้าสู่การเป็นประชาคมอาเซียน ดังนั้น ผู้นำเข้าควรเตรียมพร้อมในเรื่องดังกล่าว เนื่องจากในเบื้องต้น บุคลากรของภาครัฐมีจำนวนไม่เพียงพอ และยังไม่คุ้นเคยกับระบบใหม่ ทำให้การออกเอกสารปล่อยสินค้าจากท่าเรือมีความล่าช้ากว่าปกติ ในปีหน้าหน่วยงานที่เกี่ยวข้องคาดว่า การปล่อยสินค้าจากท่าเรือน่าจะกลับมาสู่ภาวะปกติ อย่างไรก็ตาม ก็ควรพิจารณาเรื่องนี้ไว้เพื่อไม่ให้สินค้าที่เตรียมจะนำเข้ารออยู่ที่ท่าเรือจนเกิดความเสียหายขึ้น

การนำเสนอเรื่องของคุณรอนในครั้งนี้ เพราะผมอยากให้มุมมองอีกมุมมองที่มีความเป็นไปได้สูงในการที่จะทำให้ธุรกิจขับเคลื่อนไปได้กับผู้ประกอบการไทยว่า สำหรับบางธุรกิจ การคิดเล็ก แต่คิดให้ไว ก็อาจทำให้การขยายธุรกิจออกไปต่างประเทศไม่ใช่เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้