อายุ 45 ลงทุน2 ล้าน ตอนนี้หมดตัว ทำยังไงดี

ถึงคุณเกรท

คือ พี่มีเรื่องปรึกษาค่ะ พี่อายุ 45 แล้ว ตอนนี้ไม่ได้ทำงานค่ะ มีลูกหนึ่งคนอายุ 7 ขวบ ก่อนหน้านี้เคยทำงานค่ะ แต่พอแต่งงานแล้วมีลูก สามีเลยไม่ให้ทำงานเขาอยากให้พี่ดูแลลูกอย่างเดียว

เรื่องมีอยู่ว่า พอพี่ไม่ได้ทำงานก็รู้สึกว่าตนเองไม่มีคุณค่าในชีวิตเลยเอาเงินเก็บทั้งหมดที่ได้จากพ่อแม่ของพี่ตอนที่แต่งงาน ประมาณ 2 ล้านบาท ไปลงทุนทำธุรกิจอันนึง ทำมาประมาณสามปี แรกๆก็ดีค่ะแต่ตอนนี้ พี่หมดตัวแล้ว ธุรกิจไปไม่ได้ จากทุน 2 ล้านกลายเป็นตอนนี้พี่มีหนี้สิน เกือบ 2 ล้านบาท

ที่แย่กว่านั้น ตอนนี้ สามีพี่ก็เหินห่างพี่ เราคุยกันแล้วว่า เราอาจต้องเลิกกันแต่จะขอประคับประคองความสัมพันธ์ของเราไปแบบเพื่อนกัน เพื่อลูกค่ะ

พี่ทำยังไงดีค่ะ ตอนนี้พี่ไม่เหลืออะไรเลย ทุนก็ไม่เหลือ มีหนี้อีกเกือบสองล้าน ชีวิตครอบครัวก็ต้องพังพินาศ เหลือแค่ลูกเท่านั้นที่ทำให้พี่อยากมีชีวิตอยู่ พี่ทำอย่างไรดีค่ะ ช่วยตอบพี่หน่อยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีครับพี่ครับเมื่อก่อนสมัยผมวัยรุ่นผมเคยนั่งคุยกับป้าคนนึงแถวบ้านแกชื่อป้าแมวครับ(นามสมมุติ)

ป้าแมวเล่าให้ผมฟังว่า ทั้งชีวิตแก แกรักผู้ชายอยู่คนเดียว คือสามีแก คือ แกคบกับสามีแกคนเดียวในชีวิต

คบกันได้สักพักก็แต่งงานเลย หลังจากแต่งงาน แกมีลูกหนึ่งคน พอมีลูกแล้วลูกเริ่มโต(ประมาณ 3 ขวบ) แกก็ตัดสินใจไปทำงานโรงพยาบาลรัฐบาลแห่งหนึ่ง เพราะตั้งใจว่า หากแกทำงานโรงพยาบาลสวัสดิการต่างๆ จะช่วยเหลือคุณแม่ของแกรวมถึงครอบครัวแกได้ในยามเจ็บไข้ได้ป่วย ชีวิตแกตอนนั้นค่อนข้างไฮโซครับ คือ สามีแกทำธุรกิจและไปได้ดี ป้าแมวมีบ้านสวยๆ มีคนรับใช้ อยากได้อะไร สามีแกก็หามาให้แก ภายหลังธุรกิจของสามีแกโดนเพื่อนร่วมธุรกิจและโดนโกงจากคดีแชร์แม่ชม้อยแชร์ชาเตอร์

แต่เนื่องจากว่า สามีแกไม่ค่อยเล่าอะไรให้ฟังมากแกจึงไม่ได้กังวลอะไรอยู่มาคืนนึง ป้าแมวตื่นมาตอนเช้า หันไปข้างเตียงแก สามีแกหายไป แกเริ่มตกใจ แกเป็นห่วงสามีแกว่า หายไปไหน ปกติไม่เคยหายไปแบบนี้

แกนั่งถามตัวเองทุกวันว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตแก ตอนที่สามีแกหายตัวไป ลูกของป้าแมวอายุประมาณ 4 ขวบ ความรู้สึกของแกเหมือนโลกทั้งใบถล่มคลืนลงมา แกจะทำอย่างไรดี ลูกก็เล็ก รายได้แกก็น้อยมาก ยิ่งมารู้ภายหลังว่าบ้านต้องผ่อน ส่วนทรัพย์สินทั้งหมดที่เป็นชื่อสามีแก ถูกยึดไปหมดจากเจ้าหนี้

เหลือบ้านที่แกอาศัยอยู่กับลูกน้อยหลังเดียวที่เป็นชื่อแก แต่อนิจจาบ้านหลังนั้นก็มีหนี้มหาศาลที่แกต้องรับผิดชอบต่อ โรงเรียนที่ลูกของแกเรียนอยู่ก็เป็นโรงเรียนเอกชนที่ค่าเทอมแพงเกินที่ปัญญาแกจะหามารับไหวเพราะก่อนหน้านั้นสามีแกเป็นคนช่วยซัพพอต์ให้ทั้งหมด

ห้วงเวลาแห่งความโศกเศร้าและหาคำตอบในชีวิตไม่ได้ จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี แกตอบใครไม่ได้ ตอบตัวเองไม่ได้ ตอบแม่ของแกไม่ได้ ว่า “ผัวมึงหายไปไหน”

แกบอกว่า ยามที่ลูกน้อยของแก ถามแกว่า “พ่อของหนูไปไหนทำไมไม่อยู่กับพวกเรา” คือ คำถามจากคนถามที่ทรมาณที่สุดในชีวิต เพราะเป็นคำถามที่ตอบไม่ได้เลย แกอยากตอบแต่แม้แต่ตัวแกเองก็ไม่รู้ เสียงคำถามจากคนอื่นเหมือนฉีกกระชากหัวใจของแกแต่เสียงที่โหดร้ายมากกว่านั้นคือเสียงที่อยู่ในหัวแกตลอดวินาทีที่แกตื่นขึ้นมาหายใจ

แกคิดไปต่างๆนาๆ ว่าสามีแกโดนอุ้มไปฆ่า ไปมีผู้หญิงคนอื่นหรือทำไมต้องหนีไป ในใจแกทรมาณแทบอยากตายไปจากโลกนี้

แกเล่าให้ฟังว่า แกลำบากมาก กัดฟันทำทุกอย่าง ทุกงานทุกอาชีพที่แกทำได้ แกทำงานประจำ เข้างาน แปดโมงเช้า เลิกงาน ห้าโมง ทำโอทีต่อ ถึงสองทุ่ม เลิกงานสองทุ่มแกไปรับเสื้อผ้าขายจากสำเพ็ง กลับบ้านเกือบสี่ทุ่ม ตีหนึ่งออกไปซื้อเสื้อผ้าเผื่อนำไปขายต่อที่ทำงานแกตอนเช้าเสาร์อาทิตย์ขายเครื่องกรองน้ำตามบ้าน แกทำทุกอย่างที่ลมหายใจแกพอจะทำได้

ในหัวของแกคิดแค่เรื่องเดียว “ชั้นอยากทำให้ลูกของชั้นมีอนาคตที่ดี”เรื่องราวของป้าแมวผมขอเล่าให้เพียงสั้นๆเพียงเท่านี้ คงไม่มีใครเข้าใจความทุกข์ทรมานแสนสาหัสของพี่ได้เท่าตัวพี่เอง

ในยามนี้พี่อาจจะรู้สึกว่ามืดแปดด้าน หาหนทางไม่ได้ “ชีวิตไม่เหลืออะไรอีกแล้ว” ลูกน้อยในอ้อมกอด ฉันจะดูแลต่อไปอย่างไร ชีวิตฉันจะเดินต่อไปอย่างไร ฉันไม่เหลืออะไรอีกแล้ว โลกนี้ช่างโหดร้ายเหลือเกิน ทำไมตัวชั้นเองต้องมาพบเจอเรื่องแบบนี้

ผมบอกพี่ได้เพียงว่า หากพี่คิดว่าชีวิตนี้พี่เหลือลูกเพียงอย่างเดียวที่ทำให้พี่มีชีวิตต่อไป ขอให้ทำทุกอย่าง สร้างชีวิตของตนเองให้ดีขึ้นมาได้

อดทน พยายาม ต่อสู้เพื่อลูกน้อยของพี่ ผมมีความเชื่อว่า ลูกพี่จะต้องมองเห็นความพยายามของพี่อย่างแน่นอน แล้วเขาจะกลายเป็นคนที่อดทนพยายามและเป็นคนดีต่อสังคมเหมือนอย่างที่พี่ทำให้เขาดู

เพราะแท้ที่จริงแล้ว ชีวิตของป้าแมว คือ เรื่องราวชีวิตของคุณแม่แท้ๆของผมและในวันนี้เรื่องราวของคุณแม่ของผม ทำให้ผมได้เรียนรู้การต่อสู้ในชีวิต เรียนรู้ความอดทนเรียนรู้ความพยายามผ่านเรื่องราวชีวิตจริง นั้นคือจุดเชื่อมต่อที่ทำให้ผมสามารถเล่าเรื่องราวของแกให้พี่ได้ฟังผ่านชีวิต “ป้าแมว”

ขอให้พี่เข็มแข็งและแข็งแรง “ฟื้นชีวิตของตนเองจากเถ้าถ่าน ที่โลกนี้ได้แผดเผาเราจากความทุกข์”เราจะเดินไปด้วยกันครับ