ขอนิดนึง

เป็นอีกวันของวันแห่งความยุ่งเหยิง ยุ่งเหยิงกับการตะลอนเพิ่มรอยหยักให้กับเนื้อสมอง ฟังความคิดความเห็นรสนิยมของผู้คนในสังคมกรุงเทพฯ

ครับ...ผมค่อนข้างแปลกใจ จนอาจเรียกได้ว่าเป็นความรู้ใหม่สำหรับผม อันที่จริงน่าจะเกินกว่าตกใจด้วยซ้ำ

คนกรุงเทพฯ วัยเริ่มต้นทำงาน ไม่ได้ให้ความสนใจกับข่าวสารบ้านเมือง และไม่สนใจพฤติกรรมนักการเมือง เพราะเห็นว่าบุคคลเหล่านี้พฤติกรรมของคนกลุ่มนี้ มันเป็นเรื่องไกลตัว

คนกรุงเทพฯ วัยเริ่มต้นการทำงานน้อยกว่าน้อยที่สนใจ ข่าวคราวที่เกี่ยวกับนักการเมือง

คนกรุงเทพฯ วัยเริ่มต้นทำงานส่วนมากสนใจการเมือง ก็ต่อเมื่อนักการเมืองรุกล้ำเข้าไปในอาณาจักร ไปทำอะไรกระทบกับวิถีชีวิตของคนกลุ่มใหญ่กลุ่มนี้

คนกรุงเทพฯ วัยเริ่มต้นทำงาน รู้จักฟัง คุณมดดำ คชาภา ตันเจริญ จัดรายการแฉแต่เช้ามากกว่า ใกล้ชิดกว่า ติดตามในสิ่งที่นักการเมืองพูด

ไม่ว่านักการเมืองนั้นชื่อ คุณอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ

ไม่ว่านักการเมืองนั้นชื่อ คุณยิ่งลักษณ์ ชินวัตร

ไม่ว่านักการเมืองนั้นชื่อ คุณทักษิณ ชินวัตร

เรื่องเหล่านี้ทำให้ประกายความคิดในสมอง บรรเจิดแจ่มจรัสขึ้นมา 2 แวบ

แวบแรก...คุณสุชาติ ตันเจริญ น่าจะส่งลูกชาย คือคุณมดดำ ลงสมัคร สส.บัญชีรายชื่อชะมัด

แบบว่า ถ้าคุณมดดำลงสมัคร เหอ เหอ เหอ

คุณชูวิทย์ ก็ชูวิทย์เถอะครับ

รับรอง...กมลวิศิษฏ์...ไม่ถึง 3 เก้าอี้แหง็มๆๆๆ

แวบที่สอง...ขอปรึกษาท่านผู้อ่านด้วยความเกรงใจหยั่งแร็งงงงงง...เอ่อๆๆๆๆ พ้มจะหันไปเขียน หันไปคิด หันมาคุยกับท่านผู้อ่านเรื่องบันเทิ้งบันเทิง ดาราคนนั้นกับดาราคนนี้ แทนที่จะเขียน จะคิดเรื่องบ้านเมืองดีมั้ย!

แวบๆๆ ไปงั้นแหละครับ เพราะวันนี้เวลานี้ยังยึดมั่นในหลักการเดิม คือทำการเมืองเป็นเรื่องง่ายสำหรับทุกเพศทุกวัยที่จะเข้าไปเรียนรู้ ไปสัมผัส

สิ่งที่ได้รับรู้ตามที่ผมนำมาบ่น เอ้ย!เล่ามันเป็นเพียงแค่เครื่องเตือนสติ กระตุกชายเสื้อตัวเองให้รู้สึก สำนึกตัวเอง เอ็งยังทำงานไม่หนักพอ...ก็แค่นั้น(ไม่ฮา)

ว่าก็ว่าเหอะ ผมรู้สึกสำนึกมาตลอดว่า บ้านเมืองเรานาทีนี้กำลังเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว และเปลี่ยนไปในทางที่น่าชื่นชม ซึ่งผมต้องชมคุณทักษิณ ชินวัตร ที่ทำให้เกิดพัฒนาการ

คนต่างจังหวัดในวันนี้ มีความตื่นตัวในทางการเมืองอย่างสูง และตระหนักในสิทธิของการเป็นพลเมืองอย่างเหลือๆ ดังเห็นได้จากการเลือกตั้งที่เพิ่งผ่านมาหมาดๆ

คนต่างจังหวัดใช้สิทธิ “เฮ็ดในสิ่งที่เชื่อในสิ่งที่เฮ็ด”

ขณะที่...บางพื้นที่ซึ่งเราเชื่อว่ามีความตื่นตัวทางการเมืองสูงสุดอย่างกรุงเทพฯ “บ่เฮ็ดหยัง บ่เบิ่งสิ่งใดให่ไกลโต๋ บันเทิงโลด”...

เฮ้อ! งัยๆ ก็ส่วนตัว 90 ส่วนรวมซัก 10 เน้อ...ได้ป่ะ

อุ๊ยเครียด มามะมาคลายเครียดด้วยเมลซักฉบับ

ขึ้นต้นเป็นภาษาฟาหรั่ง....Congretguration

ความดังนี้...ซะใจว๊ะ ปชป.เเพ้ขาดลอย สมน้ำหน้าพวกมึงชเลีย ปชป. ไร้ฝีมือ ดีเเต่พูด ฆ่าประชาชน ซะใจโว้ยยยย

ลงท้าย...ชอบกวนตีนมึง....ไม่ลงชื่อ...แต่พ้มรู้อิอิ

ครับ...ข้อความข้างต้น พนักงานพิสูจน์อักษร กรุณาคงไว้ตามต้นฉบับ

ผมอยากให้ชมคุณคนนี้ สะกดคำ...อะเฮ้อ!

กวนตีนมึงไม่เป็นไรครับ

อย่ากวนผมละกัน พ้มจะสวดมนต์ (ฮา)