posttoday

ประชาธิปไตย-เผด็จการ

14 กุมภาพันธ์ 2562

การเลือกตั้งครั้งนี้ เหมือนกับมีความพยายามระบุว่า เป็นการเลือกระหว่างประชาธิปไตยกับเผด็จการ

เรื่อง ณ กาฬ เลาหะวิไลย

การเลือกตั้งครั้งนี้ เหมือนกับมีความพยายามระบุว่า เป็นการเลือกระหว่างประชาธิปไตยกับเผด็จการ

ความจริงเป็นเช่นนั้นหรือ

หลายคนบอกว่าใช่ แต่หลายคนบอกว่า ไม่เป็นเช่นนั้น

เอนก เหล่าธรรมทัศน์ ผู้ก่อตั้งพรรครวมพลังประชาชาติไทย (รปช.) บอกว่า ถ้าจะสรุปแบบนั้น มันง่ายไปหน่อย

ยิ่งเฉพาะเป็นคำที่มักจะออกจากปาก พรรคมหาเศรษฐีหมื่นล้านทั้งหลาย จะเป็นฝ่ายประชาชน-ฝ่ายประชาธิปไตย ได้อย่างไร

ขนาด คาร์ล มาร์กซ์ จะเรียกพรรคอย่างนั้นว่าพรรคนายทุน

ที่สำคัญ การยึดอำนาจเมื่อปี 2557 ไม่ใช่จู่ๆ จะยึดได้

หากไม่ได้รับการสนับสนุนจากประชาชน เห็นทีต้องโดนต่อต้านอย่างหนัก

รากของปัญหาที่นำไปสู่การปฏิวัติ มาจากความพยายาม นิรโทษกรรม จนสุดซอย ไม่ฟังเสียงประชาชน จากพรรคการเมืองที่กำลังอ้างเป็นฝ่ายประชาธิปไตย

ที่จริง การแบ่งแยกเป็นสองฝ่าย อาจเป็นฝ่ายที่ท้าทาย กับฝ่ายที่กำลังรักและปกป้องเสียมากกว่า

นั่นเป็นอีกเสียงที่พูดชัดเจน

ทั้งหมดดูไปราวกับเป็นการถกเถียงที่ไม่มีคำตอบ ไม่มีฝ่ายใดถอยให้กับฝ่ายใด

สุดท้ายคนตัดสินคือประชาชน

ประชาชนต้องตัดสินใจว่า ปัญหาของบ้านเมืองเกิดขึ้นจากอะไร

มาจากทหารปฏิวัติ หรือมาจากการที่ระบบการเมืองเดิมมีปัญหา จนกระบวนการปกติแก้ไม่ได้ เลยต้องมาลงเอยที่การปฏิวัติ

เฉพาะอย่างยิ่งในยุคการเมืองเรืองอำนาจ ผูกขาดอำนาจในสภา แทรกแซงองค์กรอิสระ จนทำให้เกิดภาวะเผด็จการประชาธิปไตยก็ไม่ผิด

ดังนั้นปัญหาอยู่ตรงไหน?

ว่าไปก็เป็นเรื่องแปลก สำหรับสังคมการเมืองไทย

เกือบทุกครั้งที่ปฏิวัติ แทบจะไม่มีใครออกมาต่อต้าน

ยิ่งเฉพาะ 2 ครั้งหลัง กลับมีการเอาช่อดอกไม้ไปให้ทหารเสียด้วยซ้ำ

แปลความได้ง่ายๆ ว่า ถูกใจ

แต่ปัญหามาอยู่ที่ หลังจากปฏิวัติผ่านไป ประชาชนก็เกิดอาการเคืองใจขึ้นมา

แม้ไม่สามารถระบุได้มีจำนวนเท่าใดแน่ ทว่าก็มีอยู่จำนวนไม่น้อยเลยทีเดียว

เท่ากับว่า ตอนปฏิวัติ เห็นด้วย แต่หลังจากอยู่ๆ ไป กลับทำท่าจะไม่เอาด้วยเสียแล้ว

อย่างไรก็ตาม คงปฏิเสธไม่ได้เช่นกันว่า เสียงอีกด้านก็ยังเห็นดีเห็นงามกับการบริหารประเทศของทหาร

ทั้งหมดคงต้องไปยุติกันที่การเลือกตั้ง

ใครจะว่าอะไร จะวิจารณ์อะไร ก็เปิดใจรับฟังกันเต็มที่

แล้วก็ลองนำมาคิดถึงเหตุ ถึงผล ไม่ใช่แค่เอาคำพูดวันนี้ แต่ลองมองย้อนอดีต ให้เห็นที่มาที่ไป

นั่นแหละ ก็ตัดสินใจกันตรงนั้น

ใจเย็นๆ ยังมีเวลา ประชาธิปไตยต้องใจเย็นๆ