เชิดหน้าหรือก้มหน้า
เรียกว่าเป็นอนิจจังทางการเมืองที่เห็นทันตา ไม่ต้องรอชาตินี้ ชาติหน้า
เรื่อง ณ กาฬ เลาหะวิไลย
เรียกว่าเป็นอนิจจังทางการเมืองที่เห็นทันตา ไม่ต้องรอชาตินี้ ชาติหน้า
เมื่อพรรคการเมืองพรรคใหม่ เป็นข่าวโด่งดังตั้งแต่เช้าวันศุกร์ก่อนดังทั้งประเทศ ขยายไปทั้งโลก
บรรดาแกนนำ ผู้นำพรรค ต่างเรียงรายเป็นข่าว ด้วยหน้าตาแช่มชื่น เหมือนประสบความสำเร็จอย่างที่ไม่คาดคิด
แต่ทว่าดีใจได้ไม่นาน ตกค่ำทุกอย่างก็เปลี่ยนไป
เช้าวันเสาร์ กลายเป็นวันแห่งการเงียบหาย แกนนำพรรคไม่เข้าพรรค กำหนดการหาเสียงยกเลิก
ต่างคนต่างแยก ไปคนละทิศคนละทาง
ที่สำคัญมากไปกว่านั้นก็คือ ในวันจันทร์นี้ คณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) จะประชุม วาระสำคัญคือการดำเนินการของพรรค การเมืองที่ว่า
สาเหตุเนื่องจากมีคำร้องเรียนขอให้ยุบพรรคเข้ามา จากการกระทำที่ระบุว่าไม่เหมาะสม
ตามขั้นตอน กกต.ต้องพิจารณาคำร้องว่าเป็นอย่างไร หากมีมติ
ให้รับคำร้องก็ต้องส่งเรื่องไปที่ศาลรัฐธรรมนูญเพื่อวินิจฉัย
ในทางกลับกันหากไม่รับคำร้องทุกอย่างก็ยุติ
เรื่องนี้เห็นทีจะต้องตามกันยาว
ขนาด จตุพร พรหมพันธุ์ แห่งพรรคเพื่อชาติ กล่าวถึงเพื่อนรักที่เป็นแกนนำในพรรคการเมืองนั้นว่า ติดต่อกันไม่ได้
ปกติเมื่อจตุพรโทรศัพท์ไปแล้วไม่มีการรับสาย เพื่อนคนที่ว่าจะติดต่อกลับมาภายหลัง แต่จนถึงขณะนี้ยังไม่โทรกลับ ถือเป็นความผิดปกติ
สถานการณ์ยังไม่นิ่ง พรรคเพื่อชาติจึงขอยุติการลงพื้นที่หาเสียง และกิจกรรมปราศรัยเอาไว้ชั่วคราวก่อนอย่างน้อย 7 วัน
ทุกอย่างจึงเป็นไปตามกรรม เป็นผลจากการกระทำที่เกิดขึ้นมาแล้ว
แถมยังเป็นกรรมหนัก เป็นการกระทำที่ส่งผลรุนแรง เห็นผลกันทันทีทันใด
นอกจากการเห็นความเป็นอนิจจังทางการเมือง และเห็นกรรมติดจรวดแล้ว ประเด็นที่สนใจคือใครกันที่เป็นต้นคิดในเรื่องทั้งหมด
เป็นกรรมการบริหารพรรค หรือเป็นคนอื่นที่เสนอ
ถ้าเป็นกรรมการบริหารพรรค ก็คงยุติธรรมแล้วที่เมื่อทำก็ต้องรับผิดชอบ
แต่หากไม่ใช่ นี่แหละกรรมไม่แบ
เพราะถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่กรรมการบริหารเสนอเข้ามา แล้วทำไมถึงยอมรับทำตาม
จะด้วยเป็นข้อเสนอที่ดี หรือเป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้ก็ยากจะเดา
ก็ต้องบอกว่าเป็นทั้งกรรม ทั้งคราวเคราะห์ผสมกัน
หลากหลายครั้งในทางการเมืองก็ได้เห็นแล้ว การทำตามคำสั่งหรือสิ่งที่จำเป็นต้องทำ สุดท้ายคนทำรับกรรม แต่คนที่อยู่เบื้องหลังลอยนวล
พระท่านถึงเตือนแล้ว ให้อยู่ในหมู่คนดี บัณฑิต อย่าไปอยู่กับหมู่คนเห็นผิดเป็นชอบ
ข้อเท็จจริงจะเป็นอย่างไร ก็คงต้องให้กรรมการบริหารเหล่านั้นเป็นผู้ตอบ
นาทีนี้คงไม่ใช่เป็นแค่การเชิดหน้า เดินต่อไปเท่านั้น
ทว่า อาจต้องก้มหน้ารับกรรมไปด้วย