posttoday

อีก 1,000 ปีก็ไม่เจริญ

14 สิงหาคม 2560

กับรถเมล์ไทยยุค 4.0 ที่ท่านผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมืองอุตส่าห์ครุ่นคิด หาวิธีการปฏิรูปรถขนส่งมวลชน เอาใจคนกรุง

โดย...วัยรุ่นเฟรง

มันจะอินเตอร์หน่อยๆ ....

กับรถเมล์ไทยยุค 4.0 ที่ท่านผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมืองอุตส่าห์ครุ่นคิด หาวิธีการปฏิรูปรถขนส่งมวลชน เอาใจคนกรุง ในวันที่ข่าวคราวรถเมล์ไทยมีให้เห็นตามหน้าสื่อต่อเนื่อง

รอบนี้ กรมการขนส่งทางบกงัดไอเดียปฏิรูปเส้นทางเดินรถเป็นระบบ 269 เส้นทาง พร้อมเปลี่ยนชื่อเส้นทางใหม่ นำอักษรภาษาอังกฤษมาผสมตัวเลข

ด้วยเหตุผลให้การกำกับดูแลการเดินรถเมล์มีประสิทธิภาพมากขึ้น

ไม่แปลกที่ฟีดแบ็กสะท้อนกลับมา เสียงบ่นจะมากกว่าเสียงชื่นชม โดยเฉพาะกับประเด็นที่สร้างความสับสน วุ่นวาย มากกว่าจะช่วยอำนวยความสะดวกให้ชาวบ้านตาดำๆ ที่เป็นผู้รับผลของการเปลี่ยนแปลง

พิจารณาตามเหตุผลรายละเอียด ประเด็นแรก การจัดกลุ่มรถเมล์ใหม่จะแบ่งเป็น 4 กลุ่มตามสีของเส้นทาง จากเดิมที่มี 8 กลุ่มตามเขตการเดินรถทั้ง 8 เขต เพื่อให้สะดวกกับการบริหารจัดการ ก็พอจะฟังได้

ยิ่งหากอธิบายด้วยว่า การลด 8 เขต เหลือ 4 กลุ่มให้รถวิ่งตามโซนใครโซนมันรถจะได้ไม่ติด ไม่ต้องวิ่งข้ามโซน ซึ่งจะเห็นว่าเส้นทางใหม่มี 269 เส้นทาง ซึ่งมากขึ้นกว่าเดิม จากเฉลี่ย 31 กม. เหลือเพียง 28 กม.มองด้วยใจเป็นธรรมก็พอจะฟังขึ้นกับเหตุผลแบบนี้

ส่วนสีสัน เรื่องแบ่ง 4 สี ​ สายสีเขียว ใช้อักษรย่อตัว G ประกอบด้วยเขตการเดินรถที่ 1 และ 2 เดิม สีแดง ใช้อักษรย่อตัว R ประกอบด้วยเขตการเดินรถที่ 3 และ 4 เดิม ​​สีเหลือง ใช้อักษรย่อตัว G ประกอบด้วยเขตการเดินรถที่ 5 และ 6 เดิม และสีน้ำเงิน ใช้อักษรย่อตัว B ซึ่งประกอบด้วยเขตการเดินรถ 7 และ 8 เดิม

มุมนี้ก็พอไปวัดไปวากล้อมแกล้มยอมรับได้ คล้ายๆ รถไฟฟ้าแบ่งเป็นสีๆ ถ้าจัดดีๆ ก็มีประโยชน์

​แต่ที่ชาวบ้านร้านตลาดที่เป็นคนใช้บริการตัวจริงเสียงจริงออกมาโวยวายคือเรื่อง ​นำอักษรภาษาอังกฤษมาผสมกับตัวเลขเป็นสายใหม่

ลำพังแค่สายเดิมๆ ที่มีก็จำกันไม่หวาดไม่ไหวอยู่แล้ว ไหนต้องมาเพิ่มตัวอักษรหน้าหลังให้เรียกยาก จำยาก บอกทางก็ยาก อาจสร้างปัญหามากกว่าระบบตัวเลขเดิมๆ

ยิ่งหากคนที่เคยใช้บริการรถเมล์แบบตัวจริงเสียงจริงย่อมต้องรู้ว่ารถเมล์เมืองไทยมันมีทั้งสายเสริม สายวนซ้าย สายวนขวา มากกว่าตัวเลขดิบๆ อย่างเดียว

สกิลการขึ้นรถเมล์เมืองไทยจึงไม่ใช่แค่มองสายรถเพียงอย่างเดียวจบ แต่ต้องดูข้างรถ ป้ายเสริมหน้ารถ

อีกทั้งยังมีรถที่ไม่ใช่ของ ขสมก. แต่เป็นรถเสริม ​รถร่วม รถเอกชน ที่มีลักษณะแตกต่างกันไป ​

ปัญหาคือถ้ามัวแต่จดๆ จ้องๆ คอยส่องว่ารถเมล์สายตรงหน้าเป็นสายอะไรกว่าจะดูจบครบถ้วนพี่โชเฟอร์ก็เหยียบมิดหนีไปแล้ว

น่าเสียดายที่เห็นทางผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมืองใช้โอกาสนี้มาปฏิรูปรถเมล์ไปอย่างเสียของ อย่าลืมว่าปัญหาหลักที่คนอยากให้เปลี่ยนมากที่สุดไม่ใช่สายรถเมล์ แต่เป็นเรื่อง ความปลอดภัย วินัย มารยาท การขับขี่ สภาพรถยนต์ และจำนวนรถ ที่กลับไม่เห็นพูดถึงว่าจะปรับเปลี่ยนอย่างไร

ฟังจบแล้วก็เลยนึกถึงข้อความดารานักร้องเคยทวีตระบายความหงุดหงิดที่รอรถเมล์นานๆ