สังคมอยู่ยาก

โดย...ขำ เคืองใจ

การดำรงชีวิตทุกวันนี้อยู่ยากขึ้นทุกวันครับ

โลกตะวันตกคุกรุ่นด้วยปัญหาก่อการร้ายรูปแบบใหม่ จับตัวประกันกราดยิงกันราวกับภาพยนตร์ฮอลลีวู้ด

ส่วนบ้านนี้เมืองนี้ มีหลายเรื่องคาดไม่ถึงเมื่อเทียบกับยุคสมัยในอดีตที่ผ่านมา

วันก่อนมีการนำเสนอเมนูข้าวมันไก่อันตราย ถูกแชร์ทางโซเชียลมีเดียอย่างรวดเร็วทำเอาผู้คนตกอกตกใจ กระทั่งกรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข ออกโรงชี้แจงพบเชื้ออหิวาต์เทียมเฉพาะในเลือดไก่ที่ปรุงไม่สุกเท่านั้น

ต่อมา ข่าวสารกรมปศุสัตว์ออกมา ระบุ ส้มตำปูดองเสี่ยงรับเชื้ออหิวาต์เทียมสูงกว่าเมนูข้าวมันไก่เสียอีก

ตามมาด้วยข่าวแอปเปิ้ลจากสหรัฐอเมริกาปนเปื้อนเชื้ออันตราย ยังดีที่มีการแถลงว่าสกัดการนำเข้าไว้เรียบร้อยแล้ว

จริงอยู่เรื่องอาหารปนเปื้อนเกิดขึ้นทุกยุคทุกสมัย แต่อิทธิพลข่าวสารทันใจ ทำให้เรื่องต่างๆ กระพือรวดเร็ว ผู้คนตื่นเต้นตูมตามกันไปด้วย

แต่เหนืออื่นใดสะท้อนถึงปัญหาปากท้องของเราท่านกินอยู่ยากขึ้น นี่ยังไม่ได้กล่าวถึงเรื่องเงินในกระเป๋านับวันจะหายากอีกต่างหาก

ปัญหาอาชญากรรม ฉกชิงวิ่งราวจึงมีให้เห็นไม่เว้นแต่ละวัน ถนนหนทางสะพานลอยอยู่ในจุดเปลี่ยวไร้แสงไฟ กลายเป็นแหล่งหากินของมิจฉาชีพ 

บางรายโดนลอบทุบตีเสียชีวิต แม้แต่ผู้สูงอายุถูกคนร้ายขับมอเตอร์ไซค์กระชากกระเป๋าลากสังขารไปตามซอยเปลี่ยว

ขณะที่การขึ้นรถโดยสารประจำทาง ทุกคนล้วนผ่านประสบการณ์ชวนระทึกกันมาทั้งนั้น กว่าจะขึ้นรถได้จู่ๆ มีจักรยานยนต์แว้นจากไหนไม่รู้ ขับขี่บนฟุตปาทแถมย้อนศรปาดหน้าทำเสียวไส้

เท่านั้นไม่พอ หันมาตวาดใส่คนเดินดินว่าผิดอีกไม่ระมัดระวังเอง ทำเอาเงิบกันไปเลย...

ครั้นขึ้นรถเมล์ได้ เผลอแผล็บเดียวพนักงานขับรถก็แปลงสภาพรถเมล์เป็นโรงศพติดล้อเหยียบคันเร่งท้านรก

ยิ่งเจอพวกเดียวกันใครแซงได้ไม่พอใจ ดึงด้ามเกียร์ลงมาฟาดกันเลือดสาดปล่อยให้ผู้โดยสารเป็นกองเชียร์มองดูอย่างนัั้นแหละ

วันดีคืนดี คนขับรถเก๋งอารมณ์ร้อนเห็นสุนัขวิ่งไล่รถตัวเองแต่เจ็บไปถึงกระดูกดำ คว้าปืนยิงใส่สุนัขตายคาถนน ทั้งที่กฎหมายห้ามทารุณกรรมสัตว์ออกมาบังคับใช้ แต่ข้าไม่เกรงกลัว

ประมวลเหตุการณ์ทั้งหลายแหล่ สะท้อนคุณภาพชีวิตคนไทย จิตใจมนุษย์ตกต่ำยังไงก็ไม่รู้

ผมล่ะนึกถึงการร่างรัฐธรรมนูญที่จะมีองค์กรสมัชชาคุณธรรมแห่งชาติ

ได้แต่มองโลกสวยต่อองค์กรนี้ คงจะดีมั้งหากทุกฝ่ายกลับมาให้ความสำคัญเรื่องคุณธรรมจริยธรรมอย่างเป็นจริงเป็นจังกันอีกครั้ง