เหตุเกิดที่โรงเรียนนานาชาติ

โดย...ณ กาฬ เลาหะวิไลย

วันนี้ยังคงเป็นวันหยุดยาวของหน่วยราชการ พ่วงท้ายไปด้วยเอกชนบางแห่ง ก็เลยอยากจะเขียนถึงเรื่องที่ผู้อ่านเคยบอกกล่าวและส่งข้อมูลมา นั่นคือเรื่องโรงเรียนนานาชาติ

ปัจจุบันคงรู้กันดีแล้วว่า คณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) รื้อฟื้นวิชาหน้าที่พลเมือง ศีลธรรม ประวัติศาสตร์ เพื่อสร้างค่านิยมใหม่ให้เมืองไทย และหน่วยงานต่างๆ ในกระทรวงศึกษาธิการต่างขมีขมันทำอย่างรวดเร็ว

แต่ยังมีกลุ่มโรงเรียนนานาชาติบางแห่งที่ไม่รู้ว่าจะอยู่ในขอบข่ายความต้องการของ คสช.หรือไม่

เอาเฉพาะตอนเช้า ที่โรงเรียนปกติจะต้องมีการยืนตรง ร้องเพลงชาติ แต่โรงเรียนนานาชาติกลับไม่มี

ผู้อ่านรายนี้เป็นผู้ปกครองของเด็กนักเรียนคนไทย รู้สึกว่าทำไมไม่จัดให้มีการร้องเพลงชาติ เอาล่ะถ้ามีนักเรียนชาติอื่นๆ อยู่ด้วยก็ไม่ต้องมาร้อง แต่สำหรับนักเรียนคนไทยที่มีอยู่ ทำไมถึงไม่ให้ร้องเพลงชาติ

แล้วพอเด็กพวกนี้โตขึ้น จะไปหล่อหลอมเรื่องชาติกันได้อย่างไร

นอกจากนั้น อีกวิชาที่ไม่ได้สอนในโรงเรียนนานาชาติก็คือวิชาศีลธรรม และศาสนา ทำให้เด็กไม่เข้าใจ

ไม่เพียงแต่ศาสนาพุทธเท่านั้น แต่ศาสนาอื่นๆ ก็ไม่สอน จึงทำให้เด็กไม่รู้จักศาสนาในระหว่างการเติบโต

สิ่งที่โรงเรียนสอนก็คือการเป็นพลเมืองดี ซึ่งเป็นคล้ายๆ กับหลักสูตรที่กระทรวงศึกษาธิการเคยจัดทำ เหมือนกับพยายามไปลอกเลียนกันมาอย่างไรอย่างนั้น

เมื่อไม่มีการเรียนการสอนเรื่องศาสนา ก็กลายเป็นช่องว่างของเด็กที่เรียนนานาชาติไปโดยปริยาย ยังไม่นับวิชาอื่นๆ อีกมากมายที่ถ้าจะให้เกิดความเป็นไทยขึ้นมาคงยากเต็มทน

ดังนั้น เมื่อมีการปรับปรุงหลักสูตรกันขนานใหญ่ สมควรหรือไม่ที่จะเข้าไปดูแลในโรงเรียนนานาชาติด้วย โดยอาจทำให้เกิดความยืดหยุ่นมากกว่าโรงเรียนปกติ แต่อย่างน้อยก็ต้องมีเนื้อหาวิชาต่างๆ เหล่านี้ประกอบด้วย

ทั้งหมดไม่ใช่เรื่องแปลก และไม่ใช่สิ่งที่จะทำไม่ได้

ตัวอย่างที่เห็นก็คือมีโรงเรียนคริสต์มาเปิดสอนในเมืองไทยมากมาย โรงเรียนเหล่านี้ก็มีการสวดแบบคริสต์และให้นักเรียนไทยสวดตามไปด้วย ซึ่งกระทำกันไม่แปลก และทำไมการร้องเพลงชาติ หรือมีวิชาอื่นๆ เข้าไปประกอบถึงทำไม่ได้กับโรงเรียนนานาชาติ

ใครที่เกี่ยวข้องก็อยากให้ไปพิจารณากันด้วย มิเช่นนั้นจะมีเด็กไทยบางกลุ่มที่ตกหล่นไปอย่างสิ้นเชิง

หรือคำสั่ง คสช.ยกเว้น ให้อภิสิทธิ์โรงเรียนนานาชาติเหล่านี้