สังคมตัวซวย

โดย...ดาบบุญ

หดหู่ ยอมรับว่าหดหู่กับเรื่องที่มันสะเทือนหัวจิตหัวใจ

เรื่องราวเกิดขึ้นกับครอบครัวหนึ่งที่ จ.ปทุมธานี เมื่อพี่ชายคนโตของครอบครัวในวัยแค่ 19 ปี เกิดบ้าหยิบปืน 9 มม.ของบิดา ปลิดชีพพ่อและแม่บังเกิดเกล้า รวมถึงน้องชายที่คลานตามกันมาคาบ้านพักของตนเอง เพียงเพราะสาเหตุเกิดจากความน้อยใจ พ่อแม่ด่าว่าเรื่องการเรียน และอ้างว่าพ่อแม่ไม่ทำตามสัญญาที่ให้ไว้ว่าจะซื้อรถยนต์ให้

นั่นเป็นสาเหตุของการฆ่าล้างครัวบ้านตัวเอง

แรกเริ่มเจ้าหนุ่มวัย 19 โยนความผิดให้น้องชายว่าเป็นคนฆ่าพ่อแม่ ก่อนจะฆ่าตัวตายตาม แต่ตำรวจก็เก่ง จมูกไวพอดู จับพิรุธได้ว่าเรื่องมันชักมีกลิ่นผิดๆ ก็เอาตัวพี่ชายมาสอบสวนอีกครั้ง ก่อนที่จะรับสารภาพว่าเป็นคนหยิบทูตมรณะสังหารผู้ให้กำเนิดและน้องชาย

คำสารภาพของเจ้าตัวก็เผยแพร่ออกสู่สังคมและสร้างแรงสะเทือนอยู่ไม่น้อย โดยเฉพาะคนที่เป็นพ่อแม่ และพ่อแม่คนนั้นดันมีปืนอยู่ในบ้าน

ปืนสำหรับดาบบุญแล้วถือว่าเป็นอาวุธร้าย เพราะมันไม่รู้จักนาย ไม่รู้จักเจ้าของมันเอง แต่ที่ร้ายกว่าปืนกับเรื่องนี้ กลับกลายเป็นเรื่องของจิตใจที่เด็กวัย 19 ปี ใช้มาเป็นอาวุธฆ่าพ่อแม่ จิตใจที่เจ้าตัวไม่สามารถควบคุมได้ทั้งๆ ที่เป็นนายของมัน

กระนั้นก็ตาม มันเกิดคำถามตามมาครับ ผมเชื่อว่าหลายคนเริ่มจะหาตัวรับผิดชอบกันแล้วกับเหตุการณ์นี้ว่าเกิดจากอะไร และอะไรกันที่เป็นต้นเหตุ

สังคมกลายเป็นตัวซวยกับเรื่องนี้ทันที ในโลกออนไลน์ปรากฏได้ชัดเจนและทันทีว่า สังคมเป็นต้นเหตุแห่งความเน่าเฟะ ทำให้มีเรื่องร้ายตามมา แม้สังคมจะไม่มีตัวตน สังคมไม่มีความรู้สึก แต่ทุกครั้งที่มีเหตุร้ายสะเทือนใจ พ่อฆ่าแม่ด้วยเหตุผลต่างๆ หรือคนในครอบครัวฆ่าแกงกันด้วยความรุนแรง ทั่วไปก็จะหันมาโทษสังคม

แต่กลับไม่มองว่าแต่ละคนหรือครอบครัวนี่แหละที่สร้างภาระต่างๆ เข้ามาให้กับสังคมเอง เพราะสิ่งที่แต่ละคนทำคือตัวสะท้อนชั้นเลิศ ที่จะบ่งบอกได้ว่าสังคมจะไปทิศทางไหนกันแน่ จะขึ้นฟ้าหรือลงเหว

เฉกเช่นเหตุการณ์ข้างต้นที่สะเทือนใจ บางคอมเมนต์ท้ายข่าวชิ้นนี้จากหลายสำนัก หลายข้อความถ่ายทอดออกมาว่าเป็นเพราะสิ่งเร้าต่างๆ ที่ทำให้หนุ่มวัย 19 ปี อยากได้อยากมีถึงขนาดฆ่าพ่อแม่อย่างเหี้ยมโหด และสิ่งเร้าเกิดจากความต้องการที่สังคมบีบรัดทำให้เจ้าตัวต้องทำลงไป

แต่กลับไม่คิดถึงความนึกคิดของครอบครัวนี้ สาเหตุหลักเกิดจากปัญหาภายในที่เป็นตัวกลั่นให้เกิดเหตุร้ายแรง แล้วคิดสิว่าหากเด็กคนนี้พ้นโทษจากกฎหมายแล้ว เขาจะยืนอยู่ในจุดไหนในสังคม มีแต่สังคมเท่านั้นที่อ้าแขนรับเขา แต่เขาจะทำให้สังคมเป็นอย่างไร ก็สุดแท้จะคาดเดาได้

ผมขออนุญาตปกป้องสังคมครับ

และสุดท้ายหลังเกิดเหตุแม้จะมีความสำนึกตามมา และเจ้าหนุ่มวัย 19 ปี ก็รู้ซึ้งแล้วว่าไม่สามารถกลับไปแก้ไขอดีตที่ตัวเองก่อได้อีกแล้ว ผลบุญสุดท้ายของเขาคือแค่ลืมเหตุการณ์ได้แค่ชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น แต่หาได้ลบออกไปจากความทรงจำของชีวิตไม่

เพราะมันจะติดตัวเขาไปอีกนานแสนนาน และเขาจะพาความทรงจำนี้เข้าสู่สังคมด้วยเช่นกัน