แม้นายกฯ ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ออกมาแถลงได้ปลดชนวนความไม่พอใจของมวลมหาประชาชน ด้วยการสั่งให้ถอนร่างกฎหมายปรองดองทั้ง 6 ฉบับ และร่างกฎหมายนิรโทษกรรมออกจากสภาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

แต่ในข้อเท็จจริง บรรดาร่างกฎหมายที่ส่อให้เห็นถึงการซุกซ่อนวาระเอื้อประโยชน์ให้กับคนโกงชาติกินเมืองได้รับการนิรโทษกรรมนั้น ได้ถูกฌาปนกิจกลายเป็นผงธุลีตามที่มวลมหาประชาชนทุกวงการสาขาอาชีพเรียกร้องจริงหรือไม่

ข้อพิจารณาประการแรก ร่างกฎหมายนิรโทษกรรมที่ถูกวุฒิสภาลงมติคว่ำพร้อมส่งกลับไปให้สภาดองไว้ 180 วันก่อนตกไป ไม่มีหลักประกันใดได้เลยว่าร่างกฎหมายฉบับดังกล่าวจะตายสนิท เพราะอาจมีบรรดา สส.หัวหมอขุดขึ้นมาพิจารณาได้ โดยประเมินหาจังหวะเวลาที่กลุ่มผู้ชุมนุมอยู่ในสภาพไทยเฉยอีกครั้ง

ประการที่สอง ความพยายามให้มีการประชุมร่วมรัฐสภาเพื่อหาทางออกต่อปัญหาความขัดแย้งจากร่างกฎหมายนิรโทษกรรมย่อมมีผู้เสนอว่า ควรยกร่างกฎหมายนิรโทษกรรมฉบับใหม่โดยตัดเนื้อหาที่เป็นปมความไม่พอใจของประชาชนออกไป ซึ่งสุดท้ายก็ต้องเข้าสู่กระบวนการเสนอกฎหมายปกติผ่านการแปรญัตติ จังหวะนั้นเชื่อได้หรือไม่ จะไม่มีการตัดต่อพันธุกรรมจนบิดเบี้ยวผิดหลักการกันอีก

ประการสำคัญ ตราบใดที่ผู้มีอำนาจนอกรัฐบาลขาดไร้ซึ่งสำนึก ต้องการหาทางปลดโซ่ตรวนความผิดเพื่อได้กลับบ้านอย่างเท่ๆ ย่อม ทุบโต๊ะ ได้เลย จะมีผู้พร้อมรับใช้ปลุกปั้นร่างกฎหมายลักษณะนี้ให้คืนชีพกลับขึ้นมาใหม่แน่นอน