เลือกที่รักมักที่ชัง

โดย...ธรรมสถิตย์ ผลแก้ว

แม้ ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี มีคำสั่งแต่งตั้งคณะกรรมการแก้ไขปัญหายางพารา โดยมี 4 รัฐมนตรี นำทีม โดย ประชา พรหมนอก รองนายกรัฐมนตรี เข้าร่วมเจรจากับตัวแทนเกษตรกรชาวสวนยางพาราจนเป็นที่พอใจระดับหนึ่ง

ทว่ามีเกษตรกรชาวสวนยางบางกลุ่มยังคงชุมนุมสร้างเงื่อนไข โดยเรียกร้องให้ ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรีลงพื้นที่แก้ปัญหาด้วยตัวเอง ซึ่งหากยังไม่พบปะกับเกษตรกรชาวสวนยางจะทำให้เกิดการยกระดับการชุมนุมขึ้น

เป็นที่สังเกตว่าหลายต่อหลายครั้งที่มีปัญหาพืชผลเกษตรตกต่ำ นายกฯ ยิ่งลักษณ์ ใช้วิธีให้ระดับรองเลขาธิการนายกรัฐมนตรี รัฐมนตรีที่เกี่ยวข้องลงไปแก้ปัญหา โดยระดับผู้นำประเทศอ้างว่ามีภารกิจอื่นติดพันยังไม่มีเวลาบ้าง ต้องเดินทางไปต่างประเทศบ้าง

แม้แต่พื้นที่ทางการเมืองในภาคเหนือและอีสาน นายกฯ มักพบตัวแทนเกษตรกรที่ทางราชการจัดให้เท่านั้น แต่กลุ่มผู้ชุมนุมที่เดือดร้อนอื่นๆ มีโอกาสแค่ชูป้ายเรียกร้องนอกพื้นที่การประชุม ไม่ต่างกับกรณีการระดมสมองออกแบบสภาปฏิรูปการเมืองที่ บรรหาร ศิลปอาชา อดีตนายกฯ เดินสายไขว่คว้าขอความร่วมมืออยู่ในขณะนี้ นายกฯยิ่งลักษณ์เข้าเกียร์ถอยหลังไม่ขอนั่งเป็นประธาน

ทุบโต๊ะ ได้เลยว่า ยิ่งลักษณ์ไม่ถนัดนักกับการแก้ปัญหาปมร้อนๆ ด้วยตนเอง อีกทั้งที่ผ่านมาไม่เคยปรากฏวาระงานนายกฯ พบปะตัวแทนภาคประชาชนที่มีความเดือดร้อนอย่างเป็นกิจจะลักษณะ เป็นเช่นนี้โอกาสที่จะลงไปนั่งจับเข่าคุยกับตัวแทนเกษตรกรยิ่งเป็นไปไม่ได้แน่นอน นี่จึงเป็นจุดอ่อนให้ถูกโจมตีว่าเป็นผู้นำเลือกที่รักมักที่ชังเสมอมา