สัญญาณจากคนกทม.

โดย...ณ กาฬ เลาหะวิไลย

ช่วงที่มีการหาเสียงเลือกตั้งผู้ว่าฯ กทม. ผมเองก็ค่อนข้างสงบ ไม่มีการวิจารณ์ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง

นอกจากนั้น ยังปล่อยให้แต่ละฝ่ายโดยเฉพาะสองพรรคการเมืองหลักว่ากันเต็มที่ เปิดพื้นที่ให้อย่างสมดุล

สาเหตุเนื่องจากผมต้องการให้คนกรุงเทพฯ ตัดสินใจด้วยตัวเอง ด้วยข้อมูลข่าวสารทางตรง และฟังแต่ละฝ่ายให้มากที่สุด

และวันนี้คนกรุงเทพฯ ได้แสดงออกให้เห็น ต้องการอะไร

ทั้งหมดสะท้อนได้จากผลการเลือกตั้งผู้ว่าฯ กทม. ที่ ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร ชนะเลือกตั้ง เหนือ พล.ต.อ.พงศพัศ พงษ์เจริญ

นั่นหมายความว่า คนกรุงเทพฯ ไม่เอา ไร้รอยต่อ

คนกรุงเทพฯ ไม่วางใจ ไร้รอยต่อ จะสามารถตรวจสอบได้

ไร้รอยต่อ มีความสุ่มเสี่ยงกลายเป็นการกินรวบประเทศไทย

คนกรุงเทพฯ ไม่ไว้วางใจที่รัฐบาลและ กทม. จะอยู่ในมือคนกลุ่มเดียวกัน

คนกรุงเทพฯ ไม่ต้องการผู้ว่าฯ ที่มีภาพไม่ชัดเจน ถึงความเป็นอิสระในการตัดสินใจ หรือต้องฟังอาณัติจากใคร

แม้พรรคเพื่อไทยจะนำเสนอสารพัดโครงการ เป็นอภิมหาประชานิยมรอบใหม่ก็ว่าได้ ทั้งระบบรถไฟฟ้า ระบบสาธารณูปโภค สาธารณูปการ ฯลฯ

แต่คนกรุงเทพฯ ไม่เอา

แม้ว่ากรุงเทพฯ จะเป็นเพียงจังหวัดหนึ่งเท่านั้น ไม่ใช่ประเทศไทยทั้งหมด แต่ทว่ากรุงเทพฯ เป็นภาพสะท้อนของการเมืองระดับประเทศ

อย่าลืม คนกรุงเทพฯ เป็นกลุ่มที่รับรู้ข่าวสารมากสุด คนกลุ่มใหญ่ตัดสินใจโดยไม่คำนึงถึงผลประโยชน์ที่เป็นเหยื่อล่อ ไม่ว่าจะเป็นผลประโยชน์เฉพาะหน้าอย่างการซื้อเสียง หรือผลประโยชน์ทางอ้อม อย่างนโยบายประชานิยม ที่เป็นเชื้อร้ายหยั่งลึก

แม้ว่าจะมีการใช้สารพัดวิธี ทั้งอำนาจในที่แจ้ง อำนาจในที่ลับ โพลที่ไม่น่าเชื่อถือ ฯลฯ แต่ทว่าโค้งสุดท้ายคนกรุงเทพฯ ก็เลือกและตัดสิน

การตัดสินใจ คงไม่ใช่เพราะความกลัว เหมือนที่มีหลายคนยกขึ้นอ้าง แต่ทว่ามีการเชื่อมโยงการเลือกตั้งผู้ว่าฯ กทม. ไปยังภาพใหญ่ในระดับประเทศมากกว่า

คนกรุงเทพฯ จึงแสดงตัวในฐานะห้ามล้อสำคัญ ไม่ให้ประเทศชาติวิ่งหัวทิ่มสู่ก้นเหวแห่งความวิบัติเร็วเกินไปนัก

เสียงที่ได้มากเกินล้านคะแนน เป็นสัญญาณที่แสดงออกมาอย่างชัดเจน

หลังฝนตก ความสดใสก็เข้าแทนที่ บ้านเมืองนี้ยังมีความหวัง