ตรังไม่ไปไม่ได้แล้ว

โดย...ณ กาฬ เลาหะวิไลย

สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาผมเพิ่งมีโอกาสไปเที่ยว จ.ตรัง ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้เฉียดไปเฉียดมาจะได้ไปอยู่หลายครั้ง

คำที่ผมต้องพูดถึงเมืองตรังก็คือ... ไม่ไป ไม่ได้แล้ว

การเดินทางครั้งนี้ ผมไปกับกลุ่มนักศึกษา ปปร. 16 สถาบันพระปกเกล้า โดยมี คุณศุภชัย ใจสมุทร รองเลขาธิการพรรคภูมิใจไทย คนที่เกิดเมืองตรัง เป็นหัวหน้าคณะทัวร์ และมี นพ.สุกิจ อัถโถปกรณ์ สส.ตรัง พรรคประชาธิปัตย์ ร่วมเดินทาง ร่วมกันเลี้ยงข้าว

ผมเคยเดินทางไปเกือบทั่วประเทศและไปหลายๆ ประเทศในโลก แต่สำหรับตรังต้องยกให้เป็นสถานที่อันดับแรกๆ ในหัวใจ จนถึงต้องใช้คำว่า ใครไม่เคยไป ต้องไปเสีย จะได้ไม่เสียใจในภายหลัง

สถานที่ซึ่งต้องยกให้เป็นอันดับ 1 ก็คือ ถ้ำเลเขากอบ อ.ห้วยยอด โดยจุดที่ถือว่าเป็นสุดยอดก็คือ การลอดถ้ำมังกร

หลายประเทศก็มีการนั่งเรือลอดถ้ำ บางประเทศจะล่องเรือไปดูความสวยงามของหินงอก หินย้อย บางประเทศมีการไปดูแพลงตอนเรืองแสง แต่ที่ถ้ำมังกร ต้องบอกว่าสุดๆ ของความสนุก

สนุกอย่างไร ต้องไปลองดูกันเอง หรือไปถามคนที่เคยไปแล้วจะรู้ว่า สนุกแค่ไหน และเป็น Unseen Thailand ที่ผมยกนิ้วให้ว่าสู้ได้กับสถานที่ท่องเที่ยวระดับโลก

ถัดมาที่น่าไปดูก็คือ ถ้ำมรกต อีกหนึ่งใน Unseen Thailand และเคยถ่ายทำภาพยนตร์เรื่อง The Beach

ความสวยงามของถ้ำมรกต ก็คือการต้องเกาะกันเป็นแถวยาว ลอยคอลอดภูเขาที่มืดสนิท และจะไปโผล่กลางบึงสีเขียวที่เกิดจากน้ำทะเล มีหุบเขาล้อมรอบและทรายละเอียดอย่างกับแป้ง

ขณะเดียวกันช่วงออกจากหุบเขา ก็จะใช้การลอยคอเหมือนเดิม แต่ทว่าเมื่อจะถึงปากทางออก แสงอาทิตย์จะมาสะท้อนกับน้ำทะเล ทำให้เห็นเป็นสีเขียวเหมือนมรกตอันงดงาม

นี่แหละ ไปแค่นี้ก็คุ้มแล้ว ไม่ต้องนับถึงการไปพักบนเกาะ ไปลอยคอดูปะการัง การกินหมูย่าง ขนมเค้กเมืองตรัง และรับกับยิ้มหวานของคนตรังที่อบอุ่น ฯลฯ

ตรังจึงเป็นอัศจรรย์แห่งธรรมชาติ ที่ไม่ไปไม่ได้แล้ว