ทหาร

จากพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน คำว่า “ทหาร” หมายถึงผู้มีหน้าที่ในเรื่องรบ, นักรบ

ตลอดศตวรรษที่ผ่านมา อาชีพ “ผู้มีหน้าที่ในเรื่องรบ” มีบทบาทสำคัญในอาเซียนอย่างต่อเนื่องเลยนะครับ

ล่าสุด เมื่อวานนี้ ผู้มีหน้าที่ในเรื่องรบของไทย ได้แสดง “บทบาท” อีกครั้ง ฉลองครบรอบ 100 ปี พ.ร.บ.กฎอัยการศึก พ.ศ. 2457 ด้วยการประกาศกฎอัยการศึกทั่วราชอาณาจักร

ขณะที่ประเทศอื่น เริ่มต้นจากพม่า ปกครองโดยรัฐบาลผู้มีหน้าที่ในเรื่องรบมานานเป็นสิบๆ ปี ลาว มีผู้นำประเทศเป็นอดีตผู้มีหน้าที่ในเรื่องรบชั้นผู้ใหญ่ต่อเนื่อง 2 คนซ้อนนานกว่า 10 ปี ส่วนเวียดนาม ก็ขึ้นชื่อว่ามีแสนยานุภาพทางการผู้มีหน้าที่ในเรื่องรบ

สำหรับอาเซียนประเทศอื่น เราอาจไม่เห็นบทบาทของผู้มีหน้าที่รบมากนัก แต่ถ้าพูดถึงกฎอัยการศึก อาจเห็นหนังอีกม้วน

ฟิลิปปินส์เป็นประเทศหนึ่งครับ ที่ประกาศใช้กฎอัยการศึกอยู่หลายครั้ง สิ่งที่น่าสนใจและแตกต่างกับไทยคือ “ผู้ประกาศใช้” ไม่ใช่ผู้มีหน้าที่ในเรื่องรบ แต่เป็น “ผู้นำฝ่ายบริหาร” ของประเทศ

ครั้งล่าสุด ประธานาธิบดีกลอเรีย อาร์โรโย ประกาศใช้กฎอัยการศึกเมื่อต้นปี 2549 เพื่อป้องกันการปฏิวัติและการวิจารณ์ผลการเลือกตั้งที่ส่อเค้าไม่โปร่งใส ก่อนหน้านั้น เฟอร์ดินานด์ มาร์กอส เคยประกาศกฎอัยการศึกร่วม 9 ปี โดยร่วมมือกับพันธมิตรกองทัพผู้มีหน้าที่ในเรื่องรบ จับกุมศัตรูทางการเมือง ปิดสื่อ ปิดห้างค้าปลีก ร้านอาหาร และที่ทำการทางศาสนาทั้งหมด

จะเห็นได้ว่าผู้มีหน้าที่ในเรื่องรบทั่วอาเซียน มีความสัมพันธ์กับฝ่ายบริหารแตกต่างกันมาก และเรื่องน่ากลัวจะเกิดขึ้น เมื่อผู้มีหน้าที่ในเรื่องรบยินดีร่วมมือกับฝ่ายบริหารแบบเต็มประตู จนนำไปสู่การลิดรอนสิทธิ หรือกลายเป็นฝ่ายบริหารเสียเองแบบหลายประเทศ

ผมคงไม่สรุปว่าการตัดสินใจของผู้มีหน้าที่ในเรื่องรบไทยครั้งนี้ดีหรือไม่ดี แต่คาดหวังว่าจะไม่มีเรื่องเลวร้ายกว่านี้ ท้ายที่สุด ผมอยากให้ราชบัณฑิตบัญญัติศัพท์คำว่าทหารกันใหม่ ดูเหมือนคำว่า “ผู้มีหน้าที่ในเรื่องรบ” จะไม่ครอบคลุมขอบเขตการทำงานของทหารอาเซียนเอาเสียเลย