โลกจัตุรัสของ joez19

โดย...รอนแรม ภาพ... จีรศักดิ์ พานเพียรศิลป์

ช่วงนี้ดอกหญ้าสวยทำให้ภาพของ joez19 เต็มไปด้วยปุยสีขาว ภาพถ่ายข้างทางของอินสตาแกรมเมอร์ joez19 หรือ โจ-จีรศักดิ์ พานเพียรศิลป์ มีคนติดตามมากกว่า 4.5 แสนคน น่าจะมีคนไทยจำนวนไม่น้อยติดตามและเคยเห็นภาพของเขาในรถไฟฟ้าใต้ดิน

ภาพนิ่งและวิดีโอของเขาถูกคัดเลือกจากบริษัทแอปเปิ้ลนำไปจัดแสดงตามสถานที่สาธารณะทั่วโลก อย่างในสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินและบนบิลบอร์ด และคลิปวิดีโอของเขาก็ถูกเผยแพร่ในยูทูบภายใต้แคมเปญ Shot on iPhone 6 ซึ่งภาพทั้งหมดถ่ายในประเทศไทยและเขาเป็นคนไทยคนเดียวที่ถูกเลือก

 

คิดอะไร

ถ้าใครติดตามภาพของเขาจะเห็นเอกลักษณ์อยู่อย่างคือ การสะท้อน (Reflection) เขาเรียกมันว่า “โลกกลับหัว” ทำให้ภาพธรรมดากลายเป็นภาพใหม่ที่คนอื่นอาจมองไม่เห็น

“จริงๆ ผมไม่มีคอนเซ็ปต์อะไรเลย” เขากล่าวถึงภาพในอินสตาแกรม “ผมแค่สนุกกับการมองโลกในอีกด้านหนึ่งในฤดูฝน ภาพบนน้ำคือโลกกลับหัวของผม และพอถ่ายมันมากๆ ก็กลายเป็นสไตล์ของตัวเอง ช่วงแรกที่คนรู้จัก joez19 ก็เพราะแฮชแท็ก joez_reflection” แต่ไม่ใช่ว่าจะมีแค่แบบเดียว เพราะภาพในอินสตาแกรมที่เขาถ่ายมาตลอด 4 ปี เต็มไปด้วยความคิดสร้างสรรค์

 

การติดตามภาพของคนอื่นทำให้เขาศึกษาและเริ่มสนุกกับการจัดองค์ประกอบภาพภายในสี่เหลี่ยมจัตุรัส จากเดิมที่ชอบถ่ายภาพสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวด้วยโทรศัพท์มือถืออยู่แล้วก็กลายเป็นว่าคิดถึงความสวยงามและคิดหามุมแปลกๆ มากขึ้น ซึ่งเขาไม่เคยคิดว่าภาพตัวเองสวย

“ผมไม่ได้ชอบภาพตัวเองนะ” เขากล่าว “ผมชอบถ่ายเฉยๆ ผมนำรูปคนอื่นมาติดบ้าน อยากเห็นมุมอื่นของคนอื่น ส่วนภาพถ่ายของเราเป็นเพียงไดอะรี่ภาพส่วนตัวที่เราผ่านไปตรงไหนก็ถ่ายภาพเก็บไว้ ผมคิดแค่นั้นจริงๆ”

 

กดดันไหม

ตอนนี้มีคนติดตามอินสตาแกรมของเขามากกว่า 4.5 แสนคน ซึ่งตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ “ชีวิตผมเหมือนเดิม”

เขาเป็นคนชัยภูมิ ทำธุรกิจส่วนตัวอยู่ที่ชัยภูมิ ขับรถหาลูกค้า เลี้ยงหมา ชอบรถมินิคลาสสิก และชอบขี่มอเตอร์ไซค์ ไลฟ์สไตล์ของเขายังคงเหมือนเดิมแม้ว่าวันนี้จะเป็นคนดังในโลกอินสตาแกรม

 

“ผมไม่กดดัน เพราะมีคนถ่ายภาพเก่งกว่าเราอีกล้นโลก ผมแค่โชคดี” เขากล่าว คุณโจจึงถ่ายภาพตามที่อยากถ่าย ยกตัวอย่างงานผีตาโขน เขาทราบดีว่าฝรั่งที่ติดตามอาจไม่เข้าใจแต่เขาก็นำลงอินสตาแกรมเพราะอยากเก็บไว้เป็นไดอะรี่

“ถ้าวันหนึ่งตื่นขึ้นมาแล้วยอดผู้ติดตามลดลงหรือหายไปหมด ผมก็ยังลงภาพไปเรื่อยๆ เพราะว่ายังไงมันก็เป็นชีวิตเรา”

 

ข้างทางมีอะไร

เขาคิดว่าคำว่า “สวย” ของแต่ละคนต่างกัน บางคนชอบสวยแบบแฟชั่น บางคนชอบสไตล์ฟิล์ม บางคนชอบธรรมชาติ สำหรับคุณโจเขาถ่ายทรัพยากรที่อยู่รอบตัว

“ผมไม่ได้อยู่ในเมือง ไม่มีร้านกาแฟเก๋ๆ ผมมีวิวคือธรรมชาติ พระอาทิตย์ตก คนหาปลา พอเห็นก็ถ่ายภาพเก็บไว้”

 

เขาให้ความสำคัญกับข้างทาง เพราะมันจะมีอะไรบางอย่างที่ทำให้รู้สึกดีได้เสมอ “บางครั้งผมไปจุดหมายเดิมๆ เป็นสิบๆ ครั้ง แต่ปลายทางมันไม่สำคัญเท่าข้างทาง” เขาเพิ่มเติม

ภาพที่เขาถ่ายคือความสวยงามละแวกบ้าน เขาไม่ได้เดินทางไกล แต่แถวบ้านมีภูเขา มีทุ่งหญ้า ทุกรูปที่เห็นนั้นจึงอยู่ในชัยภูมิเกือบทั้งหมด ดังนั้นคนที่ชมว่าภาพของเขาสวยอาจเป็นเพราะเป็นสิ่งที่คนในเมืองไม่มีก็เป็นได้ เขาคิดแบบนั้น

 

อินสตาแกรมให้อะไร

เขาถ่ายภาพเป็นงานอดิเรกเพื่อละลายความเครียด เพราะมันคือกิจกรรมที่เขาได้ปล่อยไอเดียเจ๋งๆ ผ่านภาพเหล่านั้น และเขายังเห็นว่าอินสตาแกรม ทำให้คนชอบถ่ายภาพหันมาถ่ายแบบสร้างสรรค์มากขึ้น ยกตัวอย่างคนในครอบครัวของเขาเองที่เมื่อก่อนจะถ่ายเซลฟี่แต่พอได้เล่นอินสตาแกรมเห็นภาพคนอื่นก็เปลี่ยนมาเป็นถ่ายอย่างสร้างสรรค์

นอกจากนี้ ในฐานะอินสตาแกรมเมอร์ที่มีคนรู้จักมากมาย ทำให้มีงานเข้ามาบ้าง ก่อเกิดรายได้บ้าง แต่เขาเห็นมันเป็นเพียงผลพลอยได้จากสิ่งที่ทำเท่านั้น

 

โลกของจีรศักดิ์

ถ้ามีโลกของตัวเองหนึ่งใบ เขาอยากให้โลกใบนั้นอยู่กันอย่างสงบสุขบนระบบที่ดี “คนไทยเป็นคนจิตใจดี ช่วยเหลือเกื้อกูล ดังนั้น ถ้าทุกคนอยู่บนมาตรฐานที่ดีมีคุณภาพชีวิตที่ดี ไม่ทะเลาะกัน ไม่คอร์รัปชั่น ทั้งประเทศก็จะดีและมันจะเป็นโลกที่น่าอยู่มากๆ” เขาฝันไว้แบบนั้น

สำหรับโลกอินสตาแกรม เขาอยู่มานานกว่า 4 ปีก่อนที่คนไทยจะเข้ามาอยู่กันมากมายเหมือนทุกวันนี้ ซึ่งวันแรกเขาใช้มันเป็นเพียงแอพแต่งภาพ กระทั่งทราบว่ามันสามารถแชร์ภาพตัวเองและดูภาพของคนอื่นได้ เขาก็สนุกกับโลกใบนี้ กลายเป็นคนมีเพื่อนมากมายอยู่ทั่วโลก และสื่อสารกันได้ผ่านภาษาภาพถ่าย