ฝรั่งมาถ่ายรูป สายไฟพันเสาไฟฟ้า เราควรภูมิใจ หรือควรต้องรู้สึกอะไรบ้าง?

ช่วงนี้มีข่าวเรื่องการส่งเสริม การให้วีซ่าพิเศษให้กับชาวต่างชาติที่สนใจในเรื่องของ soft power ในแขนงต่างๆ มาเรียนมวยไทย มาเรียนการทำอาหารไทย และอื่นๆ อีกมากมาย มีการเตรียมการจะจัดการแข่งขันใส่กางเกงช้างเร็ว การเปลี่ยนชุดผีตาโขลง ซึ่งถึงขึ้นเป็นการผลักดันให้เป็นนโยบาย เป็นวาระแห่งชาติ ชาวต่างชาติจะเดินทางมาประเทศไทยเพื่อมาชมการแข่งขันนี้? ไปอย่างไรต่อดีละทีนี้ อะไรควรต้องทำก่อน ระหว่างการการฟื้นฟูหรือพัฒนาสาธารณูปโภคให้พร้อมใช้งาน กับการสร้างภาพ

ก็เข้าใจได้ว่าอาจจะเป็นเหตุผลทางการเมือง ในการสร้างกิจกรรมเพื่อ KPI การแข่งขัน กิจกรรมต่างๆ สามารถทำให้สำเร็จได้ภายในระยะเวลาที่ยังอยู่วาระ แต่การปรับปรุงห้องน้ำสาธารณะให้สะอาด แม่น้ำลำคลองสะอาดไร้ขยะ ระบบการขนส่งสาธารณะ ไม่มี่ผู้ไร้ที่อยู่อาศัยอยู่ตามถนน ซึ่งเป็นกระบวนการระยะยาว อาจจะไม่สามารถเห็นผลลัพธ์ได้ในวาระได้

ต่างชาติมาเมืองไทย และได้ถ่ายรูปเสาไฟฟ้าที่มีความยุ่งเหยิงของทั้งสายไฟฟ้าและสายโทรศัพท์ เราควรภูมิใจ หรือเราควรต้องรู้สึกอะไรบ้าง ว่าไปแล้ว ก็ผ่านมาหลายปี ก็ยังไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงอะไรมากมายนัก หรือว่าจะให้ภาพนั้นเป็นส่วนหนึ่งของ soft power ที่ชาวต่างชาติที่เข้ามาประเทศไทยบันทึกไว้ให้เป็นภาพจำ ว่านี่คือการมาถึงประเทศไทยแล้ว เราควรจะมีการทำอะไรสักอย่างที่จริงจังได้แล้ว ทำเรื่องใหม่น่ะง่าย แต่การที่จะต้องมาแก้ไขของเก่าน่ะมันยาก สงสัยมานานว่าทำไมปัญหานี้แก้ไขไม่ได้ หรือไม่มีใครจะแก้ไข ใครจะเป็นคนเริ่ม ใครจะรับผิดชอบ ปัญหาโลกแตก 

ฝากไว้ให้คิดว่า ก่อนที่จะเข้าสู่กระบวนการสร้างภาพ น่าจะย้อนกลับมาทำอะไรที่ยั่งยืนดีกว่าไหม การที่ต่างชาติจะเข้ามา คงไม่ใช่แค่ประเทศเรามีการแข่งขันอะไร เราเป็นประเทศที่มีศักยภาพสูงในหลายๆ ด้าน แต่มักจะมีอะไรมาบดบังความงดงามนั้น ถ้าเราจัดสรร จัดการ และเผยความสวยงามที่แท้จริงออกมา เท่านี้ชาวต่างชาติก็อยากจะเข้าแล้ว และเป็นการเข้ามาอย่างยั่งยืนด้วย

ดร ฉันฑิต สว่างเนตร