แปลงเรื่องไร้สาระเป็นทุน
....สุรชัย กำพลานนท์วัฒน์
ย้อนรอยความสำเร็จของการเผยแพร่วัฒนธรรมและนำไปสู่รายได้จากการท่องเที่ยวมากมายมหาศาลของประเทศเกาหลีและญี่ปุ่น
ทุกวันนี้ทุกทัวร์ท่องเที่ยว ทุกไฟลต์การบิน ทุกช่วงวันหยุดยาว คนไทยบินไปเที่ยวสองประเทศนี้มากเหลือเกิน
ยังไม่นับรวมถึงกองทัพสินค้าอีกจำนวนมากที่ถูกนำเข้ามาจำหน่ายในประเทศเราเต็มไปหมด อย่างร้านอาหารเกาหลีและญี่ปุ่นก็มีทุกหัวถนนรวมถึงทุกห้างสรรพสินค้าใหญ่ๆ มีสารพัดแบรนด์เปิดให้บริการมากกว่าร้านอาหารไทยด้วยซ้ำไป
ผลพวงที่เกิดขึ้นนี้มาจากอะไรครับ มาจากการใช้สื่ออย่างมีประสิทธิภาพ มาจากการใช้รายการทีวีเป็นเครื่องมือตีโจทย์ยากให้กลายเป็นผลประโยชน์ของประเทศชาติที่ยิ่งใหญ่
ต้องบอกว่าผู้บริหารประเทศของเขามีวิสัยทัศน์และความสามารถยอดเยี่ยมจริงๆ ทุกวันนี้คนไทยยังติดภาพยนตร์หรือละครเกาหลีงอมแงม ทุกวันนี้คนไทยนิยมอาหารญี่ปุ่นและเกาหลีมากกว่าอาหารไทย ทุกวันนี้คนไทยมีเป้าหมายในใจที่อยากไปเที่ยวเกาหลีและญี่ปุ่นเป็นอันดับแรก
นี่คือความสำเร็จที่เราน่าจะเอามาถอดรหัสและนำมาปรับใช้...
เลียนแบบของที่ทำไว้ดี ยังดีกว่าเอาของไม่ดีมาเลียนแบบ...
ละครเกาหลีมีอะไรดีถึงได้ผูกใจคนไทยให้หลงใหลติดตามได้ถึงขนาดนี้ รายการทีวีของญี่ปุ่นทำไมถึงทำได้น่าสนใจชวนติดตาม ตัวอย่างเช่น รายการสารคดีท่องแคว้นแดนนำพุร้อน ดูกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ เดินเรื่องได้น่าติดตามมาก ทั้งภาพและการเล่าประวัติเรื่องราวของแต่ละสถานที่ทำได้อย่างลงตัว ดูแล้วก็อยากไปเที่ยว
รายการแนะนำร้านอาหารง่ายๆ อย่างร้านราเมนที่มีมากมายไม่ต่างกับร้านก๋วยเตี๋ยวบ้านเรา รายการของเขาเดินเรื่องได้อย่างน่าสนใจ ดูแล้วน่ากินน่าไปลองสักครั้ง ซึ่งแตกต่างจากรายการอาหารของเราที่ส่วนใหญ่เน้นขายผลิตภัณฑ์ที่เป็นสปอนเซอร์ในรายการ รูปแบบก็ซ้ำๆ เดิมๆ มีเมนูอาหารมาตั้งโชว์บนโต๊ะ แล้วก็ให้พิธีกรชิมโน่นนิดนี่หน่อยพร้อมตบท้ายด้วยการซู้ดปากบอกว่าอร่อยเสียเหลือเกิน
รายการกินอยู่อย่างประหยัด 1 หมื่นเยนของญี่ปุ่น ก็น่าสนใจ เน้นการใช้ชีวิตเรียบง่ายไม่ฟุ่มเฟือย และสอดแทรกแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวที่ให้ผู้ร่วมรายการไปพักอยู่ต่างเกาะแก่ง ป่าเขาลำเนาไพร และสถานที่อื่นๆ ที่น่าสนใจ ซึ่งเชื่อว่าคนดูรายการนี้ก็คงอยากไปเที่ยวบ้าง
หรืออย่างรายการเกมโชว์ซึ่งบ้านเราเน้นแต่ความบันเทิงเป็นหลัก รายการของเกาหลีอย่างเช่น รายการ...สตาร์คิงส์...ที่โชว์ความสามารถพิเศษจริงๆ มีการคัดคนรวมรายการที่ฝีมือเด็ดจริงๆ กลายเป็นรายการที่โด่งดังไปทั่วโลก หรือรายการซ่อนแอบของญี่ปุ่นซึ่งผมจำชื่อรายการไม่ได้ ดูเมื่อเช้าวันอาทิตย์นี้เอง เป็นรายการง่ายๆ เนื้อหาไม่มีอะไรเลย เป็นแค่ให้คนร่วมรายการ 10 คน พร้อมเงินสดคนละ 1 ล้านเยน ไปแอบซ่อนตัว แล้วให้ดารา 4 คน ไปค้นหาภายใน 100 นาที ใครที่ไม่ถูกหาพบก็ได้รับเงินสดไปเลย
เรียบง่ายเหมือนไร้สาระ เพียงแต่ความพิเศษคือรายการนี้เขาสร้างเมืองจำลองขนาดใหญ่ขึ้นมาเพื่อทำรายการนี้โดยเฉพาะ เป็นเหมือนหมู่บ้านเก่าแก่ของญี่ปุ่นในอดีต มีอาคารห้องหับซับซ้อน มีสวนหย่อมห้วยหนองคลองบึงเป็นธรรมชาติ ทำให้การค้นหายากมากขึ้น คนร่วมรายการก็มีโอกาสลุ้นได้เงิน 1 ล้านเยนมากขึ้น
ซึ่งสุดท้ายจริงๆ ผมคิดว่าผู้จัดต้องการขายเมืองจำลองให้เป็นแหล่งท่องเที่ยว และคนที่ดูรายการนี้ก็จะรู้สึกอยากไปเที่ยวเมืองจำลองที่ใช้เป็นฉากถ่ายทำรายการ ไม่ต่างกับละครเกาหลีที่ทำให้คนไทยต้องเดินทางไปเที่ยวสถานที่ที่ถ่ายทำ สร้างรายได้เข้าประเทศในเวลาต่อมาได้อย่างมากมาย
ผมยกตัวอย่างบางส่วนมาฝากให้ผู้หลักผู้ใหญ่บ้านเราลองครุ่นคิดดูบ้าง เรื่องเล็กๆ ที่เหมือนไร้สาระ ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์ ละคร เกมโชว์ หรือรายการทีวีอื่นๆ
ถ้าทำเป็น...มันจะเป็นเครื่องมือทรงอานุภาพที่เพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจให้กับประเทศชาติอย่างมากมายมหาศาล
ฝากความหวังให้ท่านรัฐมนครีคนหนุ่มรุ่นใหม่ที่เข้าใจเรื่องเหล่านี้ คุณองอาจ คล้ามไพบูลย์ รมต.ประจำสำนักนายกรัฐมนตรี ซึ่งรับผิดชอบคุมสื่อของรัฐ ช่วยแปลงเรื่องไร้สาระเป็นทุน ด้วยการผลักดันให้เกิดรายการดีๆ และใช้ช่อง 11 เป็นหัวหอกในการขับเคลื่อนด้วยครับ


