นกตัวโปรดตลอดกาล

โดย...ปริญญา ผดุงถิ่น

ชีวิตนักดูนกของผมมีเรื่องพิลึก ดันไปชื่นชอบนกชนิดหนึ่ง ถึงขั้นยกย่องให้เป็น “นกตัวโปรด”  “นกในดวงใจ” ตั้งแต่ยังไม่เคยได้เห็นตัวจริงของมันเลยด้วยซ้ำ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ

เหตุการณ์เกิดขึ้นตอนหัดดูนก เอาหนังสือเบิร์ดไกด์มาพลิกดูรูปวาดนกไปเรื่อยๆ เริ่มทำความรู้จักกับนกชนิดต่างๆ แล้วมาสะดุดตากับนกสีเขียว ปากแดงแจ๋ ปีกลายขาวดำ แบบว่าเห็นปุ๊บ ก็ประกาศก้องโลก (จริงๆ แค่กับเพื่อนที่สอนดูนก แหะๆ) ว่าเจ้านี่แหละ นกในดวงใจ!

ชื่อของมัน นกสาลิกาเขียว (Green Magpie) ที่แท้เป็นอีกาชนิดหนึ่ง แต่สีขนไม่ได้ดำแบบอีกาทั่วไป ขนสีเขียวนั้น เขียวราวกับใบตองอ่อน ยามขนเริ่มเก่า สีใบตองอ่อนจะเปลี่ยนเป็นสีฟ้า ซึ่งมันก็สวยทั้งนั้น ไม่ว่าเขียวหรือฟ้า

ยังจำได้ วันเห็นนกสาลิกาเขียวครั้งแรกที่ป่าแก่งกระจาน ในตอนใกล้หมดแสง มันปลาบปลื้มดีใจเสียนี่กระไร นกนี้ไม่ใช่นกหายากอะไร จังหวะดีๆ ก็ส่องเจอได้เรื่อยๆ แต่สิ่งที่ยาก เป็นการถ่ายรูป เพราะนิสัยชอบเคลื่อนที่มุดๆ ไปตามใบไม้รกทึบ

กระทั่งชาวบ้านแถวแก่งกระจาน มีไอเดียสุดยอด จัดทำ “บ่อนก” เก็บเงินค่าถ่ายรูปจากช่างภาพนกทั้งหลาย คราวนี้รูปนกสาลิกาเขียวเลยออกมาเกลื่อน เพราะนิสัยอีกอย่างของมัน ชอบอาบน้ำมาก

เวลาอาบก็อาบแบบเต็มเหนี่ยว ล่อซะน้ำกระจายไปทั่ว ขนเปียกมะลอกมะแลกราวกับไก่ชนข้างสังเวียน ใครได้ซุ่มดูนกสาลิกาเขียวอาบน้ำ จะรู้สึกอิจฉาชีวิตน้อยๆ นี้เลยเชียว อะไรจะมีความสุขขนาดนั้น

หลักฐานความคลั่งนกสาลิกาเขียว ปรากฏเป็นภาพวาดลายเส้นเก่าแก่ตั้งแต่ปี 2000 ที่ด้านในปกหนังสือเบิร์ดไกด์ของผม จากการวิ่งไปหาถึงบ้าน ขอให้ “เกจินก” กมล โกมลผลิน ช่วยวาดให้

ยามได้ยินเพลงเก่าๆ บางเพลง ผมมักเห็นหน้านกสาลิกาเขียวลอยมา เพลงนั้นร้องว่า “I Knew I loved you before I met you…”