ลองเล่นเลนส์รีเฟล็กซ์

โดย...เสกสรร โรจนเมธากุล

ปลายเดือน ม.ค.ที่ผ่านมา ผมมีโอกาสได้ไปถ่ายภาพทะเลบัวแดงที่หนองหาน อ.กุมภวาปี จ.อุดรธานี วันนั้นผมไปถึงในช่วงเช้า อากาศหนาวหน่อยๆ นักท่องเที่ยวยังไม่หนาแน่น พอลงเรือได้พี่คนขับเรือก็มุ่งพาไปยังจุดที่ดอกบัวขึ้นหนาแน่น เรือของนักท่องเที่ยวคณะอื่นๆ หลายลำก็มากันที่บริเวณนี้ ได้มาชมตรงจุดนี้แล้วอิ่มตามากๆ สำหรับนักถ่ายภาพคือสวรรค์เลยครับ เพราะดอกบัวขึ้นหนาแน่น ไม่รอช้าใช้เลนส์ 70-200 มม. เปิดรูรับแสงกว้างสุดที่ 2.8 กะว่าฉากหลังละลายสวยๆ

ถ่ายไปถ่ายมา เหลือบไปเห็นเพื่อนที่นั่งข้างๆ หยิบเลนส์อ้วนสั้นอันนึงขึ้นมาถ่าย มันคือ “เลนส์รีเฟล็กซ์” นั่นเองครับ ผมเคยเห็นภาพที่ถ่ายด้วยเลนส์ชนิดนี้มาบ้าง ว่ามันให้ภาพที่มีเอฟเฟกต์แปลกตากว่าเลนส์ทั่วไป คิดแล้วก็อยากลอง เลยขอยืมเลนส์ตัวนี้ของเพื่อนมาลองทันที เป็นเลนส์ Minolta 300 มม. F5.6 ได้ภาพ (บน) อย่างที่เห็นครับ จะเห็นว่าระยะที่ไม่อยู่ในโฟกัสทั้งฉากหน้าและฉากหลังให้ความเบลอแปลกตา ซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะเรียกว่า โบเกรูปโดนัท โดยลองดูเปรียบเทียบกับภาพ (ขวา) ที่ถ่ายด้วยเลนส์ซูมปกติโดยใช้รูรับแสงใกล้เคียงกัน จะเห็นว่าโบเกต่างกันมาก

ระหว่างนั้นผมลองเลนส์รีเฟล็กซ์ตัวนี้ของเพื่อนอย่างสนุกมือเลยครับ ผมคิดว่ามันสนุกต้องที่ต้องหมุนโฟกัสด้วยมือ ช่วยให้ฝึกมองความคมชัดของภาพด้วยสายตาตัวเองบ้าง แม้ว่าจะยากแต่ความสนุกก็อยู่ตรงนี้ อย่างไรก็ตามเลนส์รีเฟล็กซ์มีทั้งข้อดีและข้อเสีย ข้อดี เช่น น้ำหนักเบา ราคาไม่แพง นำไปใช้งานถ่ายภาพได้หลากหลาย ทั้งถ่ายวัตถุ บุคคล ทิวทัศน์ สัตว์ป่า ส่วนข้อเสียก็เช่น มีค่ารูรับแสงเดียว ไม่มีออโต้โฟกัส การถ่ายให้คมชัดเป็นเรื่องยาก แต่สำหรับผม การได้ใช้เลนส์รีเฟล็กซ์ถ่ายภาพออกมาได้สวยงามผ่านข้อจำกัดเหล่านี้ได้ เป็นเรื่องที่สนุกมากครับ