เสียงโมบาย(ของคุณ) ไม่ได้ไพเราะเสมอไป
ในหลายๆ คอนโด มีกฎห้ามทำกับข้าว สูบบุหรี่บริเวณระเบียง ห้ามแขวนหรือรดน้ำต้นไม้บริเวณระเบียง
โดย...นายใจดี
ในหลายๆ คอนโด มีกฎห้ามทำกับข้าว สูบบุหรี่บริเวณระเบียง ห้ามแขวนหรือรดน้ำต้นไม้บริเวณระเบียง ถึงแม้ตอนที่เราซื้อคอนโดสิทธิในการครอบครองพื้นที่รวมบริเวณระเบียงด้วยก็เถอะ แต่ดูเสมือนว่ายังมีอีกหลายๆ กิจกรรมที่เราไม่สามารถทำบนระเบียงได้
เหตุเพราะมันกระทบกับคน(อาศัย)ข้างๆ ได้ สูบบุหรี่กลิ่นก็ลอยคลุ้งฟุ้งขึ้นด้านบน แบ่งปันสารนิโคตินให้เพื่อนบ้านวันละนิดจิตเริ่มไม่แจ่มใสแล้วนะ ตากผ้าชายผ้าโผล่พ้นอาณาเขตเราไปเพียงนิดๆหน่อยๆ แต่น้ำที่หยดติ๋งๆ ลงบนพื้นระเบียงห้องข้างล่างนั้นกลับสร้างเรื่องบาดหมางใจได้ใหญ่โต
ทำกับข้าวกินคนเดียวแต่กลิ่นก็คละคลุ้งแจกจ่ายไปสามห้องสี่ห้องยั่วให้น้ำย่อยหลั่งผิดเวลา กระตุ้นอารมณ์โมโหหิว หรือฉุนกลิ่นพริกกระเทียมไปเสียนั้น
หลายๆ อย่างเราอาจทำไปโดยไม่รู้ว่ามันส่งผลกระทบต่อห้องใกล้เคียง เพราะเราได้เสพสุข ได้รับประโยชน์จากสิ่งที่ทำ แต่ห้องที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ด้วยไม่ได้รับสารประโยชน์อันใดสิ่งที่เรากระทำคิดว่าดีก็กลายเป็นไม่ดีไร้ค่าได้เช่นเดียวกัน
อย่างโมบายที่เกิดเสียงไม่ว่าจะรูปทรงเก๋ไก๋ สวยงามแปลกตา ที่เราเห็นแล้วชอบในดีไซน์ และเกิดอารมณ์สุนทรีย์ยามเมื่อแรงลมพัดผ่านทำให้โมบายที่แขวนแกว่งไกวจนเกิดเสียง เสียงนั้นช่างไพเราะ ฟังเพลิน หากแต่ยามใดที่เราปิดประตูขวางกั้นเสียงโมบายนั้น ต่อให้ลมพัดแรงแค่ไหน เราก็ไม่ได้เสพเสียงนั้น
อีกมุม หากเพื่อนบ้านของเราเปิดประตูรับลมอยู่ นั่งทำงาน ทำการบ้าน กำลังเคลิ้มหลับอย่างสบายอารมณ์ แต่ได้ยินเสียงกระดิ่งดังตามแรงลม ได้ยินบ่อยๆ เข้าจากเสียงที่อาจไพเราะ จากเสียงที่ยอมทนฟังได้เริ่มเป็นเสียงน่ารำคาญ แม้ว่าเสียงของมันจะกรุ๊งกริ๊งๆ เบากว่าเสียงห้องข้างๆ คุยกันก็เถอะ แต่เมื่อใจไม่ยอมรับเสียงเบาแค่ไหนก็ดังน่ารำคาญ
เสียงที่เราคิดว่าไพเราะ จึงไม่อาจไพเราะสำหรับทุกคน ในเมื่อเราจับมันแขวนไว้ที่กึ่งสาธารณะ คนอื่นๆ สามารถได้ยินเสียงที่เราเป็นผู้เลือก เขาไม่ได้เลือกแต่ทำไมเขาต้องทนฟัง
บางท่านแขวนโมบายไว้ริมระเบียงอาจไม่เกิดปัญหาใดๆ เพราะห้องข้างๆ ชอบฟัง มีรสนิยมเดียวกัน แต่สำหรับเพื่อนบ้านที่ไม่ได้รักชอบเช่นเดียวกับเรา โมบายเสียงเบาก็จะกลายเป็นปัญหาหนักให้เราทีหลังได้
ลองรับฟังเสียงจากเพื่อนบ้าน หากได้รับการติเตือนเรื่องเสียงมาเราจะยังดื้อดึงแขวนโมบายด้วยเหตุผล แขวนไว้ในพื้นที่ของเรา ไม่ใช่พื้นที่ของใคร เรามีสิทธิจะทำอะไรก็ได้ หรือเราจะเคารพว่า บางทีความสุขของเราอาจไม่ใช่ความสุขของคนอื่น และในพื้นที่ของเรา ใช่ว่าเราจะทำอะไรที่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นได้
อยากให้ลองนึกถึงใจเขาใจเรา จะค้นพบว่า มีสุขคนเดียว กับทุกๆคนอยู่ด้วยกันอย่างเป็นสุขนั้น อย่างไหนสุขมากกว่า


