วิหคเล็กผู้น่ารัก

โดย...ปริญญา ผดุงถิ่น

“สนใจถ่ายรูปวิหคเล็กไหมครับ?”

คำชวนจากชาวบ้านชายป่าแก่งกระจาน ทำเอาผมมึน ต้องถามย้ำๆ ตัวอะไรนะ วิหคเล็ก? จนได้คำอธิบายเพิ่มเติม ถึงรู้ว่านกอะไร เล่นเอายิ้มออกมาเลย

คุณพี่คนนั้นพาผมไปชี้เป้า เป็นต้นเงาะปลูกไว้ข้างบ้าน เงาะกำลังออกผลดิบสีเขียวๆ จนพราวไปทั้งต้น แกบอกว่าตอนเช้าๆ วิหคเล็กจะแห่มากินเงาะกันเยอะแยะ แต่ตอนเที่ยงวันแบบนี้ ไม่แน่ใจ

ผมใช้วิธียืนนิ่งเงียบ ค่อยๆ มองไล่ไปตามพวงเงาะและกิ่งใบที่ไหวเยิบยาบตามกระแสลม พักเดียวก็เริ่มแยกนกสีเขียวตัวน้อย ออกจากความกลมกลืนของใบและผลเงาะสำเร็จ ตอนเที่ยงมันก็ยังอยู่ และอยู่ใกล้กว่าที่คิด!

ชื่อจริงของวิหคเล็กก็คือ นกหกเล็กปากแดง (Vernal Hanging-Parrot) เป็นนกแก้วตัวน้อยที่พวกนักดูนกชื่นชอบ แม้ไม่ใช่นกหายากก็ตาม

มันมีชื่อเล่นเรียกกันว่า “นกสี่สิบ” เพราะเวลากระพือบินด้วยสปีดเร็วจี๋ ราวกับแมลงตัวโต มักร้องลั่นไปด้วย ฟังคล้ายคำ “สี่สิบ สี่สิบ” (ไม่เคยไปถึงห้าสิบ หกสิบ ซักที 555)

นกหกเล็กชอบลงมาหากินตามกิ่งเตี้ยๆ เพียงแต่มันใช้ขนสีเขียว และการเคลื่อนไหวเนิบช้าในการพรางตัว จนแม้คนเดินลอดตัวนกไปก็ยังไม่รู้ จะมาเห็นตัวกันบ่อยๆ ก็ตอนขึ้นไปเกาะโชว์ตามยอดไม้แห้งสูงๆ ภาพลักษณ์ของนกหกเล็กปากแดง จึงกลายเป็น “นกยอดไม้” ไปโดยปริยาย

เพราะเห็นตัวตอนลงต่ำยาก ช่างภาพนกจึงไม่ค่อยมีโอกาสถ่ายรูปนกหกเล็กปากแดงแบบจ่อๆ ยกเว้นก็ตอนนกออกจากป่ามากินผลไม้ชาวบ้าน อย่างที่คุณพี่ชาวบ้านแก่งกระจานกรุณาพาผมไปสอยอย่างสะใจนี่แหละ นกตัวเขียวห้อยหัวแทะกินลูกเงาะเขียว ทำเอาผมถ่ายไปซี้ดไป

ที่มาของชื่อ “นกหกเล็ก” มาจากความสามารถพิเศษในการทำท่า “หก” แม้แต่ตอนนอน ก็ยัง “หก” ห้อยหัวราวกับค้างคาวเลยทีเดียว

แต่ชื่อเรียกโดยชาวบ้านที่ฟังงงๆ ว่า “วิหคเล็ก” ก็ไม่ได้เสียหายอะไร มิหนำซ้ำ ยังเป็นชื่อนกที่น่ารักที่สุด เท่าที่ผมเคยได้ยินมาเลยทีเดียว