ชิลก่อนกลับบ้าน โฟร์ฮังกรี

โดย...โจ เกียรติอาจิณ  ภาพ กฤษณ์ พรหมสาขา ณ สกลนคร

ร้านชิลขวัญใจคนย่านอโศก ก็ตามนั้นเลย ชิลก่อนกลับบ้าน จะรีบกลับทำไม แวะชิลก่อนมั้ย เขาพร้อมต้อนรับและจัดเสิร์ฟความชิลให้

“คิดดูนะครับ ถ้าคุณทำงานย่านนี้ เลิกงาน 6 โมงเย็น รถไฟใต้ดินคนก็เยอะ บีทีเอสคนก็แน่น ขับรถรถก็ติด แวะมาที่นี่ก่อน ชิลๆ ก่อนกลับบ้านสัก 2-3 ชั่วโมง ให้คนซาให้ถนนโล่ง ค่อยกลับบ้านครับ” หุ้นส่วนบอกถึงคอนเซ็ปต์

 

คูหาเดียวของตึกที่ซุกตัวอยู่ในซอยไม่มีชื่อ (ประมาณเกือบท้ายซอย) บอกพิกัดชัวร์ๆ ก็ถ้าเดินจากตึกจีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ มาทางแยกอโศก สังเกตคือมีร้านข้าวแกงอร่อยอยู่ปากซอย นั่นละถูกที่ถูกทาง ร้านอยู่ในซอยนี้

ที่บอกกันเอ๊งกันเองก็เพราะขนาดร้านมันเล็ก ใครไปใครมาทั่วถึงกันหมด โดดงาน หรือหนีแฟนมา รู้หมด ยิ่งเฉพาะใครเป็นคนดัง พรางตัวยาก มากกว่านั้นยังอบอุ๊นอบอุ่น นั่น! บก.นิตยสาร! นี่โปรดิวเซอร์รายการ นู่น! แฟชั่นสไตลิสต์ นั่งโต๊ะหลังชนกัน พอดึกหน่อยก็รวมโต๊ะ ชนแก้ว

 

เรื่องที่มาชื่อร้านหุ้นส่วนว่าจริงๆ นั้นแรกเริ่มก็มาจากการ “ฟอร์ฮังกรี” ความหมายก็ “สำหรับคนหิวข้าว” หิวเมื่อไหร่ก็แวะมา ประมาณนั้น แต่พอเน้นเสียงสูงต่ำแบบฝรั่ง พูดไปพูดมา จากฟอร์ก็เพี้ยนเป็นโฟร์ และบวกกับหุ้นส่วนร้านมี 4 คน ผลจึงมาสรุปที่ “โฟร์ฮังกรี” โลโก้ก็ใส่เลขสี่ไทยซะ เก๋ไก๋นักแล

อารมณ์ร้านจะออกโทนดิบๆ ครึ้มๆ ย้อมใจให้มันเหมือนร้านแฮงที่แลดูลึกลับ จริงๆ ไม่มีอะไร แค่เขาเน้นผนังปูนเปลือย ผนังก็เต็มไปด้วยภาพวาดและข้อความที่ไร้สาระและมีสาระปะปนกัน ภาพวาดก็สวยบ้างเลอะบ้าง มองให้เป็นศิลป์มันก็เป็นศิลป์ ไม่มีอะไรให้ตีความ

 

ฝีมือการวาดการเขียนก็มาจากเหล่าเพื่อนๆ หุ้นส่วน ที่ช่วยกันออกไอเดียคนละไม้คนละมือ รวมทั้งเก้าอี้ โต๊ะ ก็มาจากของเหลือใช้ ที่บ้านไม่ใช้ ที่ออฟฟิศเป็นขยะ ก็ยกมาบริจาค ก็เข้าท่าดีไม่หยอก ต่อยอดประโยชน์ของเหลือใช้ให้กลายเป็นร้านเท่ๆ

ไปสะดุดที่โต๊ะหนึ่งอยู่ซ้ายมือ (เข้าไปเจอเลย) ระบุชัด “โต๊ะนี้กะเทยจอง” แหม! ผู้ชายทั้งแท่งมายังแหยง ขาใหญ่นะยะกล้าประกาศ (อิอิ) หุ้นส่วนร้านแอบอำ ใครนั่งโต๊ะนี้เป็นกะเทย ขำกันทั้งร้าน แต่เชื่อมั้ย โต๊ะนี้แหละใครมาก็นั่ง เพราะโลเกชั่นดีสุด หันมุมไหน องศาใด เห็นหมด (มิน่า)

 

มายกแก๊งเรียนเชิญนั่งชั้นสอง เหมาชั้นไปเลย เปิดเป็นพื้นที่ปาร์ตี้ส่วนตัว เฮฮากันด้วยบทสนทนาดีๆ เครื่องดื่มพร้อม อาหารพร้อม เดี๋ยวเขาจัดยกเสิร์ฟให้ถึงโต๊ะ ส่วนใครมาน้อยคนและอยากผจญกับความครึกครื้นก็นั่งชั้นล่าง โต๊ะนี้กะเทยจอง ลูกศรชี้เล็งเป้า นั่งแล้วใครไม่มองให้มันรู้ไป

ที่นี่เครื่องดื่มก็มีเบียร์กับเหล้า ค็อกเทลไม่มี ที่ไม่มีเพราะไม่มีคนทำ หุ้นส่วนเลยตัดรำคาญ เหลือแค่เครื่องดื่มที่สั่งง่ายๆ โดยเอาใจนักดื่มที่คุ้นเคยเครื่องดื่มไทย เบียร์นอกก็มีนิดหน่อย เมื่อถามหาเขาก็จัดให้ แต่ส่วนใหญ่ที่มาก็เบียร์ไทย หรือไม่ก็เหล้าแบน โซดา น้ำเปล่า น้ำแข็ง แถมราคาใจดี จบข่าว!

 

ไม่ต่างกัน อาหารก็มีทั้งจานด่วนจานเดียว ประเภทกับแกล้มก็มี แต่ไม่ใช่ยาวเหยียดเหมือนร้านข้าวต้มกุ๊ย “ข้าวผัดปลาร้าหมูกรอบ” รองท้องก่อนเป็นไง เสิร์ฟร้อนๆ อร่อยแน่ เพราะฝีมือแม่ครัวการันตีว่าเข้าใจหัวอกคนหิว แถมยังให้เครื่องแน่น จานนี้หอมปลาร้า ถูกใจคนเลิฟปลาร้า ต้องลองๆๆ

“ลาบหมูทอด” วางร้อนๆ ต้องรีบซัดเลย อย่าปล่อยให้ความเย็นมาทำลายความอร่อย รสลาบครบเครื่อง ไม่เหมือนกินมันฝรั่งรสลาบที่โรยผงลาบลงไปแล้วบอกว่าแซ่บหลายเด้อ

 

แต่ที่แซ่บอีหลี ก็ต้องยกให้ “ส้มตำถาด” จัดมาถาดขนาดพอเหมาะ 2-3 คนกิน เครื่องเคราส้มตำเห็นแล้วลายตา อะไรต่อมิอะไรมากมายจนบอกไม่ถูก เป็นเมนูที่แกล้มเครื่องดื่มได้ลงตัว เผ็ด เปรี้ยว เค็ม หวานนั่นแล้วแต่ชอบ เชื่อเถอะว่าจะทำให้การมาแฮงที่นี่ตาสว่าง

อ่อ! ก่อนรับประทานส้มตำถาด แนะนำว่ากรุณาคลุกเคล้าเครื่องเคราทุกสิ่งอย่างในถาดนั้นให้เป็นเนื้อคู่ตุนาหงันนะจ๊ะ ตักนี่นิด นั่นหน่อย จ้างให้ก็ไม่อร่อย มันต้องมั่วซั่วกันในถาด ขี้คร้านถาดเดียวไม่พอ ต้องเบิ้ลถาดต่อไป

 

โฟร์ฮังกรี เปิดบริการทุกวันจันทร์ถึงศุกร์ (หยุดวันเสาร์และอาทิตย์) ตั้งแต่ 11 โมงเช้า ยัน 5 ทุ่ม หรือ จำง่ายๆ 11AM11PM เลขสวย ติดลมก็นั่งเพลินๆ ได้จนเที่ยงคืน โทร. 08-9617-5136