ชื่อ (หนัง) นี้มีความหมายเยี่ยงไร?!!

เห็นโปสเตอร์หนังแอ็กชั่น Everly เวอร์ชั่นภาษาไทย “ดีออก สาวปืนโหด” ก็ต้องรีบปิดปากตัวเองโดยพลัน เพราะเกรงจะปากไว เผลอหลุดคำผวน “ดีออก” ออกมาดังๆ จนคนที่นั่งรถไฟฟ้าข้างๆ “นี่เธอด่าฉันหรา” (ฮา)

สำหรับเรา ต้องขอปรบมือให้ใน “ความสร้างสรรค์” ที่ทำให้ชื่อเป็นที่สะดุดใจ อย่างน้อยๆ ก็ทำให้เราอยากดูหนังเรื่องนี้ เพราะชื่อ “ดีออก” นี่ละ

อีกมุม ด้วยความสัตย์จริง ก็ทำเอา “เงิบ” อยู่เหมือนกัน จากนั้นโหมดอารมณ์ก็เปลี่ยนไปที่ “เออ!!! คิดได้ไง” (ฟะ) ซึ่งจะว่าไป กระบวนการ (กล้า) ตั้งชื่อนี้ “ค่ายหนัง” กับ “คนคิดชื่อ” ย่อมรู้ดี

มีร้อยพันหมื่นเหตุผลที่ทำให้คำว่า “ดีออก” นำเสนอสู่สาธารณะ เพื่อให้ติดหู เพื่อให้เตะตา เพื่อให้แรงเข้าว่า เพื่อให้เป็นที่โจษขาน เพื่อสร้างกระแส เพื่อยั่วล้อสังคม เพื่อให้คนนำไปพูดต่อ เพื่อๆๆๆ จะเพื่ออะไร?

หนังเรื่องหนึ่งจะดีงาม ก็ย่อมดีจากตัวหนังเอง หรือดีเพราะดาราแม่เหล็กช่วยสนับสนุน กระทั่งงานโปรดักชั่นล้ำๆ และอื่นๆ องค์ประกอบ ก็ว่ากันไป

ตรงกันข้าม ถ้าหนังอาศัยแค่ว่าขอชื่อแรงๆ เป็นจุดขาย แต่เนื้อหนังไม่ได้เป็นเยี่ยงนั้น (หมายถึงย่ำแย่จริงๆ นะ) ไม่อยากคิดต่อเลยว่าจะเกิดอะไรตามมา (แค่คิดก็แสบหูแล้วอ่ะ) คำว่า “ดีออก” คงจะถูกผวนกลับซ้ำแล้วซ้ำเล่า และจำไปตราบนานในหมู่ผู้ชม

อดีตเคยมีบทเรียน ชื่อแรง แต่หนังไม่แรง ไม่พอ หนังยังไม่เข้าท่า (เสียดายค่าตั๋ว!!!) “ผู้ชายขายน้ำ” (Delivery Man) “ผีกระชากหัว” (Rise) “อีนี่…แร๊งงงส์ (easy A) “ยิงแม่งเลย” (Shoot’ em up) “ปาร์ตี้ชะนี โชคดีมีผัว” (Bachelorette) “กลีบเขมือบ” (Teeth) ฯลฯ

ยังไม่นับประเภท ทำเอา “มึน” ไปหลายวัน ชื่อกับเนื้อหา คนละอย่างซะงั้น ประเภท “สปอยล์” ทุกสิ่งอย่างบอกเสร็จสรรพไว้ในชื่อ ก็มีเยอะ ประเภท  “ทื่อๆ” ก็มีแยะ (ไม่ต้องตั้งชื่อไทยก็ได้มั่ง 555) “สวย แสบ แน่ เดี๋ยวแม่ตบ” (Bitch Slap) “เห่าไม่ว่า อย่าให้ข้ารำคาญ” (Barking Dogs Never Bite) “ยัยตัวร้ายกับโต๊ะผี” (The Uninvited) 

ใช่ว่าจะไม่มีที่ดีงาม มี และก็มีไม่น้อยที่ยังอยู่ในใจคอหนังจนบัดนี้ “อิ่มมนต์รัก” (Eat Pray Love) “รักจากใจจร” (Dear John) “คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต” (The Classic) ฯลฯ ฟังแล้ว ความหมาย “ลงตัว” ภาษา “ใช่เลย”

เข้าใจว่าคนคิดชื่อหนังคิดคำต้องผ่านกระบวนไตร่ตรองอย่างดีและอาจโดนกดดันเพราะมีโจทย์จากค่ายหนัง (หรือเปล่า) กว่าจะได้ชื่อภาษาไทยที่สะดุดหูเชิญชวนคนดู ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่อยากฝากไปถึงคนที่มีหน้าที่ คิดเยอะๆ คิดงามๆ คิดยาวๆ ถ้าคิดแค่ว่า “แรง” “ แปลก” “แหก” ฯลฯ อย่างนั้น “คุณค่าของหนัง” ก็ย่อมตายตกไปตามกับ “ความหมายของชื่อ”

ภาษาไทยดีงาม สนุกได้ ดิ้นได้ แต่ "อย่าให้เสื่อม” เพราะแม้เวลาจะล่วงผ่านไปนานเท่าไหร่ คนก็ยังจำได้ และ “คนตั้งชื่อหนัง” ก็คงลืมไม่ลง ว่านั่นคือผลงาน (แสลงใจ) ของตัวเอง