อร่อยคิวยาว ก๋วยเตี๋ยวไก่มะระตำลึง บีทีเอสอ่อนนุช

โดย...แจนยูอารี ภาพ... อัคร เกียรติอาจิณ

ลงจากบีทีเอสอ่อนนุชปุ๊บ เพื่อนผู้สันทัดย่านอ่อนนุช ก็ทำตัวเป็นไกด์ (ความอร่อย) เชิญชวนให้แวะหาตลาดบีทีเอสอ่อนนุชทันที

ที่นี่คึกคักมากๆ ตั้งแต่ 5 โมงเย็นเป็นต้นไป คนจากไหนไม่รู้ต่างหลั่งไหลมารวมตัวกัน เราและเพื่อนก็หนึ่งในนั้นด้วย ตัวตลาดอารมณ์ประมาณตลาดนัดมากกว่า ไม่ใช่ตลาดสดเหมือนที่เคยพบเจอ คอมมูนิตี้
มอลล์ก็ไม่เชิง เพราะความหรูหราหาไม่ได้จากที่นี่

ร้านรวงมีหลากหลาย เสื้อผ้าก็มีขาย ลานเบียร์ก็เสิร์ฟ ดนตรีขับกล่อมเพลินหู แต่ยังไงก็แพ้แผงอาหารอยู่ดี ตั้งเรียงกันเป็นตับ เรียกลูกค้าด้วยเมนูเด็ดที่แต่ละร้านนำเสนอ เดินผ่านละลานตาจนน้ำลายสอ (555) 

ก๋วยเตี๋ยวไก่มะระ มีตำลึงแถมให้ด้วย ไม่มีชื่อยี่ห้อคนทำ หรือคนขาย ขึ้นป้ายว่าไม่มีชื่อ อืม!! เข้าใจตรงกันละว่าร้านไม่อยากให้ใครรู้ว่าใครเป็นเจ้าของสูตร บางทีเขาอาจอยากอยู่เบื้องหลังความอร่อยก็เป็นได้ จึงไม่ใส่ชื่อเพื่อโฆษณา

ถึงอย่างนั้น คิวที่ต่อยาวววววเหยียดดดดด ก็คงพิสูจน์ชัดแล้วว่า ของเขาอร่อยจริง โดยไม่ต้องพึ่งชื่อ ลูกค้าแต่ละรายมาด้วยความมาดมุ่ง ร้อนก็ไม่กลัว คิวยาวก็ไม่หวั่น ยืนกันราวกับแจกฟรี อ่ะ!! เปล่าเลย เสียเงินกินนะเออ ทุกคนเท่าเทียมกัน มาก่อนได้กินก่อน ลัดคิวมีหวังโดนตบ

เส้นเล็ก 1 เกาเหลาเฉพาะขา 1 บะหมี่แห้ง 1 ถึงคิวเราก็ต้องสั่งชุดใหญ่ เพื่อไม่ให้เสียเที่ยว เพราะถ้าคิดอยากจะสั่งเบิ้ล ต้องรอคิวใหม่ กว่าจะมาเสิร์ฟ ขาดตอนกันพอดี

 

น้ำซุปก๋วยเตี๋ยวซดคำแรกนัวหลาย แหะๆๆ แปลให้ก็ได้ น้ำซุปร้านนี้กลมกล่อมมากๆ ซดคำแรกแล้วอยากซดต่อ ซดได้เรื่อยๆ รสไม่จัด ไม่เค็ม ไม่หวาน กลางๆแต่มีความนัวอยู่ในน้ำซุป สีน้ำตาลเข้มจนเกือบดำ หอมเครื่องที่เขาผสมต้มในหม้อ เปิดฝาหม้อออกมา ยั่วน้ำลายชะมัด

สังเกตว่าในหม้อน้ำซุปนั้น มีชิ้นมะระต้มอยู่ในนั้นด้วย บางชิ้นเปลี่ยนสีเรียบร้อย จากเขียวสดเป็นเขียวสลด นั่นแสดงว่าเขาต้มนานจนได้ที่พร้อมเสิร์ฟให้ลูกค้า ขณะที่ตำลึงลวกมาแต่พองามใส่ในชามไม่มีเพิ่ม ถ้าใครเพิ่ม เขามีมะระดิบ หั่นชิ้นบางให้อีกต่างหาก แกล้มเป็นผักก๋วยเตี๋ยวคู่กับถั่วงอกและใบโหระพา ถูกใจคนชอบผักโดยแท้ ที่สำคัญเขาไม่ขี้เหนียวเลย หยิบได้หยิบไปมากน้อยตามใจชอบ แต่ขอให้หยิบพอกิน ไม่ต้องเผื่อชาวบ้านชาวช่อง

ไก่ต้มร้านนี้ฉีกไว้ในตู้กระจก มองเห็นเป็นกองพะเนิน เนื้อไก่หนังไก่ ส่วนปีก น่อง ขา ตุ๋นแยกในหม้อเฉพาะ เป็นสัดส่วนดีใครใคร่ขาก็ขา ใครใคร่ปีกก็ปีก ชอบสั่งโตๆ ก็สั่ง เลือกได้ไม่ต้องเกรงใจ เพราะที่นี่รู้ใจลูกค้า (คนไทย) ที่เยอะแยะในการสั่ง ไม่ขาไม่หนัง ขอเนื้อล้วนๆ หรือเน้นขาแบบตู้มๆ เขาจัดให้

 

ต้องบอกว่าคนรักขาไก่ มาที่นี่ไม่ผิดหวัง ขาไก่ตุ๋นอย่างดี ตุ๋นจนเปื่อยแต่ไม่ยุ่ย แทะเบาๆ เนื้อส่วนขาก็ล่อนออกมาอย่างง่ายดาย นี่ล่ะที่เราและบางคนชื่นชอบ (เพราะฟันเริ่มไม่ดีแล้วไง เอิ้กๆ)
สั่งแบบเกาเหลาให้อารมณ์เหมือนสั่งซูเปอร์ขาไก่ ต่างก็แต่ไม่มีพริกสดตำ ทว่าพริกผัดน้ำมันก็พอกล้อมแกล้มได้ เหยาะพริกน้ำส้มอีกหน่อย รับรองว่าแซบจนต้องสั่งเบิ้ล

ที่นี่ข้อเสียคือโต๊ะน้อย และต้องไปแชร์กับเพื่อนบ้านร้านใกล้เคียง ลูกค้าที่มากิน ต้องอาศัยความเชี่ยวชาญในการจับจองโต๊ะ กินเสร็จก็ต้องรีบลุก ไม่งั้นโดนคนที่ยืนต่อคิวหมั่นไส้แน่ๆ ที่นี่จึงเป็นความอร่อยแบบเก้าอี้ดนตรี หมุนเวียนที่นั่ง แบ่งปันความอร่อยกันไป

ก๋วยเตี๋ยวร้านนี้เขาขายชามละ 40-50 บาท ถ้าจะมากินไม่แนะนำให้ขับรถส่วนตัวมา เพราะลำบากหาที่จอดรถ บีทีเอสสะดวกที่สุด ลงสถานีอ่อนนุช เดินเข้าตลาด สำรวจว่าตรงไหนมีตู้กระจกใส่ไก่ฉีก หรือจะสังเกตคนยืนต่อคิว นั่นล่ะมาถูกที่ถูกร้านแล้ว

ก๋วยเตี๋ยวไก่มะระ ไม่มีชื่อร้าน เปิดตั้งแต่ 5 โมงเย็น ประมาณ2 ทุ่มของก็เริ่มร่อยหรอ บางวันของอาจหมดไวก็ปิดร้านไว ต้องไปตั้งแต่หัววัน จะได้กินแบบเต็มๆ คำ และเบิ้ลกันคนละหลายๆ ชาม