อยากสูงต้องเขย่ง ไม่เก่งต้องขยัน

โดย...วรธาร ทัดแก้ว

“ขวัญสม สมใจ” ช่างเทคนิคปิโตรเลียม แห่งบริษัท เชฟรอนประเทศไทยสำรวจและผลิต เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ แต่ใจใหญ่เกินตัว สามารถฝ่าฟันและก้าวข้ามความยากลำบากของชีวิตมาได้จนยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มช่างเทคนิคปิโตรเลียมกลางอ่าวไทยอย่างเต็มภาคภูมิ ทั้งที่แต่ไหนแต่ไรช่างเทคนิคปิโตรเลียมถูกมองว่าเป็นอาชีพของผู้ชายเท่านั้น

เธอจบการศึกษาจากโรงเรียนการบินพลเรือน จากนั้นเข้าศึกษาต่อที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต ก่อนตัดสินใจเบนเข็มมาเรียนด้านช่างเทคนิค ณ ศูนย์เศรษฐพัฒน์ ศูนย์ฝึกอบรมช่างเทคนิคปิโตรเลียมแห่งแรกของประเทศ ก่อนมาสมัครและได้เป็นช่างเทคนิคของบริษัท เชฟรอน

“เรียนเศรษฐพัฒน์ นักเรียนช่างเทคนิคปิโตรเลียม รุ่น 7 ค่ะ เป็นรุ่นแรกที่มีผู้หญิงเข้ามาเรียนได้ เป็นหนึ่งในหกจากทั้งหมดกว่า 50 คนที่ผ่านการคัดเลือกเข้ามา ใช้ชีวิต กิน นอน ฝึกอยู่นาน 6 เดือน หนักมากแต่ก็ชอบ เพราะทำให้มีวินัยมากขึ้น ขณะเดียวกันสนุกเพราะอยู่เรียนรู้ร่วมกับเพื่อนๆ เหมือนได้กลับไปเรียนมัธยมอีกครั้ง ตื่นตั้งแต่ตี 5 วิ่งออกกำลังกาย วิดพื้น ดึงข้อ ซิทอัพ ทำให้ร่างกายแข็งแกร่งที่สุด เพราะเราทำงานกลางทะเลเจอทั้งแดด คลื่น ลม พายุฝน” เธอบอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

ภายใต้บทบาทช่างเทคนิคปิโตรเลียม ตำแหน่งช่างเทคนิคฝ่ายการผลิต ขวัญสมเล่าตารางการทำงานประจำวันให้ฟังว่า ทำงานตั้งแต่หกโมงเช้าถึงหกโมงเย็น เริ่มจากประชุมวางแผน จากนั้นนั่งเรือไปยังแท่นหลุมผลิต เดินสำรวจตรวจสอบความผิดปกติของเครื่องจักร กลไก รวมถึงอุปกรณ์นานาชนิด อะไรเสียต้องแจ้งให้รีบซ่อมแซม งานไม่ยาก แต่ต้องรู้จักอุปกรณ์ทุกชนิด

ขณะเดียวกัน ชุดเครื่องแบบช่างเทคนิคอันรัดกุม ตั้งแต่หมวก แว่นตา ถุงมือ รองเท้าบู๊ต พร้อมวิทยุสื่อสาร อุปกรณ์ในการทำงานเหล่านี้ต้องพร้อมอยู่เสมอ เพราะกฎเหล็กในการทำงานคือ Safety First

“ความปลอดภัยต้องมาก่อน อะไรไม่ชัวร์ ต้องหยุดเลย ประชุมวางแผน ปรึกษากันอีกครั้ง อุบัติเหตุก็มีบ้าง แต่น้อยมาก แต่ต้องรายงานทุกเหตุการณ์ แม้กระทั่งเสี้ยนตำมือ ถ้าปฏิบัติตามกฎทุกข้อ ตามตำรา ปลอดภัยแน่นอนค่ะ”

อย่างไรก็ตาม การได้เจอปัญหามากมายหลายอย่างที่ไม่ซ้ำกันในแต่ละวัน คือความท้าทายช่างเทคนิคเจ้าของส่วนสูง 154 ซม. ยิ่งผ่านไป ยิ่งได้เรียนรู้มากขึ้น ประสบการณ์หนึ่งปีเต็มทำให้เธอเชื่อมั่นแล้วว่านี่คืออาชีพที่เธอรัก

“ตอนเทรนนิ่งก็คิดว่าเราอ่านตำราจนรู้หมดแล้ว ขึ้นไปทำงานบนแท่นคงชิลๆ แต่พอมาเจอของจริงก็พบว่าเรายังต้องเรียนรู้อีกเยอะ วันนี้อาจเจอคลื่นลมพายุแปรปรวน พรุ่งนี้เครื่องจักรบางตัวเสีย ต้องแก้ไข บอกตัวเองเสมอค่ะว่า ไม่สูงต้องเขย่ง ไม่เก่งต้องขยัน สำเร็จได้ในวันนี้ พี่ทุกคนเป็นครูบาอาจารย์หมด ก็อาศัยหลักไม่รู้ ต้องถามผสมกับครูพักลักจำ ช่างเก่งๆ เขาจะเป็นคนช่างสังเกต ใส่ใจในทุกรายละเอียด ทั้งหมดมาจากประสบการณ์ที่สั่งสมมาล้วนๆ”