นิศาชล อัครปัญญาวิทย์ ‘รักแรงบันดาลในงานออกแบบ’
วงการสถาปนิกเก่งๆ ดังๆ ยังเป็นโลกของผู้ชาย แต่ความใฝ่ฝันคืออยากเป็นสถาปนิกหญิงที่เก่งได้ไม่แพ้กัน “ข้าวฟ่าง”
โดย...ป้าปอย ภาพ เสกสรร โรจนเมธากุล
วงการสถาปนิกเก่งๆ ดังๆ ยังเป็นโลกของผู้ชาย แต่ความใฝ่ฝันคืออยากเป็นสถาปนิกหญิงที่เก่งได้ไม่แพ้กัน “ข้าวฟ่าง” นิศาชล อัครปัญญาวิทย์ นักศึกษาปีที่ 4 คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ บอกพร้อมรอยยิ้มสวยหวานแบบสาวไทยแท้ การเลือกเรียนคณะนี้บอกเลยว่าสมใจหวังมากๆ ที่สามารถสอบเอนทรานซ์เข้ามายืนอยู่คณะนี้อย่างภาคภูมิใจ
“ผู้ชายกับผู้หญิงนักศึกษาคณะนี้ก็ 90 คน จำนวนพอๆ กันเลยค่ะ ข้าวฟ่างเลือกเรียนสาขาสถาปัตย์ สถาปัตย์เรียนออกแบบบ้าน ตึกอาคาร ซึ่งเวลามีเรามีปัญหาเรื่องโปรแกรมคอมพิวเตอร์ดีไซน์ต่างๆ เพื่อนผู้ชายจะช่วยแก้ปัญหาให้เราได้เก่งกว่าผู้หญิง ยอมรับเรื่องนี้ค่ะ แต่ถ้าเรื่องดีไซน์ที่มีรายละเอียด ข้าวฟ่างว่าผู้หญิงเราไม่แพ้นะคะ สไตล์การออกแบบที่ฝันว่าอยากดีไซน์ให้ได้คือ บ้านน้ำตก Falling Water House ในรัฐเพนซิลวาเนีย สหรัฐ ออกแบบโดยสถาปนิกชั้นนำของโลก แฟรงก์ ลอยด์ ไรต์ ที่มีรูปแบบล้ำสมัยแต่ก็กลมกลืนไปกับธรรมชาติเป็นงานออกแบบลงตัวที่สุดชิ้นหนึ่งของโลก
ข้าวฟ่างมีความฝันอยากมีบ้านเท่ๆ ไม่เหมือนใคร สไตล์โมเดิร์นบ้านปูนเปลือยผสมกับวัสดุธรรมชาติ ไม้ เหล็ก
วิชาที่ข้าวฟ่างชอบที่สุดก็คือ ดีไซน์ พอถึงปี 2 ได้เรียนออกแบบบจริงๆ จังๆ แล้วไม่ได้คิดแค่ในห้องเรียนแต่ต้องคิดตลอดเวลาไปเที่ยวเห็นตึกสวยๆ ก็เก็บไว้เป็นไอเดียและตั้งโจทย์ว่าเขาคิดออกมาได้อย่างไร อัตโนมัติไม่รู้ตัวค่ะ ต้องหาแรงบันดาลใหม่ๆ แทบจะตลอดเวลาเลยนะคะ แล้วที่คุ้นเคยกับคาแรกเตอร์เด็กสถาปัตย์ ถ้าเป็นเด็กผู้ชายผมยาว ไม่ค่อยอาบน้ำ (ว่าแล้วก็หัวเราะเบาๆ) ผู้หญิงก็เซอร์ๆ ไม่ค่อยแต่งหน้า ไม่ใช่เราไม่รักสวยรักงามอะไรหรอกนะคะ แต่ไม่มีเวลา เรียนหนักมากทำงานส่งอาจารย์จนดึกตี 1 ตี 2 แล้วก็ต้องตื่นเช้าเข้าเรียน ซึ่งทำให้เพื่อนๆ ที่เข้ามาตอนปี 1 ร้อยกว่าคน เหลือแค่ 90 คน เพราะแบกรับการเรียนที่หนักมากๆ ไม่ได้ การที่เรียนหนักมากเพราะเราต้องคิดงานออกแบบที่ดีเพื่อคนอยู่อาศัย ต้องเข้าใจอย่างถ่องแท้ในพื้นที่ใช้สอยทุกตารางว่าเหมาะกับการใช้งานอะไร แล้วที่สำคัญทุกๆ ไอเดียจะต้องสื่อผลงานออกมาให้คนที่ไม่ใช่สถาปนิกเข้าใจให้ได้ด้วยค่ะ” นิศาชล บอกเล่าพร้อมรอยยิ้มหวานชื่นใจ
สวยน่ารักแบบนี้ นิศาชล รีบออกตัวว่าไม่ใช่คนสวยของคณะสถาปัตย์ คณะนี้ไม่เน้นคนสวย ดาวคณะสถาปัตย์จะมองกันที่ความกล้าแสดงออกมากกว่า
“กึ่งบ้าบอเลยนะคะ (หัวเราะชอบใจ) ยกตัวอย่างเช่น ถ้าเต้นก็เต้นให้แรงๆ ไม่มีคำว่าอายกันเลยค่ะ เพื่อนๆ พูดถึงฟ่างว่าอะไรหรือคะ? บ้า รั่ว ยิ้มง่ายหัวเราะง่าย เวลาเต้นซ้อมเชียร์ไม่มีคำว่าแพ้ค่ะ ยอมกันไม่ได้เลย” นิศาชล บอกพร้อมเสียงหัวเราะสดใสตบท้าย ทำให้บุคลิกยิ่งดูน่ารักน่าเอ็นดู
แต่ในความเป็นสาวน้อยสวยอ่อนหวาน เมื่อได้ฟังโพรไฟล์ก็ได้รู้ว่าเธอคือนักสู้ที่ไม่ย่อท้อกับการแข่งขันและต้องเป็นที่สอง
“เคยสมัครเป็นดรัมเมเยอร์ของมหาวิทยาลัยรับ 5 คน และมีคนสมัคร 50 กว่าคนค่ะ สมัครมา 2 ครั้งแล้วค่ะ แต่ไม่ได้ซึ่งนี่คือสิ่งที่ข้าวฟ่างอยากทำมากๆ ตอนที่เราอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัย เมื่อไม่ได้ก็ยอมรับว่าเราไม่ใช่ที่สุดของเวทีตรงนี้ แล้วพยายามทำใหม่ให้ดีกว่าเดิม หรือมองหาการแข่งขันในเวทีใหม่ๆ ซึ่งอาจเหมาะกับเราก็ได้ ข้าวฟ่างมองการประกวดคือโอกาสค่ะ ในการได้ทำงานประสบการณ์ใหม่ๆ เช่น ถ่ายแบบ เดินแบบ ถ่ายโฆษณา แล้วเมื่อได้ทำก็รู้สึกว่าชอบ มีความสุขที่ได้ทำ
ข้าวฟ่างลองประกวดหลายๆ เวทีค่ะ มิสทีนไทยแลนด์ แคนดี้ทาเลนจ์ รันเวย์บายแคมปัส เวทีเด็กๆ ใสๆ แบบนี้ข้าวฟ่างไปสมัครเองเลยไม่ต้องปรึกษาคุณแม่ แต่ถ้าเวทีล่าสุด Miss motor sale ก็ต้องปรึกษาคุณแม่คะ เพราะเราไม่รู้รายละเอียด พอศึกษาข้อมูลก็รู้ว่าถ้าได้ตำแหน่งมีหน้าที่ประชาสัมพันธ์งาน ซึ่งเป็นมหกรรมขายยานยนต์ใหญ่ที่สุดในอาเซียน ไปแจกบัตรตามสื่อต่างๆ ไม่มีการแต่งตัวโป๊เซ็กซี่หวือหวาเพราะต้องเป็นภาพลักษณ์ที่ดีให้งาน” นิศาชล บอกว่า งานนี้จัดที่ไบเทค บางนา วันนี้จัดเป็นวันสุดท้ายไปเจอกันได้
“ข้าวฟ่างได้ตำแหน่งรองอันดับ 2 Miss motor sale มีหน้าที่โปรโมทงาน ซึ่งคนทั่วไปยังไม่ค่อยรู้จักเพราะจัดเป็นปีแรก ข้าวฟ่างก็ต้องทำหน้าที่นี้อธิบายรายละเอียดงานนี้ที่ไม่ได้มีขายแค่รถยนต์นะคะ แต่รวมไปถึงบิ๊กไบค์ ทรัค เรือ มีหมดเลยค่ะ” นิศาชล บอกพร้อมยิ้ม เจ้าตัวบอกว่าช่วยได้ทุกๆ สถานการณ์ แก้ไขปัญหาอะไรไม่ได้ก็ยิ้มไว้ก่อน ก็เลยกลายเป็นบุคลิกโดดเด่นของตัวเองไปแล้ว
เป้าหมายของนักศึกษาปีที่ 4 คือการเรียนจบด้วยเกรดงดงาม สาวสวยบอกว่าทำคะแนนได้ 3 นิดๆ เกียรตินิยมอันดับ 2 ที่ตั้งไว้ก็อาจทำไม่ได้ นิศาชล บอกสรุปว่า เพราะไปมุ่งโฟกัสวิชาที่ยากมากๆ จนเกินไป จนลืมวิชาอื่น ทำให้คะแนนรวนไปตรงตามแผนที่วางไว้
“ได้แค่นี้ก็โอเคค่ะ (ยิ้มบางๆ) ทำเต็มที่แล้ว ข้าวฟ่างมีเป้าหมายชัดเจนเสมอค่ะ และทำให้ดีที่สุด แต่ถ้าเรายังดีไม่พอก็คือโอกาสที่ปรับปรุงตัวเองใหม่ๆ นะคะ” นิศาชล บอก ซึ่งก็ไม่ลืมรอยยิ้มอีกเช่นเคย


