ปฏิรูปองค์กรอย่างไรในยุคโควิด-19

To Reach Sustainability: 9 Shifts From Change to Transformation

ปัจจุบันทั่วโลกมีผู้ติดเชื้อเกือบสามล้านคน เลขาธิการสหประชาชาติออกมายอมรับว่าโรคไวรัสโควิด-19 ทำให้เกิดความไร้เสถียรภาพ เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ และส่งผลกระทบในทุกภาคส่วน สิ้นเปลืองงบประมาณมหาศาลในการรับมือ และภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจทั่วโลก ถือได้ว่าเป็นความท้าทายครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษยชาตินับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นต้นมา

ผลกระทบจากไวรัสโควิด-19 นั้นรุนแรงเป็นวงกว้างทั่วโลก กระทบวิถีชีวิตอย่างไม่ทันตั้งตัว สอนให้เรารู้ว่าแนวคิดการพัฒนาคนและองค์กรให้ยั่งยืนนั้น ต้องก้าวข้ามจากมุมมองของการปรับเปลี่ยน (Change) มาเป็นการปฏิรูป (Transformation)

คำถามที่สำคัญคือ เราต้องปฏิรูปอะไร อย่างไร องค์กรจึงจะมั่นคงยั่งยืน

ดร.จันทรชัย ถวิลพิพัฒน์กุล จากสถาบันอินทรานส์ Hipot-การปฏิรูปศักยภาพมนุษย์อย่างบูรณาการ ศาสตร์ชีวิตองค์รวมเพื่อความมั่นคง ยั่งยืน เสนอแนวทางการปฏิรูปมนุษย์ "9 Shifts From Change to Transformation" ไว้ดังนี้

1.From Human Development to Life Development

เพราะองค์กรคือชีวิต บุคลากรมีความรู้สึกนึกคิด มีตัวตนที่ต้องการคุณค่าและความหมาย การปฏิรูปเพื่อความยั่งยืนจึงต้องเริ่มด้วยการปรับมุมมองจากการพัฒนาคนมาเป็นการพัฒนาชีวิต เพราะมันให้คุณค่าและความหมายที่สูงกว่า

2.From Partial Development to Integral Transformation

เราไม่สามารถพัฒนาองค์กรไปสู่ความยั่งยืนได้ด้วยมุมมองการพัฒนาอย่างแยกส่วน แต่ต้องปรับมุมมองใหม่ให้เป็นองค์รวม ครอบคลุมทุกมิติชีวิต คือ จิตใจ ปัญญา อารมณ์ และพฤติกรรม โดย

• จิตใจ คือ มีความสามารถในการนำตนเองเชิงรุก สร้างแรงบันดาลใจได้ด้วยตนเอง
• ปัญญา คือ มีแนวคิดเชิงระบบ การมองภาพเชิงองค์รวม เพื่อการแก้ปัญหาเชิงซับซ้อน และสร้างสรรค์นวัตกรรมที่มีคุณค่าเชิงเศรษฐกิจ
• อารมณ์ คือ มีความมั่นคงทางอารมณ์ เชื่อมั่นในตนเอง มีภูมิต้านทาน ไม่หวั่นไหว เห็นคุณค่าตนเอง
• พฤติกรรม คือ มีภาวะผู้นำ สามารถดึงศักยภาพทีมงานออกมาได้อย่างเต็มที่ สร้างทีมงานให้เป็นหนึ่งเดียวบนฐานของศรัทธา

3.From Effectiveness to Sustainability

เพราะองค์กรมีมิติของเวลา มีพัฒนาการ มีความต่อเนื่องเชื่อมโยง ดังนั้น การพัฒนาจึงต้องก้าวข้ามจากเพียงเพื่อการเพิ่มประสิทธิภาพ มาเป็นการพัฒนาเพื่อการเติบโตอย่างสมดุล เข้มแข็ง มั่นคง ยั่งยืน

4.From Behavioral Change to Paradigm Shift

ความยั่งยืนขององค์กรไม่สามารถจะสร้างได้ด้วยเพียงการปรับแต่งพฤติกรรมของบุคลากร ซึ่งเป็นเรื่องผิวเผิน ฉาบฉวย แต่ต้องเป็นการปรับเปลี่ยนที่ฐานรากชีวิต นั่นคือ กรอบความคิด เพื่อยกระดับศักยภาพภายในและขับออกมาให้สามารถนำตนเองได้อย่างแท้จริง

5.From Hard Skills to Balance of Hard Skills and Soft Skills

องค์กรส่วนใหญ่มักให้ความสำคัญต่อการพัฒนาความสามารถด้านการบริหารจัดการเพียงลำพัง เพราะมันให้ผลเร็ว แต่นั่นไม่เพียงพอต่อการนำองค์กรสู่ความยั่งยืน เราจึงต้องปรับมุมมองใหม่มาเป็นการพัฒนาอย่างสมดุล ของทั้งความสามารถด้านเทคนิคและความสามารถด้านทักษะชีวิต เพราะชีวิตมิได้มีแต่เฉพาะด้านกายภาพเท่านั้น แต่มีความรู้สึกนึกคิดด้วย

6.From Focusing on End Result to Learning Process

องค์กรที่เข้มแข็งไม่สามารถเกิดขึ้นได้ด้วยการลอกเลียนแบบหรือมุ่งเน้นแต่ผลลัพธ์สุดท้าย แต่ต้องมาจากการสร้างกระบวนการเรียนรู้ซึ่งเกิดจากมุมมองเชิงระบบที่ว่า ปัญญาและกระบวนการเรียนรู้ใดๆ เกิดจากการเชื่อมโยงที่หลากหลายขององค์ประกอบที่แตกต่าง

7.From linear Approach to Complex Systematic Approach

เราต่างทราบดีว่าการทำงานคือ การแก้ปัญหา และเป้าหมายคือความยั่งยืน แต่การแก้ปัญหาเชิงยั่งยืนไม่สามารถจัดการได้ด้วยมุมมองเส้นตรงเชิงเดี่ยว แต่ต้องเป็นการเปิดมุมมองใหม่ว่า ความท้าทายใดๆ มันเป็นปัญหาเชิงซ้อน ปัญหาต่างๆ จึงทับซ้อนกันอย่างไม่อาจแยกออกจากกันได้ การแก้ปัญหาอย่างยั่งยืนจึงต้องเป็นการพิจารณาเชิงระบบซ้อนระบบ

8.From Formal Education to Lifelong Learning

เพราะชีวิตเป็นกระบวนการสืบเนื่องเชื่อมโยงในทุกขณะ เกิดการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง ดังนั้น ชีวิตจึงมิได้เกิดมาเพื่อเรียนรู้ แต่ชีวิตคือกระบวนการเรียนรู้โดยตัวของมันเอง การเรียนรู้ที่แท้จริงจึงเป็นกระบวนการเรียนรู้ตลอดชีวิต องค์กรที่ยั่งยืนจึงต้องเสริมสร้างบรรยากาศแห่งการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง

9.From Change Others to Change at Self

เพราะธรรมชาติไม่เคยหยุดนิ่ง อ่อนไหว ซับซ้อน และคลุมเครือ บุคลากรต้องปรับตามเพื่อความอยู่รอดและการเปลี่ยนแปลงใดๆ ต้องเริ่มที่ตนเองก่อนเสมอ ด้วยมุมมองดังกล่าว ทั้งองค์กรจึงจะถูกยกขึ้นทั้งระบบ ...หากจะยั่งยืน แค่ปรับเปลี่ยนไม่พอ มันต้องปฏิรูป!!