กรรภคมณฑ์ โสภาศพิรุณศักดิ์ หลงรักความเป็นไทย

เรื่อง โยธิน อยู่จงดี ภาพ อมรเทพ โชติเฉลิมพงษ์

“ผู้หญิงคนอื่นๆ อาจจะชอบกระเป๋า เสื้อผ้า รองเท้า นาฬิกา แต่ของเราคือเครื่องประดับแบบไทยและไม่ได้เป็นชุดเครื่องเพชรที่หาซื้อที่ไหนได้ง่ายๆ ทั้งหมดเราออกแบบเอง ใช้ชุดทับทิมสยาม พลอยเม็ดใหญ่บางเซตสั่งทำมายังไม่เคยใส่ออกงานก็มี แต่แค่มีไว้ครอบครองก็มีความสุขแล้ว” กรรภคมณฑ์ โสภาศพิรุณศักดิ์ คณะกรรมการบริหาร บริษัท พี.เฟรท เทรดดิ้ง เล่าด้วยรอยยิ้ม

หลงรักไพลินและทับทิมสยาม

“ตั้งแต่สมัยเด็กๆ แล้วที่เราชอบเรื่องประวัติศาสตร์ชาติไทย สมัยอยุธยาทำข้อสอบวิชาประวัติศาสตร์ไทยไม่เคยผิดสักข้อเดียว แล้วงานอดิเรกของเราที่ชอบมากที่สุดก็คือการรำไทย ตอนอยู่ต่างประเทศเราก็ทำงานตั้งแต่เด็กเสิร์ฟร้านอาหารไปจนถึงรับจ้างรำไทย เล่นดนตรีไทยตีขิม เราบอกได้เลยว่ารำไทยเป็นอาชีพที่ดี เป็นวิชาชีพที่ฝรั่งทำอย่างคนไทยเราไม่ได้ หลายคนอาจจะยังไม่ทราบว่าวิชานาฏศิลป์นั้นทำเงินให้กับประเทศไทยเราได้ และเราก็รักการรำไทยมากตอนเรียนมีงานให้ไปรำขอให้บอก ไม่มีค่าจ้างก็ไป เราเช่าชุดไทยพร้อมเครื่องประดับไปให้เลย

เรารักวัฒนธรรมไทยชอบความเป็นไทย เราชอบใส่ชุดไทยมาก โดยเฉพาะชุดไทยแบบห่มสไบแบบเก่าเราจะชอบมาก การสะสมของเราเลยเน้นไปที่เครื่องเพชรและแน่นอนว่าเกือบทุกเซตก็จะมีความเป็นไทยที่สามารถใส่ได้กับชุดไทย เป็นเครื่องเพชรแบบไทยที่มีทับทิมสยาม ใช้เครื่องทองโบราณ ซึ่งส่วนหนึ่งเป็นของเก่ามรดกตกทอดกันมา โดยเฉพาะทับทิมสยาม ไพลิน และพลอยเม็ดใหญ่ซึ่งหาได้ยากแล้วในทุกวันนี้

ถามว่าแล้วของสะสมอื่นๆ อย่างเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋าเราซื้อด้วยไหม บอกตามตรงว่าเราจะรู้สึกเฉยๆ กับของเหล่านี้ ไม่ได้เป็นคนชอบสินค้าแบรนด์เนมมากนัก แต่จะหาซื้อใช้เท่าที่จำเป็นสำหรับออกงานหรือใช้ในชีวิตทั่วไป ซึ่งจะว่าไปแล้วพวกเครื่องทอง เครื่องเพชรลายไทยแบบนี้หาโอกาสใส่ไปงานนั้นค่อนข้างยาก เราเองก็ไม่ได้มีโอกาสออกงานบ่อย จะได้ใส่ก็คือเวลาไปงานแต่งงานแบบไทย งานบวชก็ไม่ได้ใส่ แต่แม้ว่าเราจะไม่ได้ใส่ออกงานบ่อยๆ แต่เป็นความสุขที่ขอแค่ได้มีแค่นั้นจริงๆ”

ออกแบบด้วยตัวเอง

“เครื่องประดับทุกชิ้นที่เห็นอยู่ทุกเซตเราเขียนเอง เราไม่ใช่คนที่วาดภาพเก่ง แต่ถ้าวาดภาพเครื่องประดับ เราสามารถวางตำแหน่งของเพชรพลอยออกมาได้ค่อนข้างสวยงาม ช่างเห็นก็เข้าใจว่าจุดไหนต้องใส่อะไร คนรู้จักก็เคยบอกเหมือนกันว่าถ้าวาดเก่งขนาดนี้ ทำไม
ไม่เปิดธุรกิจจิวเวลรี่ ไปเป็นนักออกแบบจิวเวลรี่เลย

เราคิดว่าเรายังไปไม่ได้ถึงขนาดนั้น แต่อนาคตก็ไม่แน่ ต้องแล้วแต่ว่าโอกาสนั้นจะมาถึงเมื่อไหร่ เพราะตอนนี้ธุรกิจรับผลิตเครื่องสำอาง อาหารเสริมที่เราทำอยู่ก็เรียกว่าค่อนข้างที่จะเยอะอยู่แล้ว

ซึ่งเราค่อนข้างจะใส่ใจกับลูกค้ามาก เพราะเรื่องความน่าเชื่อถือเป็นเรื่องสำคัญ ลูกค้าเลือกผู้ผลิตที่มีความน่าเชื่อถือ เราเองในฐานะที่เป็นผู้ผลิต ก็ต้องการลูกค้าที่มีความน่าเชื่อถือด้วยเช่นกัน เราถึงจะทำธุรกิจด้วยกันได้ในระยะยาว ดังนั้นความน่าเชื่อถือเป็นสิ่งสำคัญมาก ดังนั้นทุกอย่างเราจะลงมือออกแบบด้วยตัวเองเพื่อให้งานออกมาดีที่สุด ไม่ใช่เฉพาะเครื่องเพชรที่เราชอบ ในงานที่ทำเราก็ลงมือทดสอบด้วยตัวเอง

ก่อนหน้านี้เรามีความฝันอยากเป็นหมอ แต่ด้วยปัญหาสุขภาพทำให้เราต้องเปลี่ยนมาเป็นเภสัชกร ซึ่งจะช่วยทำให้เราสามารถคิดค้นวิจัยตัวยารักษาโรคใหม่ๆ แม้ฝันนั้นจะยังไม่ได้เริ่มทำ แต่ในการผลิตสินค้าเครื่องสำอางเราก็เป็นคนช่วยลูกค้าคิดค้นสูตรและทดสอบด้วยตัวเอง ถ้าเราใช้ไม่ดี ลูกค้าก็ใช้ไม่ดี แบบนี้ไม่ดีทั้งลูกค้าและตัวเราเอง เราถึงให้ความสำคัญกับความน่าเชื่อถือและความจริงใจในการทำธุรกิจเป็นอย่างมาก”

คุณค่าที่หากลับมาหาซื้อได้ยาก

ดังนั้นเครื่องเพชรทุกชุดที่มีประมาณ 20 กว่าชุดเราจะออกแบบเอง อย่างสร้อยที่ใส่อยู่ที่คอ เราก็ทำเป็นสร้อยที่เป็นเลข 9 หมายถึงองค์รัชกาลที่ 9 เพราะเราภูมิใจที่เกิดมาในรัชกาลที่ 9 เลยทำออกมาไว้เป็นที่ระลึก นอกจากจะใช้เป็นสร้อยได้แล้ว ยังใช้เป็นเข็มกลัดได้อีกด้วย ซึ่งทั้งหมดนี้เราออกแบบเอง แล้วก็จ้างช่างที่รู้จักกันมานานไว้ใจได้เป็นคนทำให้

ในปีหนึ่งเราสั่งทำประมาณ 2 เซต แต่ออกแบบไว้เล่นๆ มีเยอะมากกว่านั้น รอแค่จังหวะดีๆ ที่จะทำออกมาเท่านั้นเอง บางเซตก็อาจจะมีทั้งของเก่าและของใหม่รวมกัน บางเซตเราต้องการพลอยเม็ดใหญ่ที่เป็นของเก่าหาใหม่ไม่ได้แล้วมาออกแบบทำใหม่ โดยใช้ของเก่าเอาเป็นศูนย์กลางในการออกแบบแล้วก็ประดับล้อมรอบด้วยเพชร

ใส่ไอเดียของเราเข้าไปว่าให้เครื่องเพชรของเราออกมามีหน้าตาแบบไหน พอออกมาแล้วก็จะกลายเป็นคอลเลกชั่นเครื่องเพชรแบบเดียวในโลกที่ไม่เหมือนใคร

เซตที่ชอบมากที่สุดน่าจะเป็นเซตไพลินล้อมเพชร เป็นการรวมเอาไพลินเม็ดใหญ่จากสร้อยเพชรไพลินเก่า 2 เส้นมาแกะออกแล้วทำเป็นเซตใหม่ เป็นเส้นที่ใช้เวลาทำนานและมีมูลค่าที่ค่อนข้างสูง เพราะต้องซื้อเพชรเพิ่มเข้ามาให้ล้อมรอบเม็ดไพลิน ซึ่งเซตที่ว่าเราได้แรงบันดาลใจมาจากการดูละคร เพราะเราชอบดูละครย้อนยุค โดยเฉพาะเรื่องทวิภพชอบที่สุด ทั้งอ่าน ทั้งดู และอีกอย่างหนึ่งก็คือเราชอบอ่านนิยายอิงประวัติศาสตร์ เลยมีจินตนาการการค่อนข้างเยอะ

มูลค่าของแต่ละชุดจะอยู่ประมาณ 1-2 ล้านบาท ที่แพงนั้นไม่ได้แพงแค่ค่าแรง แต่ไปแพงที่เพชรซึ่งเราต้องซื้อเพิ่มมาใส่ไว้ในตัวเครื่องประดับ เราสะสมเครื่องประดับแล้วก็คิดไว้ว่าอันนี้ก็คือมรดกที่สามารถส่งต่อให้ลูกหลานได้ เราจึงคิดทำเสียแต่วันนี้เพราะในวันข้างหน้าสิ่งของพวกนี้จะต้องมีมูลค่ามากขึ้น วันหนึ่งสุดท้ายเหมืองเพชรก็ต้องหมดไป เหมืองพลอยก็ต้องหมดไป อย่างทับทิมสยามของไทยเราก็ไม่มีอีกแล้ว เราจึงต้องสร้างเอาไว้พร้อมๆ กับการทำความดี

เราเชื่อว่าคนเราคงไม่มีใครอยู่ได้ถึง 100 ปี ไม่มีใครที่มีอายุยืนยาวสุดท้ายตายไปแล้วก็ไม่สามารถเอาทรัพย์สินใดๆ ติดตัวไปได้ แต่สิ่งหนึ่งที่จะติดตัวเราไปได้คือความดี และสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตก็คือครอบครัว บุพการีรวมทั้งผู้มีพระคุณ ถ้าวันนี้พ่อแม่ยังไม่อิ่ม ครอบครัวหรือ
ผู้มีพระคุณยังไม่มีความสุข เราจะให้พวกเขามีความสุขก่อน

ต่อให้วันนี้เราจะลำบากจะเหนื่อยมากแค่ไหน ก็ขอให้คนที่เรารักมีความสุขและเราก็เชื่อว่าคุณความดีทั้งหมดที่เราทำมา ไม่ว่าจะเป็นความซื่อตรงต่อลูกค้า ความรักต่อครอบครัว จะเป็นสิ่งที่ติดตัวเราไปในวันที่เราจากโลกนี้ไป