คุณธรรม...บาปธรรมย่อมอยู่ร่วมกันไม่ได้ในทุกสมัย!!(ตอน ๓)

โดย...พระอาจารย์อารยะวังโส

๘.ผู้มีอำนาจในการปกครอง ควรตั้งอยู่ในความไม่ประมาท ไม่ลืมตัว และควรคำนึงถึงสิ่งที่ชอบธรรมเป็นเกณฑ์

๙.ในการปกครอง เจ้าหน้าที่รัฐ ข้าราชการ ควรดูแลสมณพราหมณ์ นักปราชญ์ ราชบัณฑิต และหาโอกาสปรึกษานักวิชาการผู้มีความรู้ ผู้ทรงคุณธรรมเสมอ

๑๐.ในการปกครอง เจ้าหน้าที่รัฐ ข้าราชการ ควรรู้จักตอบแทนให้บำเหน็จแก่ผู้ทำความดีความชอบตามควรแก่กิจที่เขากระทำ

เมื่อบ้านเมืองประเทศชาติประกอบอยู่โดยธรรมในทุกลำดับ ความเจริญเติบโตถึงพร้อมด้วยความสงบสุขก็ย่อมเกิดขึ้น ดังในอดีตกาลที่กษัตริย์ในราชวงศ์ของ พระเจ้าทัฬหเนมิจักรพรรดิ ได้ทรงถือปฏิบัติประพฤติธรรมปกครองบ้านเมืองสืบต่อกันมา โดยดำรงอยู่ใน จักรวรรดิวัตรมาถึง ๗ ชั่วรัชกาล... แต่เมื่อมาถึง รัชกาลที่ ๘ ในราชวงศ์ของพระเจ้าทัฬหเนมิจักรพรรดิ ก็ได้เกิดข้อผิดพลาดขึ้น เมื่อพระราชาผู้ปกครองบ้านเมืองไม่ทรงถือปฏิบัติธรรมตามบรรพชน ไม่ได้ปกครองดูแลประชาชนอย่างทั่วถึง ปล่อยให้เกิดความยากจนมากขึ้น ไม่ได้จัดการช่วยเหลือใดๆ แก่ประชาชนผู้ขัดสนยากจน จึงนำไปสู่การไม่ประพฤติตามธรรมในหมู่ประชาชน มีการลักทรัพย์เกิดขึ้น ด้วยเหตุที่ทำไปเพราะยากจน... พระราชาผู้ปกครองแผ่นดินจึงได้ทรงพระราชทานทรัพย์ให้ เพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าว อย่างมิได้สืบสาวหาสาเหตุที่แท้จริงของปัญหา เพราะพระราชาขาดการศึกษาประพฤติธรรม...

...ต่อมาก็มีการโจรกรรมกันมากขึ้นๆ เพราะได้รับการพระราชทานทรัพย์และไม่ลงโทษ จนบ้านเมืองมากไปด้วยโจรขโมย จึงมีการเปลี่ยนวิธีการของฝ่ายพระราชาผู้ปกครองแผ่นดิน โดยให้มีการควบคุม กักขัง และลงโทษประหารชีวิต เหตุการณ์จึงเริ่มเข้าถึงจุดเปลี่ยนผ่านสังคมที่เคยสงบสุขสู่ความวุ่นวาย ไร้ความสงบ

(อ่านต่อฉบับหน้า)