ปีหน้าค่อยว่ากัน

โดย หงส์แดง

ต้อนรับสู่สัปดาห์สุดท้ายของปี 2561 คงไม่ต้องบอกว่าปีที่กำลังจะหมดไปนี้ ประเทศไทยผ่านอะไรมาบ้าง โดยมีทั้งเรื่องที่น่ายินดีและน่าละเหี่ยใจ

หากให้นึกถึงเรื่องที่น่ายินดีคงต้องยกให้กับการร่วมแรงร่วมใจของคนไทยทุกภาคส่วนในเหตุการณ์กู้ภัยช่วยชีวิตนักฟุตบอลทีมหมูป่า อะคาเดมี่ ที่ถ้ำหลวงขุนน้ำ-นางนอน จ.เชียงราย

ไม่น่าเชื่อว่าในยามวิกฤตคนไทยก็พร้อมจะสละความสุข หรือแม้แต่เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยคนอื่น โดยไม่หวังผลตอบแทน อีกทั้งยังทำให้เห็นว่าระบบราชการไทยยังมีคนที่ทำงานเป็น ทำงานเก่ง อย่างท่านผู้ว่าเชียงรายในเวลานั้นอยู่

เรียกได้ว่าเอาใจคนไทยไปเต็มๆ กันเลยทีเดียว

เรื่องดีๆ เมืองไทยตลอด 300 กว่าวันมานี้ ปฏิเสธไม่ได้ว่ามีเรื่องดีๆ ค่อนข้างน้อย หนำซ้ำจะหนักไปเรื่องไม่ดีมากกว่า

อย่างข่าวยาเสพติดมีให้เห็นอยู่ทุกวัน หาซื้อง่าย และขายคล่องยิ่งกว่าในอดีต นี่ขนาดอยู่ในช่วงรัฐบาลทหารยังขนาดนี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าเป็นรัฐบาลพลเรือนจะขนาดไหน

หรือแม้แต่เรื่องภัยสังคมใกล้ตัว ปรากฏว่ามีความเสื่อมโทรมหรือเส็งเคร็งมากขึ้นทุกวัน ดูได้จากการชักปืนมาฆ่าด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องอย่างการขับรถปาดหน้า หรือการกระทบกระทั่งกันเล็กน้อย แบบที่ขอกันกินยังให้กันได้มากกว่านี้

มาถึงเรื่องการบ้านการเมืองกัน เรื่องนี้จะไม่เขียนถึงก็คงไม่ได้ เพราะเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับคนไทยทั้งประเทศ

ปี 2561 เป็นปีที่คณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) และแม่น้ำสายต่างๆ ทำงานกันมาครบ 4 ปี

เรื่องดีๆ มีเยอะ เรื่องไม่ดีก็มีอยู่ไม่น้อยเช่นกัน

ความสงบและความมั่นคงเป็นสิ่งที่คนไทยเห็นประจักษ์และสัมผัสได้ ไร้ม็อบการเมืองเข้ามาสร้างความวุ่นวายอย่างสิ้นเชิง

แต่ในความสงบนั้นกลับไม่มีความสุขเอาเสียเลย

ความสงบที่ดำรงอยู่ได้ เป็นเพราะการกดทับด้วยอำนาจทางการเมือง โดยเฉพาะอำนาจมาตรา 44 ไม่ใช่ความสงบที่เกิดมาจากเนื้อในอย่างแท้จริง

รัฐบาลประกาศว่าเศรษฐกิจไทยดีอย่างนั้นดีอย่างนี้ แต่เหตุไฉนความมั่งคั่งในเชิงตัวเลขจีดีพีที่ตัวเลขอื่นๆ ที่รัฐบาลโอ้อวด กลับไม่ตกถึงประชาชนเลยมากนัก

“รวยกระจุก จนกระจาย” กำลังเป็นคำพูดที่เสียงดังอื้ออึงอยู่ในหมู่คนชั้นกลางและชนชั้นอื่นๆ ถัดลงไป

3 ปีผ่านไปนโยบายยังไม่เร่งเท่าไหร่ พอสู่ปีที่ 4 พร้อมๆ กับการประกาศตัวว่า “ผมกำลังเป็นนักการเมือง” เงินภาษีของประชาชนถึงมือประชาชนทันที 500 บาท กดได้ตามตู้ รวดเร็วทันใจ

ปีที่กำลังจะหมดไป คงมีเรื่องให้นึกถึงแค่นี้ แต่ถ้าให้นึกถึงปีหน้าคงต้องดูการเลือกตั้งว่าเราจะได้คนเดิมที่เคยใส่เครื่องแบบมาใส่สูทบริหารประเทศอีกหรือไม่

แต่จะได้คนเดิม หรือคนใหม่แต่หน้าเดิมๆ ผลก็คงไม่แตกต่างกัน ความวุ่นวายและความขัดแย้งเตรียมปะทุอีกครั้ง เพราะกติกาสูงสุดของประเทศที่ผ่านประชามติแบบงงๆ เต็มไปด้วยกับดัก

ปีหน้ายังไม่ถึง และไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง สวดมนต์ข้ามปีอาจพอชโลมจิตใจคนไทยในช่วงห่อเหี่ยวได้บ้าง

ปีนี้จบแล้ว ว่ากันใหม่ปีหน้าแล้วกัน

สวัสดีปีใหม่ครับผม