ฮัลโหลบ้านที่ถูกลืม

ด้วยเทคโนโลยีที่หมุนไปอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้ทุกวันนี้โทรศัพท์พื้นฐานที่บ้านกลายเป็นเบอร์ที่แทบไม่ถูกใช้งานเลยก็ว่าได้ แถมบางบ้านได้ยกเลิกเบอร์ไปแล้ว หรือมีไว้เป็นเลขหมายเชื่อมต่อกับการใช้งานอินเทอร์เน็ตเท่านั้น

แม้โทรศัพท์มือถือจะกระจายไปทั่วทุกมุมของประเทศ แต่สำหรับบางบ้านในต่างจังหวัด โทรศัพท์บ้านยังคงมีเสน่ห์และเป็นเครื่องมือในการติดต่อสื่อสารที่สำคัญ เนื่องจากคิดค่าบริการต่อครั้ง ไม่ว่าจะโทรนานแค่ไหน และคล้ายๆ จะเป็นเครื่องเตือนใจว่า ครั้งหนึ่งการขอติดตั้งโทรศัพท์บ้านดูเป็นเรื่องที่ยากเย็นแสนเข็ญ แต่ละบ้านต้องยอมเสียค่าลากสายหลักหมื่นบาท เพียงเพราะอยากมีโทรศัพท์บ้านไว้ใช้

อย่างไรก็ตาม การที่โทรศัพท์บ้านถูกใช้งานน้อยลง ไม่ได้หมายความว่าผู้ให้บริการรายหลักอย่างทีโอที และทีทีแอนด์ที จะต้องลดระดับการให้บริการให้แย่ลงตามไปด้วย มีทั้งการเจอสัญญาณโทรศัพท์บ้านที่ติดๆ ดับๆ การเพิกเฉยต่อคำขอร้องของลูกค้า หรือการคิดค่าบริการแบบเหมาจ่าย แต่กลับปล่อยให้โทรศัพท์ไร้สัญญาณติดต่อไม่ได้ จนกลายเป็นว่าผู้ให้บริการเรียกเก็บเงินจากลูกค้า แต่ลูกค้าไม่ได้ใช้สิทธินั้นอย่างคุ้มค่าแม้แต่น้อย หรือลูกค้ากำลังถูกเอาเปรียบจากผู้ให้บริการหน้าตาเฉย

เป็นการตอกย้ำว่า การที่โทรศัพท์บ้านถูกลดทอนความสำคัญลงนั้น ไม่ได้มีสาเหตุมาจากตัวผู้ใช้บริการ แต่เป็นเพราะผู้ให้บริการต่างหากที่เมินเฉยและไม่ใส่ใจที่จะปรับปรุงหรือพัฒนาบริการให้ดีขึ้น เพราะคิดว่าเป็นรายได้เล็กๆ ไม่ได้สร้างกำไรในเชิงธุรกิจ ทั้งที่ก่อนจะมีโทรศัพท์มือถือ หรือบริการอินเทอร์เน็ตใดๆ โทรศัพท์บ้านนี่แหละที่เคยเป็นแหล่งรายได้อันทรงพลังของผู้ให้บริการ

มาวันนี้ เมื่อไร้ประโยชน์และไม่สร้างรายได้ ผู้ให้บริการก็เลือกที่จะทิ้งขว้าง และทำให้ฮัลโหลบ้าน “ถูกลืม” ไปอย่างไม่ไยดี