นี่คือชีวิตที่ไม่มีทางเลือก

เมื่อมีปัญหาเรื่องการแพรระบาดของเจ้าวายร้ายผีน้อย COVID-19 ที่ตลาดกุ้งเมืองมหาชัยสิ่งที่ตามมาก็เป็นไปตามที่ผมเคยคาดการณ์มาตลอดสามเดือนก็ได้อุบัติขึ้นแล้วจริงๆเราคงไม่สามารถไม่กล่าวโทษใครได้ทั้งนั้นครับ

เราคงจะต้องรีบมาหาทางแก้ไข อย่างที่ผมได้เขียนลงในคอลัมน์ทางหน้าหนังสือพิมพ์ และพูดออกอากาศทางรายการ Good Morning Asian ว่าเราต้องหาทางแก้ไขโดยเร่งด่วน ก่อนที่แรงงานที่ผิดกฎหมายจะเตลิดเปิดเปิงหนีไปหลบซ่อนตัวกับญาติสนิท มิตรสหายต่อไป เพราะนั่นเป็นการซุ่มเสี่ยงอย่างสูงเลยทีเดียว

ต่อมาเพียงสามสี่วันทางการไทยก็ได้ประกาศขอให้แรงงานเมียนมาเข้ามาพบแพทย์เพื่อตรวจหาเชื้อโดยไม่ต้องเกรงกลัวจะถูกลงโทษอีกทั้งยังจะมีมาตรการอื่นๆให้แก่แรงงานที่ผิดกฎหมายเหล่านั้นสามารถขออนุญาตถูกต้องตามกฎหมายย้อนหลังได้

ผมก็เชื่อว่านี่เป็นมาตรการที่ดีมากๆและเป็นสิ่งที่รัฐบาลไทยสามารถที่จะสร้างความเชื่อมั่นให้แก่แรงงานเหล่านั้นได้เพียงแต่สิ่งที่ผมเป็นกังวลก็มีเช่นกันเพราะผมใช้ชีวิตสามสิบกว่าปีในการทำธุรกิจที่เมียนมา

ผมเข้าใจคนเมียนมาดีพอครับเราเองก็ไม่แปลกใจที่เขาจะเป็นคนที่ไม่เชื่อใจคนต่างชาติง่ายๆเพราะร่วมเจ็ดสิบกว่าปีที่ผ่านมาประชาชนชาวเมียนมาถูกชาวต่างชาติเอารัดเอาเปรียบมาตลอดเขาถูกหลอกมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าทำให้เขาเป็นคนที่จะไม่ยอมเชื่อใจชาวต่างชาติง่ายๆ

ดังนั้นการประกาศของทางการไทยที่ประกาศออกไปก็เป็นธรรมดาที่จะมีแรงงานบางส่วนที่ยังไม่ค่อยเชื่อเช่นกันผมถึงได้ออกมาเรียกร้องให้มีการเรียนเชิญคนที่ทางแรงงานเขาเชื่อมั่นให้เขาช่วยออกมาช่วยเราประชาสัมพันธ์ด้วยซึ่งที่เห็นมีบารมีมากๆก็คือท่านดอร์อองซานซูจีแต่นั่นคงจะลำบากมากที่จะขอเรียนเชิญให้ท่านช่วยด้วยฐานะของเชิญที่เป็นคนธรรมดาได้คงจะต้องอาศัยทางกระทรวงต่างประเทศช่วยออกแรงแหละครับ

อีกท่านหนึ่งคือท่านเอกอัครราชฑูตเมียนมาประจำประเทศไทย ท่านนี้ชาวแรงงานเมียนมาที่อยู่ในประเทศไทย เขาก็ให้ความเคารพท่านมากเช่นกัน พอมาถึงเย็นวันนี้(25 ธันวาคม) ผมก็ได้เห็นภาพข่าวทาง Facebook ว่าท่านได้ไปที่มหาชัยเพื่อไปเยี่ยมเยือนชาวแรงงานเมียนมาทำให้ผมดีใจเป็นอย่างมากแต่ไม่แน่ใจว่าท่านได้ช่วยทางการไทยเราประชาสัมพันธ์ให้แก่แรงงานผิดกฎหมายเหล่านั้นให้เข้ามาพบแพทย์ด้วยหรือเปล่า

แต่อย่างน้อยท่านก็กล้าหาญที่เข้าไปพบปะกับแรงงานในสถานการณ์ล่อแหลมนี้ ก็ถือว่าน่าจะเป็นผลดีอย่างยิ่งเลยครับ

ในช่วงเช้าของวันที่ 24 ธันวาคมที่ผ่านมาผมได้โทรศัพพ์ไปที่เมียนมาเพื่อขอร้องให้เพื่อนสนิทเข้าไปพบกับฯพณฯท่านมุขมนตรีประจำรัฐย่างกุ้งอูเพียวมิ่นเต็งเพื่อขอร้องให้ท่านช่วยอีกแรงหนึ่งเพื่อจะได้ให้แรงงานชาวเมียนมาในประเทศไทยมีความเข้าใจถึงเจตนารมณ์ที่ดีของรัฐบาลไทยต่อชาวเมียนมาทั้งประเทศ

ท่านก็ได้ตอบกลับมาด้วยวาจาว่า ท่านเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง และท่านจะนำเรื่องนี้เข้าไปปรึกษาหารือกัน แล้วจะรีบให้คำตอบว่าจะทำอย่างไร เราก็ได้แต่รอความหวังว่า จะมีผู้หลักผู้ใหญ่ในรัฐบาลเมียนมา ออกมาช่วยเราอีกรอบละครับ

อีกเรื่องที่ผมได้รับฟังมาจากช่อง YouTube บางช่อง ที่เห็นคนเมียนมาในประเทศไทย เข้าใจว่าเป็นแรงงานออกมาบอกว่ามีคนไทยบางคน ที่แสดงอาการไม่เหมาะสมกับพวกเขา ผมต้องบอกว่า ทุกคนไม่มีสิทธิ์เลือกเกิดได้หรอกครับ และเจ้าวายร้ายผีน้อย COVID-19 มันไม่เลือกหน้าอินทร์หน้าพรหมหรอกครับ

ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะติดได้เท่ากันหมดดังนั้นขออย่าได้ไปตั้งข้อรังเกียจเลยนะครับใครก็ไม่อยากติดเชื้อโรคร้ายนี้หรอกครับแต่ในเมื่อมันติดเข้าให้แล้วจะให้ทำอย่างไรละครับเราควรจะต้องช่วยกันนำเขาเข้าสู่การรักษาที่ถูกต้องและใกล้ชิดแพทย์ให้เร็วที่สุด

เพราะนั่นคือวิธีที่ดีที่สุดหากเราไปตั้งแง่กับผู้ที่ติดเชื้อสุดท้ายเขาไม่ยอมแสดงตนแล้วเที่ยวไปเดินเตร็ดเตร่ไปทั่วโอกาสที่จะแพร่เชื้อย่อมมีสูงมากอันตรายนะครับเพราะเรามองด้วยตาเปล่าเราก็ไม่รู้ว่าใครมีเชื้อหรือปลอดภัยจากเชื้อโรคนี้ไม่เหมือนโรคติดต่ออื่นๆนะครับแค่สัมผัสก็ติดต่อถึงกันแล้ว

ถ้าเราไม่ให้เขาเข้ามาหาแพทย์ สุดท้ายก็ลำบากกันหมดละครับ เชื่อเถอะครับว่า “นี่คือชีวิตที่ไม่มีทางเลือก”หรอกครับ