ส่องสายมูฮ่องกง ธุรกิจรับสาปแช่งทางออกยุคโควิด

การตีล้างแค้น หรือ ต่าเหสี่ยวเหริน ในภาษาจีนเป็นพิธีกรรมยอดฮิตในฮ่องกงถูกจัดให้เป็นมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม หรือมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้จากยูเนสโก สืบทอดกันมาจากประเพณีโบราณในสังคมเกษตรกรรมในกวางตุ้ง

พิธีกรรมดังกล่าวมักทำโดยหญิงชรา โดยการร่ายคาถาอาคมเพื่อสาปแช่งศัตรู ปัดเป่าสิ่งชั่วร้าย และโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ

โดยศัตรูในที่นี้หมายถึงศัตรูทั้งที่เป็นบุคคลไม่ว่าจะเป็นคู่แข่ง เจ้านาย เพื่อนร่วมงาน แฟนเก่า หรือแม้กระทั่งนักการเมือง ตลอดจนศัตรูที่มาในรูปแบบนามธรรมอย่างเช่นโชคร้ายหรือภาวะตกงานในช่วงโควิด-19

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงนี้ ท่ามกลางวิกฤตการแพร่ระบาดของโควิด-19 ส่งผลให้หลายภาคส่วนได้รับผลกระทบไปตามๆ กัน การหันมาพึ่งไสยศาสตร์อาจเป็นหนึ่งในทางออกของพวกเขา

ในย่านคอสเวย์ เบย์ นอกจากจะเป็นย่านศูนย์กลางการค้าปลีกอันแสนคึกคักของฮ่องกงแล้วยังเป็นแหล่งทำเลทองของบรรดาแม่หมออีกด้วย

หนึ่งในนั้นคือป้าเหลียง วัย 58 ปี เธอนั่งอยู่หน้าศาลเจ้าที่เต็มไปด้วยรูปปั้นเทพเจ้าและเทพธิดาพร้อมเครื่องสักการะบูชาทั้งธูปและผลไม้นานาชนิด มือหนึ่งถือตุ๊กตากระดาษวางไว้บนแท่นอิฐ อีกมือหนึ่งถือรองเท้าเล็งไปที่ตุ๊กตาตัวนั้นและทุบตีอย่างไม่ยั้งมือพร้อมร่ายคาถาสาปแช่งเป็นภาษาจีนกวางตุ้ง

เธอเขียนบางอย่างลงบนกระดาษด้วยก้านธูป ร่ายคาถาพึมพำก่อนที่จะส่งให้ลูกค้าโดยกล่าวว่า "เก็บไว้ แล้วจะแคล้วคลาดปลอดภัยจากโควิด-19"

นอกจากนี้ยังมีป้าหยง วัย 58 ปี หนึ่งในแม่หมอในย่านคอสเวย์ เบย์ เธอกล่าวว่าในช่วงสถานการณ์ปกติเธอมีลูกค้าหลายหมื่นคน พวกเขามักขอให้เธอช่วยปัดเป่าปัญหาตกงานและปัญหาสุขภาพ

อีกคนหนึ่งคือป้าหรง เธอเล่าว่าเธอเริ่มทำอาชีพนี้มาตั้งแต่อายุ 13 แม้ว่าย่านนี้จะเต็มไปด้วยผู้คนที่เดินพลุกพล่านผ่านไปผ่านมาเพราะเป็นย่านช้อปปิ้งที่คึกคักที่สุดในฮ่องกง แต่เธอก็ยังมีลูกค้าแวะเวียนมาอยู่เสมอและยังมีลูกค้าที่อยู่ในต่างประเทศอีกด้วย

ป้าหรงเผยว่าตอนนี้เธอกำลังฝึกแม่หมอรุ่นใหม่อยู่ 2 คน และพวกเขาเพิ่งอายุเพียง 20 ปีเท่านั้น ยิ่งธุรกิจรับสาปแช่งได้รับความนิยมเท่าใดก็ยิ่งสะท้อนว่าผู้คนมีความโกรธแค้นอยู่ในใจมากเท่านั้น เพราะมันเป็นทางออกที่ทำให้พวกเขาได้ระบายความคับแค้นและสบายใจขึ้นไม่มากก็น้อย

ภาพโดย Chong Fat/Wikipedia