พ่อแม่ใจสลาย เชื่อลูกสาวเสียชีวิต เพราะฉีดวัคซีนป้องกันโควิด-19

นายนพรัตน์ กล้าหาญ อายุ 53 ปี และนางมารินทร์ กล้าหาญ อายุ 48 ปี สองสามีภรรยาชาว อ.ลำปลายมาศ จ.บุรีรัมย์ ร้องขอความเป็นธรรม กรณีน.ส.มลฑิรา กล้าหาญ หรือน้องพลอย อายุ 18 ปี ลูกสาวซึ่งเพิ่งสอบติดมหาวิทยาลัยชื่อดังตามความใฝ่ฝัน วันที่ 19 พ.ค.2565 จึงตัดสินใจไปฉีดวัตซีนโควิด-19 เข็มแรกยี่ห้อไฟเซอร์ ที่ รพ.สต.ในพื้นที่ เพราะกลัวจะไม่ได้เข้าศึกษาต่อในมหาลัยแต่พอฉีดวัคซีนได้3 สัปดาห์ ลูกสาวก็เริ่มมีอาการผิดปกติทั้งแน่นหน้าอก เจ็บท้อง และอาเจียน กระทั่งช่วงบ่ายวันที่ 9 มิ.ย.65 จึงพาลูกสาวไปหาหมอที่ รพ.ประจำอำเภอ หมอบอกว่าเกิดจากอาการลำไส้อักเสบให้ยามากินแล้วกลับบ้าน แต่ช่วง 5 ทุ่มอาการกลับหนักขึ้นกว่าเดิม จึงพาลูกกลับไป รพ.ประจำอำเภออีกครั้ง รอบนี้หมอเจาะเลือดตรวจ และผู้เป็นพ่อก็บอกหมอว่าลูกเพิ่งจะฉีดวัคซีนมาประมาณ 3 สัปดาห์ รพ.จึงได้ส่งตัวน้องไปที่ รพ. ประจำจังหวัดภายในคืนพอไปถึง รพ.ประจำจังหวัดก็ถูกนำตัวเข้าห้อง ผู้ป่วยวิกฤตโรคระบบหัวใจและหลอดเลือด หรือ ซีซียูหลังจากหมอตรวจแล้วก็ระบุว่าน้องเป็นกล้ามเนื้อหัวใจอักเสบ

ต่อมาวันที่ 10 มิ.ย. ลูกก็ยังอาการไม่ดีขึ้น แม่จึงถามหมอว่าถ้าเป็นกล้ามเนื้อหัวใจอักเสบ พอจะผ่าตัดรักษาได้หรือไม่แต่หมอตอบว่าเครื่องเสียอาจจะยังผ่าตัดไม่ได้ ตนจึงบอกว่าถ้าเครื่องเสียจะขอย้ายลูกไปที่ รพ.จังหวัดนครราชสีมาได้หรือไม่ แต่หมอบอกว่าให้รอดูอาการก่อนจากนั้นตอน 2 ทุ่มก็ไม่อนุญาตให้เยี่ยม แต่พอตอน 5 ทุ่มหมอโทรมาหาบอกว่าให้รีบมา รพ.เพราะลูกสาวอาการหนัก พอมาถึงไม่นานประมาณตี 2 ลูกสาวก็เสียชีวิต

นางมารินทร์ ผู้เป็นแม่ได้จุดธูปบอกวิญญาณลูกสาวว่า เสียใจที่ลูกไม่มีโอกาสได้เรียนต่อตามที่ใฝ่ฝัน ไม่คิดจะจะจากไปเร็วขนาดนี้ ถ้ารู้จะส่งต่อไปให้เร็วกว่านี้ แม่พยายามขอย้าย รพ.แล้วแต่เขาไม่ให้ย้าย และถ้ารู้ว่าลูกจะจากไปแบบนี้จะไม่ให้ลูกฉีดวัคซีนเลย ซึ่งมั่นใจว่าลูกเสียชีวิตเพราะผลข้างเคียงจากการฉีดวัคซีนโควิดแน่นอน เพราะลูกเป็นคนสุขภาพแข็งแรงไม่เคยมีโรคประจำตัว แต่พอฉีดวัคซีนได้ไม่กี่วันก็เสียชีวิต

ขณะที่ผู้เป็นพ่อบอกว่า ลูกสาวเป็นคนตั้งใจเรียนมาก จนสอบติดมหาวิทยาลัยดังตามที่ลูกใฝ่ฝันแต่พอลูกไปฉีดวัคซีนโควิด-19 เพราะกลัวเขาจะไม่ให้เข้าศึกษาหากยังไม่ได้ฉีดวัคซีน แต่ลูกสาวก็ต้องมาจบชีวิตลงซึ่งมั่นใจว่าเกิดจากผลข้างเคียงที่ลูกไปฉีดวัคซีนแน่นอน ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ก็คงจะไม่ให้ลูกฉีดซึ่งตนกับภรรยาก็ไม่ได้ฉีดเหมือนกันเพราะกลัว แต่สุดท้ายสิ่งที่กลัวก็มาเกิดกับลูกสาวทำใจไม่ได้ที่ต้องสูญเสียลูกสาวที่กำลังจะมีอนาคต ที่ผ่านมาตนยอมไปกู้ยืมเงิน อดหลับอดนอนทำงานหนักเพื่อหาเงินให้ลูกเรียนจบสูงๆ จะได้มีงานที่มั่นคงทำ และเป็นที่พึ่งของพ่อแม่ในอนาคต แต่ก็ต้องมาจากไปแบบนี้ อยากให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาออกมาแสดงความรับผิดชอบด้วย