คณะก้าวหน้าเตือนแรง! หนุน "ภท.-พท."เสี่ยงซ้ำรอยถูกกลืนในเกมการเมืองบิดเบี้ยว
แกนนำคณะก้าวหน้าออกโรงเตือนฝ่ายประชาชน อย่าหลงหนุนพรรคภูมิใจไทย-เพื่อไทย ชี้เสี่ยงซ้ำรอยถูกหักหลังเหมือนอดีต การร่วมเกมเดิมคือการยอมเป็นส่วนหนึ่งของระบบการเมืองที่ไม่ยุติธรรม ย้ำฝ่ายก้าวหน้าต้องยืนหยัดหลักการ ไม่เล่นตามกติกาที่ถูกออกแบบให้แพ้
KEY
POINTS
- แกนนำคณะก้าวหน้าออกโรงเตือนฝ่ายประชาชน อย่าหลงหนุนพรรคภูมิใจไทย-เพื่อไทย ชี้เสี่ยงซ้ำรอยถูกหักหลังเหมือนอดีต
- การร่วมเกมเดิมคือการยอมเป็นส่วนหนึ่งของระบบการเมืองที่ไม่ยุติธรรม
- ย้ำฝ่ายก้าวหน้าต้องยืนหยัดหลักการ ไม่เล่นตามกติกาที่ถูกออกแบบให้แพ้
เมื่อวันที่ 30 ส.ค.2568 นางสาวเยาวลักษณ์ วงษ์ประภารัตน์ กรรมการบริหารคณะก้าวหน้า อดีต สส.บัญชีรายชื่อ พรรคอนาคตใหม่ โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กว่า ขอแสดงความเห็นส่วนตัวในสถานการณ์การเมืองตอนนี้ การเลือกที่จะรีบยกมือ รีบประคอง เพื่อปิดทางไม่ให้ขั้วเก่ากลับมา
ในมุมมองของดิฉัน การทำแบบนั้นไม่ต่างอะไรกับการเข้าไปซ่อมระบบที่บิดเบี้ยวตั้งแต่ต้น สุดท้ายเราอาจจะถูกกลืน ถูกหักหลัง เหมือนที่เคยเจ็บ เคยจำกันมาแล้วหลายครั้ง หลายคนอาจมองว่า ถ้าเราไม่ร่วมมือ ไม่ยกมือสนับสนุนใคร กลไกเก่า (ทหาร–ตุลาการ–เครือข่ายอนุรักษ์) อาจหาทางดัน “พลเอกประยุทธ์” หรือขั้วทหารกลับมาอีก ดิฉันเข้าใจเหตุผลนั้น แต่มันเป็นการเมืองที่มองสั้น ๆ แค่ “กันไม่ให้คนที่เราไม่ชอบกลับมา”
นางสาวเยาวลักษณ์ ระบุว่า ในมุมของดิฉัน สิ่งที่ลึกกว่านั้นคือ
- การยกมือให้อนุทิน หรือเพื่อไทย ก็คือการเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการที่ไม่ยุติธรรมอยู่ดี
- เราเจ็บแล้วต้อง พรรคประชาชน/ฝ่ายก้าวหน้าเคยถูกหลอกมาแล้วหลายครั้ง ทั้งสัญญาในสภา นอกสภาที่ไม่เคยทำจริง ยังไม่นับรวมการยุบพรรค ถูกตัดสิทธิ ดังนั้น การ “ไม่เข้าร่วม” สำหรับดิฉัน คือการดึงตัวเองออกจากเกมเดิม ไม่เล่นตามกติกาที่ถูกวางมาเพื่อให้เราต้องแพ้ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง การ “ไม่เข้าร่วม” ไม่ว่าจะด้วยยุทธศาสตร์ใดหรือกับฝั่งใด คือการยืนหยัดให้ชัดว่า “เราจะไม่ยอมเป็นส่วนหนึ่งของเกมที่เขาออกแบบมาเพื่อให้เราแพ้อยู่เสมอ”
ดังนั้นปล่อยให้กลไกมันทำงานไปตามสภาพที่มันเป็น ระบบจะเปิดโปงตัวเองว่าไม่ใช่คำตอบ เพื่อให้สังคมได้เห็นเองว่านี่ไม่ใช่ทางออกของประเทศที่แท้จริง และตอกย้ำว่ากลไกอำนาจ (ตุลาการ, สถาบัน) มีอิทธิพลเกินกว่าการเลือกตั้งจริง จริงอยู่ที่ รธน.ใหม่ เป็นเรื่องสำคัญ
แต่ยังเป็นการเคลื่อนไหวในกรอบการเมืองสถาบันที่มีข้อจำกัดมากอย่างที่เราทราบ การสร้างฐานรากจากภาคประชาชนเป็นสิ่งที่อาจเป็นไปได้มากกว่า (แม้ต้องใช้เวลาหรือถูกกลไกกดกัน) แต่ถ้าโครงสร้างมันบิดเบี้ยวมาตั้งแต่แรก ต่อให้เราช่วยพายเรือให้โจรนั่ง เราก็ไม่ได้ไปถึงฝั่งที่ปลอดภัยอยู่ดี สุดท้ายเราจะกลายเป็นเหยื่อของเกมนั้น.


