พระอาจารย์อ่อน ญาณสิริ

โดย...เอกชัย จั่นทอง

พระอาจารย์อ่อน ญาณสิริ ท่านนับเป็นพระคณาจารย์ที่เคร่งครัดต่อพระธรรมวินัย ถือเป็นศิษย์ก้นกุฏิของอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต และท่านอาจารย์สิงห์  ขนฺตยาคโม รุ่นราวคราวเดียวกันกับท่านอาจารย์ฝั้น อาจาโร และท่านอาจารย์เทสก์ เทสรังสี หรือท่านเจ้าคุณนิโรธรังสี คัมภีร์ปัญญาจารย์ แห่งวัดหินหมากเป้ง จ.หนองคาย ท่านอาจารย์ขาว อนาลโย

นั่นจึงนับได้ว่าท่านอาจารย์อ่อน เป็นพระอีกรูปหนึ่ง ที่มีลูกศิษย์ลูกหาอยู่ทั่วประเทศไทย แม้ท่านอาจารย์อ่อนจะถือความสันโดษ ฉันเพียงวันละมื้อในบาตรเหมือนพระอาจารย์ในสายเดียวกับท่านทั้งหลาย แต่ร่างกายท่านอาจารย์ก็ยังแข็งแรงรับกิจนิมนต์ทั่วทุกหนแห่งที่มีผู้ศรัทธานิมนต์ไป ท่านอาจารย์ไม่เคยขัดรับกิจนิมนต์ นอกเสียจากเจ็บป่วยหรือลุกเดินไม่ไหวเท่านั้น

ลูกศิษย์ลูกหาพระอาจารย์อ่อนที่คุ้นชินกับท่าน ต่างให้ความเคารพศรัทธานับถือท่านอย่างมาก ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าพระอาจารย์ฝั้น อาจาโร เกี่ยวกับปฏิปทาการปฏิบัติธรรมของท่าน และถือเป็นผู้เคร่งครัดอย่างมากในหลักคำสอนทางศาสนา ยากจะหาพระองค์ใดมาเทียบเคียงได้

การเคร่งครัดในหลักธรรมและวินัยทางพระพุทธศาสนา ท่านอาจารย์อ่อนสามารถหยั่งรู้สารพัด แม้แต่เรื่องราวในอนาคตของชีวิตท่าน ท่านรับทราบวัน เวลา อายุ และสถานที่การเสียชีวิต ทุกครั้งที่ท่านอาจารย์พบลูกศิษย์ผู้ใกล้ชิด ท่านมักจะพูดให้ฟังเสมอว่า

ถ้าท่านอายุครบ 86 ปี เมื่อใด ปีนั้นแหละคือปีสุดท้ายแห่งชีวิตท่าน โดยท่านจะต้องเดินทางไปจบชีวิตของตัวเองที่ภูวัว แต่ศิษย์ส่วนใหญ่มักจะคิดว่าท่านพูดเล่นมากกว่า ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วอาจารย์อ่อน ยืนยันว่าเป็นจริงตามเรื่องที่กล่าวมา รวมระยะเวลาอีกประมาณ 10 ปี นับจากปี พ.ศ. 2517 (ในขณะนั้น)

ตลอดช่วงเวลาพระอาจารย์อ่อนยังคงมีชีวิตอยู่ ได้คอยสั่งสอนและให้ธรรมะแก่ลูกศิษย์และญาติโยม และท่านอาจารย์อ่อนบอกด้วยว่า ควรที่จะก่อสร้างถาวรวัตถุมงคลไว้ในบวรศาสนาสักอย่างหนึ่ง เพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งชีวิตของท่าน จึงตัดสินใจสร้างพระอุโบสถขึ้นในวัดป่านิโครธาราม ซึ่งเป็นอุโบสถที่ใหญ่ทันสมัยที่สุด ในแถบแถวจังหวัดภาคอีสาน โดยกำหนดค่าก่อสร้างครั้งมูลค่ากว่า 3 ล้านบาท เงินทุกบาทก็ล้วนมาจากความศรัทธาของลูกศิษย์ท่านทั่วประเทศ เงินจากทั่วสารทิศหลั่งไหลมาช่วยกันสมทบทุนก่อสร้าง

ผู้คนที่หล่อหลอมดวงใจมาบริจาคครั้งนี้ต่างพากันหวังว่า การก่อสร้างอุโบสถหลังนี้จะเสร็จก่อนที่พระอาจารย์อ่อนจะมรณภาพ อย่างน้อยก็ต้องได้โบสถ์เสียก่อน เพื่อไว้เป็นอนุสรณ์ต่อท่านอาจารย์

สำหรับการออกธุดงค์นั้น อาจารย์อ่อนเคยแบกกลดไปอยู่ตามป่า ตามเขา ตามถ้ำ โดยติดสอยห้อยตามพระอาจารย์มั่นและอาจารย์สิงห์ไปทั่วทุกหนแห่ง บางครั้งการออกธุดงค์ไปกับอาจารย์ฝั้น ท่านอาจารย์อ่อนถูกแกล้งจากพวกอมนุษย์ต่างๆ นานา เช่น เอาอุจจาระใส่บาตรให้ท่านฉันยังมี แต่การกระทำเหล่านั้นท่านก็รู้ล่วงหน้าอยู่แล้ว ท่านจึงรอดพ้นความตายมาได้นับครั้งไม่ถ้วน แต่คนที่หวังทำร้ายท่านแต่ละรายก็มีอันเป็นไปอย่างทันตา บ้างก็ฟ้าผ่าตาย ถูกฆ่าตาย ทั้งๆ ที่ท่านไม่เคยอาฆาตพยาบาทเลย กลับให้อภัยทุกครั้งแก่บุคคลเหล่านั้นเสมอมา แต่เทพเทวาฟ้าดินกลับลงโทษคนเหล่านั้นแทนท่าน

ส่วนเรื่องบารมีและคุณธรรมของอาจารย์อ่อนนั้น บรรดาลูกศิษย์ลูกหาและชาวบ้านต่างเกรงกลัวท่านมาก เพราะโดยปกติแล้ว อาจารย์อ่อนเป็นพระคณาจารย์ที่มีวาจาศักดิ์สิทธิ์มาก พูดอะไรไปก็มักจะเกิดขึ้นจริงตามคำพูดนั้น บรรดาผู้นิยมชมชอบในการเล่นหวย จึงมักพากันไปคอยดักจับคำพูดท่านอย่างล้นหลาม ทั้งที่อาจารย์อ่อนไม่เคยให้เลขแก่ใคร แต่ก็นับเป็นเรื่องแปลก เพราะบุคคลที่ไปหาท่านเหล่านั้น ครั้นเห็นท่านพูดเรื่องจำนวนคนจำนวนเงิน ออกมาเป็นตัวเลข ชาวบ้านก็จะพากันนำไปตีเป็นหวยเสียหมด ผลที่ตามมาคือรวยกันเป็นแถว ถือเป็นความแปลกอีกอย่างหนึ่ง ชาวบ้านละแวกนั้นจึงนิยมพากันไปวัดของท่านกันมาก เพราะวัดอยู่ไม่ห่างไกลจากเมืองอุดรมากนัก แท็กซี่ทุกคันรู้จักดี หากบอกให้ไปวัดป่าหนองบัวบาน

วกกลับมาเรื่องการก่อสร้างอุโบสถ ตามเจตนารมณ์ของท่านอาจารย์ ยังคงคั่งค้างไม่แล้วเสร็จ บรรดาลูกศิษย์จึงเห็นควรที่จะจัดสร้างเหรียญรูปเหมือนพระอาจารย์อ่อน แจกจ่ายเพื่อนำเงินที่ได้ไปก่อสร้างอุโบสถ ทั้งที่โดยปกติแล้วอาจารย์ท่านไม่นิยมให้สร้างเหรียญรูปท่าน  แต่เมื่อท่านอาจารย์อ่อนไม่สามารถขัดวัตถุประสงค์ลูกศิษย์ได้จึงอนุโลมให้

การจัดสร้างเหรียญรูปเหมือนอาจารย์ครั้งนี้ ได้อาจารย์ฝั้น อาจารย์ขาว อาจารย์มั่น อาจารย์วัน และพระเกจิสายกัมมัฏฐานอีกหลายองค์ ได้ร่วมกันปลุกเสกเหรียญรูปเหมือนอาจารย์อ่อนด้วย นับว่าเป็นพิธีปลุกเสกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในจังหวัดภาคอีสาน เพราะล้วนใช้พระปลุกเสกสายกัมมัฏฐานทั้งหมด จึงเพียบพร้อมไปด้วยพุทธคุณไสยศาสตร์ต่างๆ อันทรงพลัง

มีทั้งเมตตามหานิยมและแคล้วคลาดปลอดภัย อยู่ยงคงกระพัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องเมตตามหานิยม ซึ่งการก่อสร้างเครื่องรางของขลังในรุ่นนี้ถือเป็นรุ่นแรก และเป็นรุ่นสุดท้าย จะไม่อนุญาตให้ใครจัดสร้างขึ้นอีกเด็ดขาด จนกว่าชีวิตจะหาไม่ เหมือนหมดแล้วก็ขอให้หมดไป

ถ้าหากถึงคราวที่เจ็บไข้ได้ป่วยหรือเกิดเคราะห์ร้ายขึ้นมา เมื่อมีเหรียญของท่านอาจารย์อ่อน ก็ให้นำไปอาราธนาทำน้ำมนต์ดื่มกินและอาบ อาการป่วยและเคราะห์ร้ายก็จะหายเป็นปลิดทิ้ง นั่นจึงทำให้เซียนพระ และนักสะสมพระเครื่องทั้งหลายต่างจับจองกันเป็นเจ้าของ เพราะเชื่อมั่นในพุทธคุณและเป็นพระนักปฏิบัติที่แน่วแน่ในศีลธรรมแห่งความดี ซึ่งนับว่าน้อยนักที่จะหาพระดังเช่นอาจารย์อ่อน แห่งวัดป่าหนองบัวบานหรือวัดป่านิโครธาราม จ.อุดรธานี