"ฟองชล"เทพธิดาวานรแห่งเขาสามมุข
"เขาสามมุข" ชื่อเดิมชาวบ้านเรียกว่า 'สมมุก' อยู่ติดกับชายหาดบางแสน บนเขาสามมุขมีศาลเจ้าแม่เขาสามมุข
"เขาสามมุข" ชื่อเดิมชาวบ้านเรียกว่า 'สมมุก' อยู่ติดกับชายหาดบางแสน บนเขาสามมุขมีศาลเจ้าแม่เขาสามมุข เป็นที่เคารพสักการะของชาวบ้านที่อาศัยอยู่บริเวณนี้และประชาชนทั่วไป โดยชื่อเขาสามมุข สันนิษฐานาจากสาเหตุ 2 ประการ ประการที่หนึ่งคงมาจากลักษณะของภูเขามีแหลมยืนออกไปในทะเล มองแต่ไกลเป็นรูปสามเหลี่ยม จึงได้ชื่อว่า เขาสามมุข
ประการที่ 2 มาจากตำนานที่เล่าสืบทอดกันว่า มีหญิงสาวสวยคนหนึ่งชื่อ'สามมุข' เป็นชาวเมืองบางปลาสร้อย กำพร้าบิดามารดาตั้งแต่เล็ก อาศัยอยู่กับยายในกระท่อมที่ปลูกอยู่ที่หน้าผาริมทะเล หญิงสาวรายนี้เป็นคนสวยได้พบรักกับหนุ่มคนหนึ่งชื่อ'แสน'ลูกชายกำนัน'บ่าย' เศรษฐีแห่งหมู่บ้านอ่างหิน หรือ อ่างศิลา ซึ่งอยู่ใกล้กับภูเขาลูกนี้ ทั้งคู่รักกัน แต่ถูกบิดาฝ่ายชายกีดกัน จึงเกิดโศกนาฏกรรมหญิงสาวจึงกระโดดหน้าผาฆ่าตัวตายเพราะความผิดหวังในความรัก ต่อมาชาวบ้านได้สร้างศาลเจ้าแม่สามมุขไว้ที่หน้าผา และเรียกภูเขานี้ว่า 'เขาสามมุข'มาจนทุกวันนี้
ปัจจุบันนี้เขาสามมุข นอกจากเป็นแหล่งท่องเที่ยวเป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลายในกลุ่มนักท่องเที่ยวแล้วยังเป็นสัญลักษณ์ในดวงตราประจำจ.ชลบุรี เป็นเนินเขาเตี้ยๆอยู่กึ่งกลางระหว่างบ้านอ่างศิลา และหาดบางแสน บริเวณเขาสามมุขมีฝูงลิงป่าอาศัยอยู่เป็นจำนวนมากอีกด้วย ลิงป่าที่อาศัยอยู่บริเวณเขาสามมุข มีความน่ารัก น่าชัง จนเป็นที่กล่าวขานว่า ลิงที่นี่ น่ารักสมลิงจริงๆ ทั้งซน ทั้งดื้อ ที่สำคัญไม่ค่อยจะเชื่อฟังใคร
แม้ว่าฝูงลิงป่าเหล่านี้จะซุกซ่อนเพียงใด
อย่างไรก็ตามยังมีหญิงสาวคนหนึ่งที่สามารถกำหราบฝูงลิงเหล่านี้อยู่หมัด เพราะใช้หัวใจแห่งการเสียสละและการให้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด หญิงสาวรายนี้มีชื่อว่า 'น้องก้อย' หรือ น.ส.ฟองชล อินทรโชติ วัย 25 ปี หรือ ฟองชล เทพธิดาวารแห่งเขาสามมุข แม่ค้าขายอาหารลิงระหว่างเส้นทางเข้าเขาสามมุข ร้านนี้มีจุดเด่นที่แปลกตากว่าทุกร้าน คือ จะนำอ่างน้ำขนาดใหญ่ 3 อ่างให้ฝูงลิงได้เล่นว่ายน้ำคลายร้อน โดยไม่มีท่าทีรังเกียจ
น้องก้อย ไม่ใช่เป็นคนแค่ขายอาหารลิงธรรมดา แต่ดีกรีจบถึงปริญญาตรี รัฐประศาสนศาสตร์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา มาแล้วกว่า 2 ปี หลังจบการศึกษาก็ไม่คิดจะไปทำงานที่ไหน
น้องก้อย บอกว่า ที่ไม่อยากหนีไปทำงานที่ไหนเพราะต้องดูแลลิงเพราะผูกพันกับฝูงลิงที่นี่ตั้งแต่เล็กและรู้สึกสงสารมันหากปล่อยให้มันอยู่ตามลำพัง ตอนแรกๆก็ไม่ชอบฝูงลิงที่นี่หรอกเพราะมันชอบไปรื้อโน่นนี่ทำให้ปวดหัวตลอดแต่เมื่อเวลาผ่านไป ความที่คุ้นเคยกัน กลายเป็นความผูกพันและความรักที่ยิ่งใหญ่ของคนกับลิง และรู้จักพวกมันทุกตัว
"ทุกวันหยุดวันเสาร์ และอาทิตย์ จะมีนักท่องเที่ยวมาให้อาหารฝูงลิงจำนวนมาก ฝูงลิงจะอิ่มทั้งวัน แต่ในวันธรรมดา นักท่องเที่ยวน้อย เป็นธรรมดาที่ลิงจะต้องหิว ด้วยความที่เห็นกันมาจึงทนไม่ได้ ต้องเสียสละเงินส่วนตัวมาซื้อผัก ผลไม้ ให้กับลิงเหล่านี้ นานวันเข้า เงินส่วนตัวหร่อยหลอลง จึงหันมาขายอาหารลิงให้กับนักท่องเที่ยว เพื่อเป็นทุนเก็บไว้ซื้ออาหารให้กับเจ้าจ๋อแสนซน ในวันธรรมดาที่ต้องอยู่อดๆอยากๆ"น้องก้อย กล่าว
ใครบอกว่าลิงชอบกินกล้วยน้องก้อยขอเถียงแท้จริงแล้วลิงไม่ได้ชอบกินกล้วยอย่างที่พวกเราคิดหรอก พวกมันเบื่อเป็นเหมือนคนหากกินอาหารจำเจ ลิงกินผักผลไม้ได้ทุกชนิด แต่ที่โปรดปรานสุดๆ คือ ถั่วลิสง แตงกวา ข้าวโพดหวาน ถั่วฝักยาว ชนิด พองๆเพราะ ลิงจะชอบแกะเมล็ดกิน มากกว่ากินฝัก...


