กาลกิณีอยู่ไหนเดือดร้อนที่นั่น
ไม่น่าเชื่อคนที่เป็นมหาเศรษฐีอย่างอานันทเศรษฐีมีทรัพย์ตั้งมากจะต้องกลับกลายมาเป็นคนกาลกิณีเป็นผลให้คนอื่นเดือดร้อนไปด้วยเพราะความโลภของตัวเอง
ความโลภที่เกิดขึ้นในใจเพราะไม่เคยคิดที่จะแบ่งปันอะไรให้แก่ใครๆ จิตยิ่งคุ้นกับความโลภมากเท่าใดก็ยิ่งโลภจัดมากขึ้นเท่านั้น
ทุก 15 วันเศรษฐีจะเรียกลูกๆ มาให้โอวาทกล่าวสอนให้ทำตัวเหมือนพ่อ
คืออย่าไปให้อะไรแก่ใครๆ ถึงใครคนนั้นจะขอก็อย่าให้เด็ดขาด ให้คิดเสมอว่าถ้ายิ่งให้ก็จะยิ่งหมด เพราะฉะนั้นต้องเก็บงำอย่างดี
ต่อมาไม่นานเศรษฐีนั้นก็สิ้นลม แต่ก่อนจะสิ้นลมจิตของแกก็วนเวียนหวงห่วงแต่เรื่องสมบัติพัสถาน
ทำให้ชนกกรรม (กรรมที่นำสัตว์ไปเกิด) ฝ่ายอกุศล ชักนำให้แกไปถือปฏิสนธิในท้องของหญิงจัณฑาลคนหนึ่งซึ่งก็มีความเป็นอยู่ยากไร้อยู่แล้ว
เสร็จแล้วอุปถัมภกกรรมฝ่ายอกุศลก็เริ่มสำแดงเดชออกมาทันที!
นั่นก็คือดลบันดาลให้คนจัณฑาลในหมู่บ้านแห่งคนจัณฑาลซึ่งตามปกติก็อยู่กันอย่างลำบากอดอยากปากแห้งอยู่แล้ว ก็ยิ่งซ้ำเติมหนักขึ้นไปอีก
เรียกว่า เคราะห์ซ้ำกรรมซัดขนานใหญ่ จะทำอะไรก็มีอันต้องขัดข้องไปเสียหมด ในที่สุดคนจัณฑาลทั้งหลายก็มาประชุมหารือกัน
“
สมัยก่อนพวกเราทั้งหลายจะได้เป็นอย่างนี้ก็หาไม่ แม้ว่าจักเป็นผู้ขัดสนยากจนปราศจากลาภผลในกาลบางคราว แต่ก็เป็นแต่คนคนหนึ่งจะเป็นทุกคนก็หาไม่ แต่ถึงตอนนี้ พวกเราปราศจากลาภทั่วกัน ไม่มีใครบริบูรณ์ด้วยลาภ มีแต่สูญสลายไปทุกวันๆสมัยก่อนมีความรักใคร่สามัคคีกัน แต่ทุกวันนี้จะเห็นความรักใคร่ปรองดองกันก็แทบไม่มี เห็นทีว่าจะมีคนกาลกิณีเกิดขึ้นในหมู่เราชาวคนจัณฑาลซะแล้ว สถานการณ์เป็นอย่างนั้นต้องจับสลากเพื่อหาคนกาลกิณี
”แล้วการจับสลากเพื่อหาคนกาลกิณีก็เกิดขึ้นปรากฏว่าสลากนั้นได้ถูกหญิงจัณฑาลท้องแก่จับได้ทั้งสามครั้งสามครา จึงทำให้ต้องถูกขับออกจากหมู่บ้านคนจัณฑาลไป
นางต้องอุ้มท้องเที่ยวโซเซพเนจรเรื่อยไปได้ประสบกับความลำบากหนักหนา จนกระทั่งคลอดลูกออกมา ทว่าสรีระหน้าตาของลูกน้อยก็ดูสุดแสนจะน่าเกลียดหนักหนา หาดูเหมือนคนไม่ แต่ก็จนใจเลี้ยงลูกมาด้วยความลำบาก
กระทั่งลูกนางรู้เดียงสาแล้วจึงเอากะลาเก่าๆ มาให้เป็นสมบัติติดกายจะได้เที่ยวลัดเลาะไปตามรั้วบ้านคนเพื่อขอทานเลี้ยงชีวิต
เด็กผู้มีกรรมติดตัวมาแต่ชาติก่อนก็ดีใจนัก อำลาแม่สุดที่รักแล้วจากไปตามชะตากรรมแห่งตน
ไม่น่าเชื่อว่า เพราะความโลภ ความที่มีจิตไม่คิดจะแบ่งปันอะไรให้แก่ใครนั้นจะเป็นชนกกรรมทำให้ผู้นั้นจะต้องกลายเป็นคนกาลกิณี!!
ลำบากยากเข็ญคนเดียวไม่พอ ยังทำให้คนอื่นต้องเดือดร้อนไปด้วย
เรื่องอานันทเศรษฐีนี้ หากหวนไปดูอดีตชาติก่อนที่จะมาเกิดเป็นเศรษฐีในชาตินี้นั้น เพราะเขาได้กระทำกรรมดีอยู่เป็นประจำ โดยการถวายอาหารบิณฑบาตแด่พระสงฆ์ที่เดินผ่านหน้าบ้านของตนทุกวันๆ
และด้วยกุศลกรรมนั้นก็ทำให้เขามาเป็นอานันทเศรษฐีในชาตินี้
ทว่าเพราะความโลภเกิดขึ้นในจิตสันดานจึงทำให้เขาต้องไปเกิดเป็นคนกาลกิณี
ไม่น่าเชื่อชีวิตคนรวยจะต้องกลายมาเป็นคนยากเข็ญ...จากสุขสุด...มาทุกข์สุด...อนิจจา