จากขยะสู่เครื่องดนตรี ไอเดียสุดเจ๋งจากดรุโณทัยพุนพิน

เสียง ฉึ่ง ฉึ่ง โป๊ง โป๊ง ชึ่ง ดังมาแต่ไกล

โดย..อินทรชัย พาณิชกุล

นักเรียนกลุ่มใหญ่นั่งเป็นระเบียบเรียบร้อย ในมือน้อยๆ ของแต่ละคนถือเครื่องดนตรีหน้าตาแปลกๆ บ้างเขย่า บ้างเคาะ บ้างตี ลงตัวเป็นจังหวะจะโคนกันอย่างพร้อมเพรียง เล่นเอาเคลิ้มๆ คิดไปว่าเป็นวงออร์เคสตราเยาวชนระดับโลกเลยทีเดียว

“พวกเราคือวงแฮปปี้ครับ”

เสียงแนะนำตัวใสแจ๋วของเหล่าคณะนักดนตรีตัวน้อยกว่า 40 คน ทั้งหมดเป็นนักเรียนชั้นประถมของโรงเรียนดรุโณทัยพุนพิน อ.พุนพิน จ.สุราษฎร์ธานี หนึ่งในโรงเรียนที่เข้าร่วมโครงการโรงเรียนเครือข่ายเชฟรอน พลังใจ พลังคน ที่สนับสนุนโดย บริษัท เชฟรอน ประเทศไทยสำรวจและผลิต

ความโดดเด่นของโรงเรียนนี้อยู่ตรงที่นโยบายการจัดทำกิจกรรมเพื่อแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อม ภายใต้โครงการชื่อการจัดการขยะแบบครบวงจรในโรงเรียนและชุมชน ซึ่งหนึ่งในกิจกรรมน่าสนใจนั่นก็คือ การนำขยะใกล้ตัวที่คนมองว่าไร้ค่า นำมาดัดแปลงเป็นเครื่องดนตรีประเภทต่างๆ ให้มีคุณค่าได้ ด้วยไอเดียทางดนตรีผสมผสานกับแนวคิดรักษ์สิ่งแวดล้อม จนกลายมาเป็นวงเพอร์คัสชันสุดเจ๋งที่ชื่อ “แฮปปี้” นี่เอง

ไม่ว่าจะเครื่องเขย่าที่นำกระป๋องน้ำอัดลม กระป๋องเบียร์ที่ทิ้งแล้วมาทำความสะอาด ใส่กรวด ทราย หรือเมล็ดพืชเข้าไปในปริมาณที่ไม่เท่ากัน เขย่าให้เป็นจังหวะ หรือเครื่องเคาะจากขวดโค้ก (แก้ว) นำมาใส่น้ำในปริมาณแตกต่างกันออกไป โดยเทียบเสียงตัวโน้ตในจังหวะเสียงต่ำไปสูง โด เร มี ฟา ซอล ลา ซี แม้กระทั่งกะลามะพร้าวน้ำหอม ก็ยังสามารถดัดแปลงเป็นเครื่องเคาะได้

เครื่องตีทำจากฝาหม้อ นำเชือกมาร้อยแล้วตีให้เกิดเสียงเลียนแบบฉิ่งฉาบ ฝาปี๊บเปลี่ยนโฉมเป็นฆ้องโหม่ง กระป๋องอะลูมิเนียมแทนกลอง ฝาน้ำอัดลมไร้ประโยชน์นำมาสะสมให้ได้จำนวนมากๆ แล้วนำมาตอกตะปูร้อยด้วยลวดเป็นวง แค่นี้กลายเป็นเครื่องเขย่าง่ายๆ ได้อย่างน่าอัศจรรย์

เครื่องดนตรีประยุกต์จากเศษขยะทั้ง 8 ประเภท รวมกับคณะนักดนตรี 40 คน กลายเป็นวงเพอร์คัสชันที่สร้างบรรยากาศครึกครื้น สนุกสนาน มีชีวิตชีวาได้ด้วยเสียงเพลง ทั้งในงานรื่นเริงประจำปีของโรงเรียน กีฬาสี เข้าค่ายลูกเสือ ตลอดจนงานเลี้ยงต้อนรับแขกจากต่างถิ่นก็ทำได้ยอดเยี่ยมไม่น้อยหน้าใคร

“ขยะทั้งหมดนี้เป็นของถูกทิ้งเกลื่อนกลาดรอบตัว แถมมีมากมายเหลือเกิน เราก็เกิดไอเดียอยากจะนำมาดัดแปลงทำเป็นเครื่องดนตรีง่ายๆ โดยนำแนวคิดด้านวิชาการงานพื้นฐานอาชีพและวิชาดนตรีมาบูรณาการใส่ในหลักสูตรการเรียนการสอน ให้นักเรียนช่วยกันเก็บสะสม ไม่ว่าจะกระป๋องน้ำอัดลม ขวดโค้ก ฝาหม้อ ฝาปี๊บ ฝาขวดน้ำอัดลม แล้วมาช่วยกันประดิษฐ์เป็นเครื่องเคาะ เครื่องเขย่า เครื่องตีในห้องเรียน ก่อนจะตั้งเป็นวงดนตรีขึ้นมา เพื่อแสดงตามงานต่างๆ” ครูกุ้งศันสนีย์ เผ่าเพ็ง ครูวิชาดนตรีและนาฏศิลป์ เจ้าของไอเดีย กล่าว

ครูกุ้งบอกว่า นอกจากความสนุกสนานเพลิดเพลิน นักเรียนยังได้เรียนรู้เรื่องความคิดสร้างสรรค์ และแนวคิดเรื่องการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม

“อยากทำให้สิ่งของที่ไร้ประโยชน์ หรือขยะไร้ค่ากลายเป็นเครื่องใช้ที่มีประโยชน์ได้ด้วยความคิดสร้างสรรค์และจินตนาการของเด็กๆ พวกเขาได้เรียนรู้เรื่องการประดิษฐ์ ดนตรี และแนวคิดเรื่องการรักษาสิ่งแวดล้อม โดยเฉพาะการจัดการขยะ บทเรียนสำคัญคือได้รู้จักคุณค่าในสิ่งของที่ดูไร้ค่า แถมได้ช่วยกันลดภาวะโลกร้อนด้วย”

เสียงดนตรีตะล๊องป๊องแป๊ง ฉึ่ง ฉึ่ง โป๊ง โป๊ง ชึ่ง ดังขึ้นอีกครั้ง พร้อมกันกับนักร้องประสานเสียงตัวน้อยๆ ช่วยกันขับขานบทเพลงช้าง เสียงร้องกับเสียงดนตรีจากเครื่องดนตรีทุกชิ้นดังผสมผสานกลมกลืน ไพเราะเสนาะหู ชวนให้ปรบมือตามจังหวะตามไปด้วย

ทุกใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ต่างกำลังเคลิบเคลิ้มไปตามจังหวะของเสียงดนตรี นั่นสะท้อนให้เห็นว่าวงเพอร์คัสชันประยุกต์จากขยะวงนี้เจ๋งจริงๆ

ยกนิ้วให้เลยน้อง

 

&<2288;