หัวอกนักมวยเด็ก

เสียงปึ้กปั้กดังหนักๆเป็นจังหวะ กระสอบทรายแก่งไกวน้อยๆตามแรงมือแรงตีนของนักมวยตัวกระเปี๊ยก

โดย.. อินทรชัย พาณิชกุล

ลุมพินี

ประเทศ ไทย

ประเภท สารคดี

เรตติ้ง น.13+ เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป

ความยาว 95 นาที

กำกับ ชิระ วิชัยสุทธิกุล

เด็กกว่าสิบชีวิตต่างฟิตซ้อมหนักหน่วง บ้างยืนชกลมวืดวาดส่งเสียงชู่ๆอยู่คนเดียว บ้างจับคู่ลงนวมกันอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ก็มีอยู่เหมือนกันที่อู้ หยุดพักเหนื่อย ส่วนพวกรุ่นโตๆไม่ต้องห่วง พวกเขาฝึกซ้อมขมักเขม้นจริงจังบนเวที โดยมีเทรนเนอร์อายุคราวน้าคอยตะโกนสอนโหวกเหวกเสียงดัง

พวกเขาคือเหล่านักมวยเด็กแห่งค่ายศักดิ์นิรันรัตน์ ค่ายมวยเล็กๆแต่มีชื่อแห่งอำเภอย่านตาขาว จ.ตรัง ของทวี นิรันรัตน์ เจ้าของค่ายที่ชาวบ้านให้ความเคารพนับถือ

หยาดเหงื่อทะลักบนแผ่นหลังอัดแน่นด้วยมัดกล้าม กลิ่นน้ำมันมวยโชยหึ่งตลบอบอวล สมเป็นวิถีแห่งนักสู้แห่งสังเวียนผ้าใบอย่างแท้จริง

ลุมพินี ภาพยนตร์สารคดีว่าด้วยชีวิตนักมวยเด็ก ผลงานกำกับเรื่องแรกของชิระ วิชัยสุทธิกุล อำนวยการผลิตโดยบรรพต วุฑฒิปรีชา เคยฉายและเข้าชิงรางวัลในเทศกาลหนังระดับโลกมาแล้ว พวกเขาติดตามถ่ายทำชีวิตของเหล่านักมวยเด็กแห่งปักษ์ใต้มาตลอด 3 ปีเต็ม โดยมีค่ายมวยศักดิ์นิรันดรัตน์และสนามมวยลุมพินีเป็นจุดศูนย์กลางของเรื่อง

แม้สังคมส่วนใหญ่จะต่อต้านมวยรุ่นจิ๋ว ภายใต้เหตุผลความรุนแรงและประเด็นการทารุณกรรมเด็ก แต่หนังเรื่องนี้ถ่ายทอดในอีกแง่มุมหนึ่ง นั่นคือความลุ่มหลงในกีฬามวยไทย ความใฝ่ฝันอันบริสุทธิ์ ความทะเยอทะยานอยากจะเป็นยอดมวยดังในอนาคต รวมถึงสถานการณ์ความจนบีบคั้นให้ชกมวย เพื่อหาเลี้ยงครอบครัว อันเป็นสาเหตุให้เด็กตัวเล็กๆก้าวเข้าสู่วงการมวยไทย

ภาพยนตร์ถ่ายทอดความจริงของวงการมวย ไล่ตั้งแต่หัวหน้าค่ายหรือลุงศักดิ์ที่รับเด็กๆ เข้ามาเป็นนักมวยในสังกัด ส่งเสียเลี้ยงดูเหมือนลูก เรียนไปด้วย เดินสายชกมวยหาเงินไปด้วย ค่ายมวยจึงเปรียบเสมือนครอบครัวๆหนึ่ง ซึ่งต่างคนต่างเข้ามาเป็นนักมวยด้วยสารพัดเหตุผล ทั้งใจรัก ทั้งยากจน บางคนเกเรไร้อนาคตจึงถูกพ่อแม่นำมาฝาก หวังจะใช้มวยเป็นเครื่องนำพาไปสู่ชีวิตที่ดีกว่า

ไม่ว่าจะรุ่นเด็กตัวกระเปี๊ยก อย่างบิ๊กแบ๊ค คิมซอง เจม จา หรือเทียน จนถึงรุ่นโตๆที่ถูกปลุกปั้นมาตั้งแต่ยังเล็ก เช่น ขุนศึก มเหศวร อาวุธเล็ก และโลมาเดชณรงค์ ศิษย์จ่าบูรณ์ นักมวยหนุ่มคนดังดีกรีแชมป์หลายเวที

 ทุกคนมีฝันอันยิ่งใหญ่คือเข็มขัดแชมป์เปี้ยนมวยไทย ณ เวทีลุมพินี

หนังฉายภาพให้เห็นวิถีชีวิตอันแกร่งกล้า ทว่าบริสุทธิ์งดงามของเหล่านักมวยเด็กในค่ายมวยบ้านนอก สังคมเล็กๆที่มีทั้งมิตรภาพและความขัดแย้ง ภาพการฝึกซ้อมของเด็กๆอย่างมีวินัยและเคี่ยวกรำ บรรยากาศเข้มข้นบนเวทีมวยที่ค่อนข้างหฤโหดในสายตาผู้คน รอยยิ้มสะใจหลังคว้าชัยชนะหรือน้ำตาที่ไหลรินเมื่อคราวพ่ายแพ้ เบื้องหลังที่มาที่ไปของชีวิตครอบครัวเด็กแต่ละคน ความตลก สนุกสนานใสซื่อของเด็กๆทั้งยามซ้อมหรือพักผ่อนหย่อนใจ ตลอดจนชนวนปัญหาที่เกิดขึ้นในค่ายมวยเล็กๆแห่งนี้ อันนำไปสู่ตอนจบที่อาจกระตุกหัวใจคนดู

หนังดำเนินไปอย่างไหลลื่นเป็นธรรมชาติ ดิบๆ เถื่อนๆ จริงจังและตรงไปตรงมา

ลุมพินีเป็นหนังสารคดีอีกเรื่องที่ไม่น่าเบื่อเหมือนสารคดีนักมวยเด็กทั่วไป ซึ่งมักยัดเยียดข้อมูลเชิงลึกใส่มาจนแน่นเอี๊ยด เน้นตีแผ่ประเด็นหนักอึ้ง ราวกับจะจุดพลุให้สังคมหันมาตื่นตัว เพื่อเรียกร้องให้ทุกฝ่ายหันมาสนใจในการแก้ปัญหา แต่หนังเรื่องนี้ดูเรียบง่าย สั้นกระชับ สละสลวยในอารมณ์แบบลูกทุ่งปักษ์ใต้

ชีวิตนักมวยเด็กที่ดูเหมือนจะหนักหนาสาหัสเกินกว่าร่างอันบอบบางของพวกเขาจะทนทานได้ แต่ด้วยธาตุทรหดของหัวใจนักสู้ น่าจะทำให้คนดูส่งแรงเชียร์ ส่งกำลังใจไปให้พวกเขา ต่อสู้บนเวทีมวยและเวทีชีวิตให้ผ่านพ้นจนถึงฝั่งฝันได้

มากกว่าที่จะมานั่งสลดหดหู่ รับไม่ได้ จนถึงขั้นต่อต้านปัญหานักมวยเด็กในวงการมวยไทย