อุมารี ชาญณรงค์ รถไม่ติด...ชีวิตดี๊ดี
อุมารี ชาญณรงค์ ผู้อำนวยการฝ่ายสื่อสารองค์กรและการตลาดต่างประเทศ บริษัท อินเด็กซ์ ครีเอทีฟ วิลเลจ หรือตาล วัย 36 ปี
โดย...วันพรรษา อภิรัฐนานนท์ ภาพ : ทวีชัย ธวัชปกรณ์
อุมารี ชาญณรงค์ ผู้อำนวยการฝ่ายสื่อสารองค์กรและการตลาดต่างประเทศ บริษัท อินเด็กซ์ ครีเอทีฟ วิลเลจ หรือตาล วัย 36 ปี เล่าให้ฟังถึงไลฟ์สไตล์แนวดิ่งว่า เป็นชีวิตที่ลงตัวและตอบโจทย์คนทำงานในกรุง แม้ช่วงแรกต้องปรับตัวบ้าง แต่ไม่มีอะไรที่ยุ่งหรือยากเกินรับมือ
ปัจจุบันตาลพักอยู่ที่ยูดีไลท์ เรสซิเดนทซ์ พัฒนาการ-ทองหล่อ หากก่อนหน้านี้เป็นคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตอยู่กับบ้านแนวราบมาตลอด ย้อนกลับไปถึงจุดตัดใจ (ฮา) เปลี่ยนจากบ้านมาอยู่คอนโด คือช่วงทำงานที่อินเด็กซ์ฯ เนื่องจากรถติดมาก บ้านอยู่ดอนเมือง ออฟฟิศอยู่คลองตัน เพราะฉะนั้นก็...ไม่ไหว
“ขับรถไม่ไหว จากบ้านมาออฟฟิศ ดอนเมือง-คลองตัน คลองตัน-ดอนเมือง อย่างนี้ทุกเช้าเย็น ขับอยู่ 4 ปีเต็มๆ ก็พีกมากช่วงนั้น(ฮา)”
ทุกวันต้องตื่นก่อน 6 โมงเช้า เพื่อขับรถมาทำงาน เจอรถติดอย่างต่ำ 2 ชั่วโมง บางวันอุตส่าห์หนีรถติด รอเวลาจนสองทุ่มค่อยออกจากออฟฟิศก็ยังติดสนั่น กลับถึงบ้านคือสลบไปเลย ทำลายสถิติตัวเองบนท้องถนนตลอดเวลา
ธงคือการมองหาคอนโดมิเนียมใกล้ที่ทำงาน ดีใจที่เจอที่นี่ เพราะนอกจากจะใกล้ที่ทำงานแล้วยังมีการแบ่งส่วนการใช้พื้นที่อย่างลงตัว เมื่อก่อนตื่นต้องก่อนไก่โห่ ปัจจุบันตื่น 08.30 น. ยังทันขับรถไปทำงาน ขับรถ 5 นาทีถึงที่หมาย แถมมีเวลาเถลไถลเพื่อการใช้ชีวิต
“ทุกเย็นจะไปเล่นโยคะที่สปอร์ตคลับแถวๆ ทองหล่อ ถือว่าชีวิตดี๊ดี(หัวเราะ) ไม่ต้องเสียเวลากับรถติด” ตาลเล่า
ชีวิตต้องปรับตัวหรือไม่ ก็ต้องปรับตัวเหมือนกันในช่วงแรก ไม่ชินและไม่คุ้นเคยกับชีวิตคนเดียวบนตึกสูง โดยเฉพาะความเงียบ แต่ที่สุดก็อยู่คนเดียวได้ เป็นชีวิตตัวคนเดียวที่ไม่เหงาด้วยนะ เพราะใช้เวลาและความเงียบนั้นเอง ทำกิจกรรมที่ชอบ คือทำอาหารและวาดรูปสีน้ำ
“เลิกงานไปเล่นโยคะ กลับมาถึงห้องก็วาดรูปสีน้ำ ยังมีเวลาให้วาดรูป จันทร์-ศุกร์วันทำงาน ไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตจะวนเวียนอยู่แถวสุขุมวิท เอกมัย ทองหล่อ ส่วนวันเสาร์-อาทิตย์ ไลฟ์สไตล์กลับไปเยี่ยมคุณพ่อคุณแม่ที่บ้านดอนเมือง”
ทุกเช้าวันเสาร์ ตาลจะหอบหิ้วเสื้อผ้าใช้แล้วกลับไปให้แม่บ้านที่บ้านดอนเมืองซักให้ วันเสาร์อาทิตย์ก็ใช้เวลากับครอบครัวเต็มที่ ขากลับช่วงเย็นวันอาทิตย์ออกอาการพะรุงพะรังอีกรอบ เพราะก็จะหอบหิ้วบรรดากับข้าวอร่อยๆ ที่คุณแม่บรรจงทำให้ กลับมาใส่ตู้เย็นไว้เพื่อเป็นเสบียงอาหารของสัปดาห์ถัดไป ชีวิตดีใช่มั้ยล่ะ
ชีวิตสะดวกมากถึงมากที่สุด มีไม่สะดวกบ้างก็เห็นจะเป็นปัญหาเดียวกับชาวคอนโดมิเนียม คือที่จอดรถไม่พอ ถ้ากลับบ้านเร็วก็ได้จอดชั้นล่างหน่อย แต่ถ้ากลับบ้านเลทก็เตรียมใจไว้เลย ไม่ถึงกับไม่มีที่จอดรถ แต่ก็ต้องวนหาเป็นห้างสรรพสินค้าเหมือนกัน (ฮา)
ปัจจุบันตาลแต่งงานแล้ว สามีเป็นสถาปนิกที่ก็ “อิน” กับชีวิตบนคอนโดเหมือนกัน แม้เมื่อแต่งงานใหม่ๆ จะต้องกลับไปอยู่เรือนหอที่ไกลกว่าบ้านเก่าเสียอีก ชีวิตกลับมาหนักหน่วงกับปัญหารถติด เพราะเรือนหออยู่ถึงสรงประภา ต่อมาจึงค่อยๆ โน้มน้าวจนสามีใจอ่อนยอมย้ายตามมาอยู่คอนโดด้วยกัน ชีวิตคู่บนคอนโดยิ่งดีเข้าไปใหญ่!


