ลูกคือ ของขวัญของชีวิต

โดย...ปอย ภาพ เสกสรร โรจนเมธากุล

ไม่มีสิ่งใดน่ารักน่าเอ็นดูเท่าเด็กน้อยแก้มแดง ดวงตาใสเหมือนลูกแก้ว คลอเคลียคุณแม่ไม่ห่าง ชลธิชา วงษ์โสภา บอกว่าตั้งชื่อลูกสาวคนเดียว ด.ญ.ขอบฟ้า วงศ์สุขศิริ จากความประทับใจได้นั่งมองทะเลหัวหินช่วงพระอาทิตย์ตกดิน ซึ่งขณะนั้นตั้งครรภ์ใกล้คลอด จึงหันไปปรึกษาสามีว่าจะตั้งชื่อลูกสาวว่าอะไรดี? คำตอบโดยทันทีจากว่าที่คุณพ่อคือ “ขอบฟ้า” เป็นชื่อแสนไพเราะสุดโรแมนติก 

คุณแม่รุ่นใหม่ทำงานเวิร์กฮาร์ด แต่เมื่อถามวิธีการเลี้ยงลูก “น้องป้อน ด.ญ.ขอบฟ้า” “คุณแม่เฌอลี่ ชลธิชา” ก็ถือเป็นอีกเรื่องสำคัญที่สุดในชีวิต

“แนวทางการเลี้ยงลูกก็คือ ‘เลี้ยงลูกตามแบบวิถีของลูก’ ให้เขาได้เลือก ได้คิด ได้ตัดสินใจเองในแบบที่ลูกต้องการ อย่างเช่นการแต่งตัววันนี้ ป้อนเลือกเสื้อผ้าเองนะคะ หรือในชีวิตประจำวันป้อนอยากกินอะไรก็ให้บอกแม่ ล่าสุด ป้อนอยากเรียนยิมนาสติกลีลา แม่ก็หาคอร์สให้เรียนเลยค่ะ ลูกเห็นว่าคนเล่นกีฬานี้แล้วดูเก่ง ดูสวย แต่ยังไม่รู้ว่าเหนื่อยขนาดไหน (หัวเราะ) ดิฉันให้เขาตัดสินใจเองทุกอย่างเพราะมองว่าเด็กก็คือผู้ใหญ่ตัวเล็ก เขามีหัวใจเหมือนผู้ใหญ่ การให้ได้เลือกทำตามจินตนาการและความต้องการ โดยมีพ่อแม่เป็นฝ่ายสนับสนุนและเป็นตาข่ายคอยกรอง เพื่อให้อยู่ในขอบเขตที่เหมาะที่ควร

การเลี้ยงตามธรรมชาติของใจเขา ป้อนจึงเป็นเด็กมีความสุข เป็นเด็กอารมณ์ดี มีจินตนาการ กล้าพูด กล้าคิด และกล้าแสดงออก กล้าบอกความจริงไม่ต้องโกหก เพราะทุกอย่างเราใช้เหตุและผลในการอธิบาย” ชลธิชา บอกพร้อมรอยยิ้มที่ชื่นใจตัวน้อยอยู่ใกล้ๆ ข้างกาย ด.ญ.ขอบฟ้า เรียนอยู่เกรด 1 โรงเรียนนานาชาติเอกมัย เรียนรู้จากการเล่นและจากธรรมชาติรอบตัว ไม่เรียนหนักเกินไป การเรียนจึงเป็นความสนุกสนาน

“กลับถึงบ้าน ป้อนชอบทำการบ้านมากๆ โดยไม่ต้องเตือน ทำเสร็จก็ลงลายเซ็นคุณแม่คุณพ่อเลยค่ะ (หัวเราะ) ดิฉันก็บอกว่าไม่ได้นะลูกแต่ก็เห็นว่าเป็นการฝึกบังคับมือเหมือนศิลปะ ก็ปล่อยให้เขาหัดเขียนแต่ก็บอกเหตุผลว่าพ่อแม่ต้องรู้นะ เราพูดกันเหมือนเพื่อนค่ะเพราะแม่กลัวป้อนเหงาที่เป็นลูกสาวคนเดียว ไปช็อปปิ้งก็ไปด้วยกันช่วยกันเลือก เราเชื่อความคิดเห็นและรสนิยมซึ่งกันและกัน เรียกได้ว่าเหมือนเป็นเพื่อนสาวของกันและกันค่ะ

เด็กวัยนี้ห่วงแค่เรื่องดูทีวี ดูยูทูบมากเกินไป อีกเรื่องคือการกินขนมถุงที่ดิฉันก็มีวิธีตั้งกฎบ้านนี้ห้ามกินขนมถุง ใครกินปรับ 100 บาทโดยให้ป้อนเป็นตำรวจบ้าน ผลก็คือลูกอยากได้สตางค์ 100 บาท คนตรวจต้องไม่กินอยู่แล้วนะคะแล้วทำหน้าที่ตรวจเข้มพ่อแม่กินหรือเปล่า (หัวเราะชอบใจ) คอนโทรลแบบเล่นสนุกกันนะคะ 

ไม่เคยดุลูกเลยค่ะ เพราะมีอยู่ครั้งหนึ่งดิฉันเสียงดังใส่ ป้อนก็น้ำตาคลอบอกเสียงเครือๆ ว่า คุณแม่ทำไมต้องเสียงดังใส่หนู แค่บอกว่า อย่า ไม่ หนูก็เข้าใจและไม่ทำอีกแล้ว ตั้งแต่นั้นแม่ไม่เคยดุอีกเลย วิธีการเลี้ยงแบบนี้ทำให้พอพาเข้าโรงเรียนคุณครูใหญ่ก็บอกว่า ป้อนเหมือนผู้ใหญ่ตัวโตคือเขามอง คิด แล้วจึงพูดสื่อสารออกมา ทำอะไรก็เลียนแบบผู้ใหญ่ซึ่งน่าจะเป็นช่วงวัยนี้ อย่างเมื่อเช้าป้อนหาเกมเศรษฐีไม่เจอ ก็คิดว่าคุณพ่อต้องเอาไปเก็บ ป้อนก็เลียนเสียงแม่ ...ทัศน์ ทัศน์ เอาเกมเศรษฐีของลูกไปไว้ที่ไหนจ๊ะ? เพื่อที่จะหลอกให้พ่อรีบๆ หา เป็นความตลกที่ได้มาจากคุณพ่อกระมังคะ

แม่เป็นฝ่ายหลักการ พ่อเป็นฝ่ายเพลย์เพราะมีความเป็นเด็ก เขาสนุกกับการเล่านิทาน เล่นเกมกับลูก ซึ่งเฌอลี่ไม่มีพาร์ตนั้นทำไม่เป็นค่ะ พ่อสอนลูกทำอาหาร ไม่เคยคิดว่าเลี้ยงลูกเหนื่อยนะคะ ทำงานเหนื่อยกายกว่าเยอะค่ะ แล้วกลับมาพอเห็นใบหน้าลูกกลับเป็นสิ่งเติมพลังชีวิตที่ทำให้เราหายเหนื่อยค่ะ ขอบคุณที่ชีวิตนี้ได้มีน้องป้อนมาอยู่ข้างๆ เป็นกำลังใจให้ ลูกคือของขวัญที่เยี่ยมที่สุดของแม่ค่ะ” ชลธิชา บอกพร้อมรอยยิ้มปลื้มที่ลูกสาวตัวจ้อยอาสาแต่งหน้าให้ก่อนบันทึกภาพแม่ลูกสุดรัก