ปีศาจเขากาโรส & เพื่อนมนุษย์ต่างดาว

โดย...กาญจน์ อายุ

บางสิ่งดูไม่สวย ทว่าสวย

บางสิ่งดูขี้เหร่ ทว่ามีเสน่ห์

บางสิ่งกาโรส ทว่ายาเงาะ

ในภาษามลายู ยาเงาะ แปลว่า สวย ดังนั้นคำว่ากาโรสจึงมีความหมายตรงข้าม

ทางภาคใต้ฝั่งทะเลอันดามัน ชาวบ้านควนโอ ต.อ่าวลึกน้อย อ.อ่าวลึก จ.กระบี่ ออกเรือทำประมงกันเป็นกิจวัตร จับกุ้ง หอย ปลา ปู ได้เป็นเข่งเต็มแห ทุกคนล้วนขอบคุณธรรมชาติที่ยังให้กำเนิดสิ่งมีชีวิตชั้นล่างของห่วงโซ่อาหาร และเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา ธรรมชาติยังสร้างอาชีพเสริมให้อีกทางจากการ “ท่องเที่ยว”

เรือหัวโทงของชาวบ้านเปลี่ยนจากบรรทุกปลามาบรรทุกคนเป็นครั้งคราว หลังชาวบ้านรวมตัวกันพัฒนาบ้านควนโอให้เป็น “แหล่งท่องเที่ยวชุมชนเขากาโรส” สร้างอาชีพเสริมให้ชาวประมงที่ว่างเว้นจากการออกเรือ

 

เขากาโรสเป็นชื่อเขาหินปูนที่มีลักษณะขรุขระ ไม่เรียบ มีรูมีช่องแหว่งเว้ามากมาย อันเป็นที่มาของชื่อ กาโรส ที่แปลว่า ไม่สวย พิกัดของหัวโทงทุกลำจะมุ่งไปที่เขานี้เพื่อไปชมความแปลกทางธรรมชาติและแหล่งประวัติศาสตร์โบราณ

นักท่องเที่ยวนั่งยองบนเรือไม้ไหลเอื่อยออกจากคลองบ้านควนโอสู่ทะเลใหญ่อย่างเงียบเชียบ โกนายท้ายเรือยังไม่กระชากเครื่องยนต์ ยังคงวาดไม้พายสองข้างให้เรือแล่นไปช้าๆ ปรากฏการณ์น้ำขึ้นน้ำลงทำให้ไม้พายยังเป็นสิ่งจำเป็น

พักเดียวเท่านั้นที่เสียงไม้พายดัง พอเข้าเขตทะเลใหญ่โกก็เอี้ยวตัวกระชากเครื่องยนต์ทันที เรือหัวโทงแล่นฉิวผ่านป่าโกงกางสีเขียวสดทั้งซ้ายและขวา แนวป่าโกงกางที่นี่ยาวและหนาทึบ รากอากาศขึ้นยั้วเยี้ย เป็นแนวชะลอคลื่นกระทบฝั่งได้เป็นอย่างดี เรือแล่นลมดีบวกกับสีเย็นตาสองฟากฝั่งพอสยบแดดร้อนที่เผามากลางกระหม่อมได้บ้าง แดดกลางทะเลเล่นคนต่างถิ่นเกรียมได้ง่ายๆ โกบอกอย่างนั้น แล้วพูดต่อ “ไม่เชื่อหันมาดู” ทุกคนพร้อมใจหันเห็นสีผิวนิลของโกทำเอาเชื่อสนิทใจ พอเรียกเสียงหัวเราะจากผู้โดยสารได้ โกก็พอใจยิงฟันขาวไม่หุบ

 

โกอารมณ์ดียิงอีกหลายมุขจนเรือหยุดดับเครื่องยนต์อีกครั้ง นายท้ายเรือกลับมาเป็นฝีพายล่องข้ามเขตน้ำตื้นมีฉากหลังเป็นเขาสูงใหญ่ปกคลุมด้วยต้นไม้เขียวครึ้ม จุดนี้บ่งบอกว่าใกล้ถึงเขากาโรสแล้ว

แล้วอยู่ดีๆ โกก็เงียบเสียง เอาแต่จ้องไปที่พื้นน้ำเหมือนกำลังหาเข็มที่ตกลงไป แต่ไม่ทันจะเอ่ยปากถาม โกตะโกน “หอยชักตีน!”

 

ท้องเรืออยู่เหนือพื้นน้ำเพียงข้อศอก ด้านล่างเป็นโคลนเห็นชัดเพราะน้ำใส พบรอยเท้ามนุษย์เก็บหอยทิ้งไว้เป็นก้าวๆ หอยชักตีนอาศัยอยู่บนหน้าดิน สามารถเก็บได้ด้วยมือเปล่า ช่างเป็นสัตว์ที่รู้หลบแต่ไม่รู้หลีก แม้ตัวจะหลบอยู่ในเปลือก แต่ก็หนีไม่พ้นสายตา เพราะธรรมชาติสร้างเปลือกใหญ่ให้เด่นพ้นดิน

จอดเก็บหอยให้โกไปทำเป็นออร์เดิร์ฟได้ไม่นาน เสียงเครื่องยนต์กระหึ่มสะท้อนเขามุ่งหน้าต่อไป แต่ไม่ทันที่หอยจะชักตีนออกจากเปลือก ทุกคนก็รู้ว่ามาถึงเขากาโรสแล้ว โดยที่โกไม่ต้องบอก ผิวขรุขระ ไม่เรียบ มีรูมีช่องแหว่งเว้า ไม่ผิดไปจากความหมายเลย แต่ผิดไปจากความรู้สึก เพราะมองแวบแรกก็ว่าสวย ยิ่งมองยิ่งทำให้นึกถึง “งานศิลปะ”

 

ลวดลายสีดำย้อยเป็นเส้นละเลงบนผืนผ้าสีขาว คือรอยน้ำไหลบนภูเขาหินปูนสีขาววันแล้ววันเล่า ประติมากรรมนูนต่ำและลอยตัว คือผลของการกัดเซาะของลมและน้ำมาชั่วศตวรรษ งานสร้างสรรค์ของธรรมชาติเป็นศิลปะไร้รูปแบบแล้วแต่ว่าใครจะมองเป็นอะไร นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเขากาโรสถึงมี “หัวใจ แม่มด ปีศาจ ผีตาโขน และมนุษย์ต่างดาว”

โกใช้พายสลับเครื่องยนต์พาลัดเลาะไปตามคลองสายเล็กที่เต็มไปด้วยป่าโกงกางอีกครั้ง โกชี้ให้ดูช่องหินรูปหัวใจหน้าถ้ำลอด และหินลายแม่มดบนผนังเขา สองจุดเล็กๆ ที่เรียกรอยยิ้มได้ โดยเฉพาะที่หินลายแม่มด ทุกคนต่างขำให้กับความบังเอิญของธรรมชาติที่ดันมาตรงกับภาพที่มนุษย์สร้างขึ้นพอดี (ไม่เชื่อดูภาพประกอบ)

 

แต่ธรรมชาติยังเล่นตลกไม่พอ ได้รังสรรค์ประติมากรรมชิ้นใหญ่เป็นผาปีศาจสองอารมณ์ ยามเช้าแดดส่องไม่ถึงหน้าปีศาจจะเศร้า แต่เมื่อได้รับแดดแล้วจะเปลี่ยนเป็นยิ้ม ความขี้เล่นของธรรมชาติและจินตนาการของมนุษย์ช่างเข้าขากัน อย่างผาหินตาโขนนี่ก็ใช่ ชะง่อนหินยื่นออกมาเป็นแท่งยาวทำให้จินตนาการได้ว่าเป็นสันจมูกของผีตาโขน และเมื่อเห็นว่าใช่อย่างหนึ่งแล้ว คราวนี้แล ตา และปากจะมองเห็นเองโดยอัตโนมัติ

ส่วนถ้ำมนุษย์ต่างดาวเป็นจินตนาการส่วนตัวของโก โดยทั่วไปมีชื่อว่าหน้าต่างมนุษย์ถ้ำ เป็นโพรงถ้ำขนาดใหญ่สามารถอยู่ได้ มีช่องหินเป็นรูโตมองทะลุผ่านเห็นทะเล สันนิษฐานว่าเป็นที่อยู่อาศัยของมนุษย์มาก่อน บวกกับหลักฐานสนับสนุนเป็นภาพเขียนสีโบราณหลายจุด จึงทำให้น่าเชื่อว่าเคยมีมนุษย์อาศัยอยู่ตามช่องหินและถ้ำใต้เขากาโรสจริง

 

ก่อนจาก โกถาม “เห็นมนุษย์ต่างดาวไหม” ทุกคนไม่หันมาตอบอะไร แต่รู้ได้ว่าคนพูดกำลังยิ้มอารมณ์ดี

ภารกิจอาชีพเสริมของโกใกล้จบแล้ว ถึงเวลาหันหัวโทงแล่นกลับสู่บ้านควนโอ ขากลับระดับน้ำขึ้นจนเรือผ่านได้ฉิว ไม่ต้องอาศัยแรงพายระหว่างทาง จึงใช้เวลาไม่นานขนาดโกยังคิดมุกไม่ออกก็ถึงท่าเรือแล้ว

เกือบสองชั่วโมงบนเรือหัวโทงกับชาวบ้านคนหนึ่งที่เมื่อไม่กี่ชั่วโมงยังไม่รู้จักกัน เป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำ แม้ว่าจากกันแล้วยังไม่รู้จักชื่อโก โกก็ยังไม่รู้จักชื่อใคร แต่โกทำให้รู้จักเขากาโรส รู้จักวิธีเก็บหอยชักตีน และ “รู้สึก” ได้ถึงไมตรีของคน

 

ขอบคุณและยินดีที่ได้รู้จัก โก...เพื่อนต่างดาว

เขากาโรส อยู่ที่บ้านควนโอ ต.อ่าวลึกน้อย อ.อ่าวลึก จ.กระบี่ สามารถเที่ยวได้ทั้งปี สอบถามการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย โทร. 1672

ขอขอบคุณสายการบินนกแอร์ ให้บริการเที่ยวบินดอนเมืองกระบี่ ทุกวัน วันละ 2 เที่ยวบิน และกระบี่ดอนเมือง ทุกวัน วันละ 2 เที่ยวบิน และขอแสดงความยินดีกับรางวัลสายการบินพรีเมียมโลว์คอสต์อันดับหนึ่งของประเทศไทย เยี่ยมชมเว็บไซต์ www.nokair.com หรือสอบถามได้ที่ 1318